We worden wakker met blauwe lucht en brandend zonnetje maar toch gaan we vandaag weer verder reizen. We gaan alvast weer iets meer naar het noorden, langzaam richting huis.
Ook weer niet al te ver dus we hoeven niet veel te rijden en hebben geen haast. Zo rijden we pas rond 11 uur de camping af. We rijden binnendoor tot we bij de tolweg zijn. Na ongeveer een uurtje gaan we daar even vanaf om een Leclerq te bezoeken voor boodschappen en tanken. Wij vermaken ons altijd wel een tijdje in zo'n hypermarché.
Rond een uur of 1 zitten we weer in de auto, terug naar de snelweg en rond half 2 stoppen we bij een aire om te picknicken. Het is een mooie air, met onze rug naar de snelweg kijken we uit over wijnvelden. Met dit mooie uitzicht genieten we van ons broodje. Helaas zitten we in de schaduw en de wind wat het erg koud maakt. Dus zodra het broodje op is gaan we weer door. We hebben nog iets van 2 uurtjes te gaan.
Terwijl we rijden zien we de lucht donkerder worden en komen op een gegeven moment dikke druppels naar beneden. Het regent nog steeds als we rond half 4 Camping Simioune bij Bollene oprijden. De receptie lijkt gesloten maar er blijkt toch en dame te zitten. We schrijven ons in en mogen zelf een plekje uitkiezen. Het wordt plaatsje 29.
Als we zijn geïnstalleerd drinken we binnen koffie. Daarna ga ik wat werken terwijl Wouter het afwasje doet. Dan gaan we over op een biertje met een chippie, kletsen en lezen wat. Tot het rond 7 uur droog is en we toch nog even een wandeling in de omgeving gaan maken. Buiten de camping staan allerlei routes aangegeven en we kiezen de route van 2 kilometertjes door het bos.
Terug op de camping is het tijd om te koken, ik maak bruchettas van brood dat we nog over hebben, bak uitjes en champignons. En als dat allemaal klaar is bakt Wouter twee biefstukjes, heerlijk. Het weer is trouwens bijgetrokken dus we kunnen buiten eten.
Na het eten doen we samen de afwas. Op de plek tegenover zien we een bijzondere vogel, dat blijkt de Hop te zijn.
En dan, jaja, doen we eindelijk weer een keer een spelletje,dubbel zo clever. Ik win, dus het zal weer even duren voordat Wouter weer een keer wilt spelen.
Geschreven door Carmenopreis