We gaan weer heerlijk met de camper weg. Niet iedereen begrijpt dat we dat, ook nu in februari, gaan doen. Maar wij kijken er enorm naar uit. Het weer ziet er zelfs gunstig uit met weinig wind en regen en super zachte temperaturen. Het wordt een feestje.

Ik ben maandag ook vrij dus doe alleen het hoognodige voor mijn werk, de rest doe ik maandag. Rond 12 uur zijn we ingeladen en rijden naar Tesselaar. We tanken daar en bestellen een broodje voor de lunch. Tijs is ook op de scooter gekomen want die luste ook wel een lekker broodje. Die heeft vanmorgen zijn eerste rijles gehad en is dolenthousiast over hoe goed het ging. Dan zijn de broodjes klaar, nog even snel een knuffel en dan gaan we. Naar de volgende pitstop, de slager voor de avondmaaltijd. We kiezen weer lasagna en biefstuksalade.

Dan gaan we op pad, naar Utrecht. Sas had een koelkast besteld maar omdat ze geen dag kon kiezen voor bezorging en er dus een risico was dat ze aan het werk zou zijn op de dag van bezorging hebben we gekozen om de koelkast bij ons te laten afleveren. En nu gaan we dus eerst naar Sas om die te brengen plus nog 4 tassen kleding die ik afgelopen week voor haar heb gewassen. Het is lekker rustig op de weg en rond kwart voor 2 zijn we al bij haar. Gelukkig is de koelkast niet zwaar en tilt Wouter hem zonder problemen de twee trappen op naar boven. Sas helemaal blij. Ook haar geef ik een dikke knuffel voordat we weer doorgaan.

Het is nu niet ver meer, we gaan naar Camping De Zeven Linden in Baarn. We melden ons bij de receptie en krijgen plaatsje K13 toegewezen, een hele ruime plek. Ook krijgen we een pasje voor het sanitair mee waar ze 6 euro opzet. Daar kunnen we 60 minuten mee douchen, dat moet wel lukken.

We zetten de camper neer, draaien de luifel uit en zetten de stoelen neer. Voor de zekerheid doen we ook een zijflap aan de luifel. Als dat allemaal klaar is gaan we aan de wandel. We hebben nu al een paar afleveringen van "Het verhaal van Nederland" gekeken. Daar is ook een podwalk van, waarvan 1 hier in Baarn. Die gaan we lopen vandaag. Maar eerst moeten we naar het beginpunt, het station. We zoeken het op in Google en schrikken een beetje als we zien dat dat al 40 minuten lopen is. Maar, we hebben geen haast, dus gaan op pad. We kiezen zelfs een iets langere route door het bos in plaats van langs de weg.

Na wat verdwalinkjes door het bos en het laatste stuk over het fietspad komen we bij het beginpunt. Even stoeien met de app maar dan beginnen we. Daan Schuurmans loodst ons met zijn rustgevende stem door het Baarnse Bos langs Paleis Soestdijk terwijl hij vertelt over Koning Willem de 1ste, 2de en 3de en uiteindelijk de eerste vrouwelijke koningin Wilhelmina. We vonden het heel erg leuk en gaan zeker nog eens een podwalk van hem lopen.

We eindigen weer bij het begin en daar is ook Restaurant De Generaal. We zijn wel even toe aan een kop koffie. Wouter een cappuccino en ik een latte Macchiato maar we krijgen een cappuccino en een koffie. Het duurt allemaal best lang maar zo kunnen de beentjes even rusten. Want we moeten ook nog terug.

Het begint al wat te schemeren dus gaan we terug maar niet door het bos. Alleen het laatste stuk lopen we over een bospad dat parallel aan de weg loopt. En daar steekt zowaar een hertje over. Als we dichterbij komen zien we z'n witte billetjes nog tussen de bomen scharrelen.

We lopen voorbij de camping naar een eetgelegenheid 'aan de kuil' daarvandaan starten allerlei wandelingen. Het valt ons tegen hoe ver dat nog is. Er loopt hier geen weg meer, we lopen nu echt door het bos. Maar dan zien we gelukkig lichten tussen de bomen. Via de andere kant kun je er ook gewoon met de auto komen. Het is er gezellig knus en we bestellen een biertje. Het is ondertussen half 7 en we lusten wel wat, die lasagne en biefstuksalade kunnen we ook morgen wel eten. Dus, bestellen we nog een biertje en voor Wouter buikspek en voor mij een avocadoburger.

Blijkbaar vindt de bediening dat het lang duurt want we krijgen een plankje met brood van het huis. Lekker hoor. Doe dan ook nog maar een biertje. We zitten lekker te kletsen en eigenlijk komt het eten ook al snel. We nemen er een wijntje bij en genieten, het smaakt allemaal erg lekker.

Dan wordt het tijd om terug te gaan. Het is nu pikkedonker maar met het lichtje van de mobiel gaat het prima. En waar de heenweg zo ontzettend lang leek valt het nu reuze mee. We hebben wel allebei ons stappen record voor 2024 verbeterd.

Terug op de camping maken we ons klaar om lekker in bed nog even nasr Flikken Maastricht te kijken....ik heb het einde niet meer meegekregen.

Geschreven door Carmenopreis