Vandaag gaan we er op uit. Eerst naar Vilanova i la geltrú en dan doorrijden naar Sitges. Omdat er markt is in vilanova wilden we rond 9 uur vertrekken. Maar het avondje stappen heeft er behoorlijk in gehakt, vooral bij Tijs die maar niet uit bed kan komen. Uiteindelijk zitten we om vijf voor elf in de auto. Alles mee...water, koeltassen voor de boodschappen op de terugweg en zwemspullen voor een bezoek aan strand.

Het is nog geen half uur rijden dus rond half 12 lopen we in Vilanova. Geen idee waar de markt is, die zal inmiddels wel zijn afgelopen. Maar we waren hier ook omdat het fiesta major is en we weer een menselijk kasteel willen zien. Die zou om half 1 zijn. Maar waar hebben we ff niet onthouden. We lopen dus maar richting la oficina de turismo. Die is bij de haven dus Tijs is ook blij. Alhoewel de boten hier qua grootte tegenvallen vindt hij.

We weten nu waar de festiviteiten plaats gaan vinden....daar waar we net vandaan kwamen. En het is niet het bouwen van menselijke kastelen wat plaats gaat vinden maar een optocht met draken en vuur waar o.a. ook deze groepen aan mee lopen. We gaan het zien.

Eerst lopen we naar het plein waar het plaats gaat vinden. Weinig schaduw en nagenoeg geen terras. Het is bloedje heet, inmiddels net half 1 geweest, de tijd waarop het zou starten maar er gebeurt nog weinig. Dan lopen we maar weer terug naar de hoofdweg waar allemaal terrasjes waren. Wat blijkt....daar komt de optocht langs. We hebben mazzel...denken we... want we vinden een tafeltje eerste rang.

Eerst komt een muziekkorps voorbij. Dan een tijdje niks. Was dit het al? Maar nee, we horen geknal en zien in de verte een vuurspuwende draak aankomen. Dat vuurspuwen en genal wordt veroorzaakt door een soort rotjes die in de bek van de draak worden bevestigd. In mijn onschuld denk ik dat het geen kwaad kan dat de brandende spetters om je oren vliegen. Tot ik er 1 op mijn blote been en een ander op mijn broek krijg; met als gevolg een brandblaar en brandgat. Lekker dan.

Gelukkig, dit gevaarte is voorbij, hoopvol wachten we op de rest. Helaas...er volgen nog vier draken, opvolgend in grote. Iedere keer springen we op van onze stoel om achteraan te gaan staan. Relaxed is het niet, wel enerverend en uniek. Gelukkig bestaat de optocht verder uit dingen zonder vuurwerk. Zo zien we een dans met stokken die tegen elkaar aan worden geslagen maar ook een soort inmensgrote poppen en andere dansgroepen. We denken eraan misschien hier te eten maar na de eerste bestelling hebben we geen ober meer gezien. Uiteindelijk besluiten we toch weg te gaan. Wouter betaalt binnen en we lopen door tegen de stroom van de optocht in. Daar zien we dan eindelijk twee groepen die kastelen vormen. Niet zo uitgebreid als in Vals maar dat kan ook niet in een optocht. Deze twee groepen vormen ook zo'n beetje het einde van de parade. Het is nu 2 uur...het geheel heeft anderhalf uur geduurd.

Na wat heen en weer lopen, besluiteloos over wat en waar te eten, nemen we plaats bij een bakker. Daar eten we lekker een broodje. Als we weer buiten komen is de net nog zo drukke straat nagenoeg leeg. Het is drukkend warm en we haasten ons terug naar de auto...heerlijk ff rijden met de airco aan.

Sitges is niet verder rijden dan 15 minuten. We parkeren de auto langs de boulevard zodat we snel een duik in de zee kunnen nemen. Daar wacht mij een onaangename verrassing. Daar waar ik voor iedereen alles heb ingepakt vanmorgen ben ik mijn eigen bikini vergeten. Geen verfrissende duik voor mij jammergenoeg. Als alternatief neem ik, in de schaduw, plaats op het terras van een strandtentje en bestel de ontdekking van deze vakantie; café con leche con hielo. Ook verkoelend.

Wouter en de kinderen liggen al in zee en maken lol...ik geniet evengoed van dit uitzicht. Even later schuift Wouter bij me aan terwijl de kinderen door stoeien.
Daarna nog ff wat drinken en opdrogen voordat we weer de auto instappen. We besluiten dat het te heet is om door het dorpje te lopen dus rijden met de auto langs de boulevard om toch een indruk te krijgen. Daarbij komen we langs een strandtentje dat 'el chiringuito' heet. Op zich helemaal niets bijzonder ware het niet dat dit de eerste strandtent was, in 1913, die zo is genoemd. Afkomstig uit Cuba waar het barretje betekent. Sinds deze eerste chiringuito in Sitges worden alle strandtentjes zo genoemd. Lesje geschiedenis van Wouter. Maar het stond ook op het pand.

Leuk dorpje maar we rijden toch door. Op zoek naar een supermarkt. Het wordt de carrefour vlakbij Villafranç del Penedés.
Her blijkt niet de grote hypermarché te zijn die een hoopten maar uiteraard vinden we er alles wat we op ons boodschappenlijstje hadden staan. O.a. marmelada de pimientos asados.
En de ingrediënten voor couscoussalade, pasta, bbq en ensaladilla rusa.

Tevreden rijden we, in nog geen 20 minuten, weer naar de camping. Het lijkt allemaal ver maar valt reuze mee. Rond acht uur zijn we terug, ruimen de boodschappen op en maken ons op voor de avond. Er moet weer gegeten worden natuurlijk.

We vragen eerst bij het restaurant aan de overkant van de camping of er plek is, helaas volgeboekt tot in ieder geval half 11. Dat wordt m niet vandaag. Dan maar weer over de boulevard naar Calafell...ook geen straf want daar zijn nog wel wat restaurantjes die we willen bezoeken.

Het is best druk maar bij het vierde restaurant kunnen we over ongeveer een half uur een tafeltje krijgen. In de tussentijd mogen we voor het restaurant, op het muurtje naar het strand, een drankje nuttigen terwijl we wachten tot onze naam wordt geroepen. We zitten hier heerlijk mensen te kijken en de kinderen gaan nog even op pad om voor mij een waaier te kopen. Het is namelijk nog steeds enorm heet en er staat geen zuchtje wind.

Na enige tijd is er een tafel vrij en nemen we plaats op het terras van restaurant el mar de fons. Tijs bestelt een hamburger xl, wij samen een paella en sas maakt de originele combinatie van een bord patat met een kaasplankje. Ze had ook nog dezelfde berenjenas van gister besteld maar die duurden zo lang dat we die maar weer afbestellen. In plaats daarvan nemen ze een heerlijk toetje. Ook dit restaurant is een aanrader en krijgt van ons een goede beoordeling ondanks de wat rommelige maar wel erg vriendelijke bediening.

Al met al weer een gezellige, geslaagde dag.

Geschreven door Carmenopreis