Vandaag wordt een lange reisdag, we hebben een camping geboekt in Luxemburg; camping Le Moulin. Zodra we wakker zijn gaan we eruit ik ruim binnen op en Wouter buiten. Ik zet thee en als ik klaar ben loop ik nog even naar de bakker. En zo rijden we, volgens planning, om 9 uur de camping af.

Ik rijd het eerste stuk en we hebben de navigatie op tolwegen vermijden gezet, nog 7 en een half uur voor de boeg. Na een uurtje ben ik de verkeersheuvels en dorpjes eigenlijk wel zat dus zetten we de navigatie toch maar weer op tolwegen. Alleen zijn we nu zover bij tolwegen vandaan dat het nog wel even duurt. Maar we rijden nu gelukkig wel op wat grotere 'doorrij-wegen'.

Na zo'n 2,5 uur rijden we dan toch door de tolpoortjes heen. Op een gegeven moment zien we de lucht dreigend donker, bijna zwart worden. En voor we het weten voel ik eerst een wind opsteken en begint het daarna keihard te regenen en later zelfs onweren. De ruitenwissers kunnen het water niet verwerken waardoor ik soms alleen maar een waterstroom zie. Met 30 kilometer per uur rijd ik met knipperlichten aan op de rechterbaan. Een enkele durfal waagt het om op de middelste baan te rijden maar dat zijn er niet veel. Ondertussen klinken de hagelstenen als kogels op het dak. Dit duurt denk ik tien minuten, dan begint het langzaam op te klaren maar stroomt er nog veel water over de weg. Op de tegenovergestelde weghelft zien we bijna geen verkeer rijden. Later zien we ook waarom: er liggen diverse bomen over de weg met daarachter een gigantische file. Wij rijden door en niet veel later schijnt het zonnetje weer. Bizar.

Inmiddels is het half één en wordt het tijd om te stoppen om wat te eten. Ik rijd eraf bij een aire. Daar eten we gezellig in ons huisje. Dan kruipt Wouter achter het stuur en constateert dat we moeten tanken (oeps, niet op gelet) dus bij het eerstvolgende benzinestation maar weer van de weg. De dame voor ons zegt dat je eerst binnen moet betalen dus Wouter gaat die kant op. Ik zie iedereen om mij heen gewoon aankomen rijden, tanken en dan pas betalen. En dat klopt ook, Wouter komt geïrriteerd terug en gaat tanken. Daarna weer naar binnen waar zijn pasje niet blijkt te werken. Dus weer terug, nog iets geïrriteerder, voor ander pasje. Ik besluit ondertussen de auto maar iets naar voren te rijden zodat de wachtenden achter ons ook kunnen gaan tanken.

Om vier uur stoppen we nog één keer voor een sanitaire stop, een kop koffie én chocola, daar heb ik zomaar trek in. Daarna is het nog een uurtje rijden naar de camping. We parkeren de camper en lezen dat de receptie in het café over de brug is, we gaan om zoek. Onderweg zien we dat er op deze camping ontzettend veel moterrijders staan. We melden ons in het café, we betalen alvast en mogen dan een plekje aan de rivier uit gaan zoeken. We wandelen en kiezen uiteindelijk een zo droog mogelijke plek uit. Het heeft hier vandaag flink geregend. Tijdens het zoeken naar een plekje ruik ik af en toe een zeer, onaangename lucht waarvan ik vermoed dat dit van het riviertje komt. Tja, dat is ook natuur dus geef er geen aandacht aan.

We halen de camper op, installeren de boel en raken aan de praat met onze buurvrouw. En die zegt als je af en toe stank ruikt, dat komt van de overkant, daar lag tot vanmorgen een dode wasbeer. Aan de overkant, op de berg, loopt een pad. Vorige week liep daar een man met twee honden die werden aangevallen door een wasbeer en raakten dus in gevecht. Tijdens dat gevecht viel eerst één hond naar beneden in de rivier en daarna vielen wasbeer en andere hond ook naar beneden. Beneden vochten ze nog door waarbij de wasbeer al wel gewond was. Een campergast, die in het water was gesprongen om de eerste hond uit het water te helpen, heeft toen met een steen de wasbeer doodgemaakt. En die lag daar dus al een week en met dit warme weer is dat niet fijn. De buurvrouw vertelde dat de stank de vorige dag niet te harden was en dat zij noodgedwongen met deuren en ramen dicht hebben geslaoen. Die ochtend is er uiteindelijk iemand naar de overkant gezwommen en die heeft, wat er nog over was van de wasbeer, in het water gegooid en dat is met de stroom meegevoerd. Wat een verhaal!

We gaan voor de camper zitten om wat te drinken en af en toe ruiken we de onaangename lucht. Als we wat hebben gedronken is het tijd om wat te gaan eten. Bij het eerder bezochte café hebben ze ook een restaurant. Op een terras aan de rivier staan allemaal lange tafels en we kiezen een mooi plekje uit. Ik moet even teruglopen omdat ik mijn zonnebril nog op heb, even omruilen voor mijn gewone bril. Ondertussen bestelt Wouter twee bier. Ze hebben een zeer eenvoudig menu: spare-ribs, snitzel of biefstuk. Wij kiezen allebei voor de snitzel lekker met sla en veel patat. En ik weet niet wat ik vandaag heb maar ik heb zomaar ook zin in een toetje, een enorme Dame Blanche. Die eet ik op terwijl ik even gezellig met Sas aan het bellen ben. Wouter gaat voor nog een biertje.

Als we afrekenen nemen we ook nog een douchekaart mee, die hebben we nodig om warm water te krijgen, wel zo fijn. Terug bij de camper verlies ik nog met Beverbende én met regenwormen. En dan gaan we in bed luisteren naar het rustgevende gekabbel van het riviertje.

Beoordeling Camping Haut Rhône
Sanitair: 6,5
Omgeving; 7,5
Prijs/kwaliteit; 7

Geschreven door Carmenopreis