We hoeven vandaag weer niet heel lang te rijden dus ook niet te haasten. Om half 10 betalen we de camping en rijden we de berg af. Al rijdend komen we erachter hoe groot het meer is waar we op uit keken.

Behoorlijk wat haarspeldbochten en tweeënhalf uur verder rijden we het stadje Cangas de Onís binnen. We parkeren op een betaald parkeerveldje iets buiten het stadje en lopen terug.

We lusten wel wat dus starten met een terras waar we koffie met een croissant bestellen. Met deze hernieuwde energie lopen we het stadje binnen.

Eigenlijk direct komen we bij de brug waar dit dorp bekend om staat. We maken foto's. En net als we de brug op willen lopen komt er een optocht met pelgrims de brug overlopen. Later vernemen we dat ze op weg zijn naar Covadonga. Het is een enorme stoet van verschillende groepen uit verschillende steden. Af en toe roept een iemand iets waarop de menigte "VIVA" galmt.

Het is een gezellig leuk stadje en we lopen er een tijdje doorheen. Uiteindelijk drinken we nog wat op een terrasje en gaan daarna verder naar de camping. Die is niet ver hiervandaan in Soto de Cangas.

We zijn bang dat we te laat zijn maar niets in minder waar, er is nog voldoende plek. We reserveren voor 2 nachten en krijgen plekje 49 toegewezen. Voordat de mensen die na ons inchecken aan komen rijden hebben wij ons boeltje alweer staan.

Wouter ziet op San Google dat er, op 12 minuutjes lopen van hier, een bus naar Covadonga gaat om half 4. We lopen die kant op en staan op tijd op de plek waar de bus moet komen. Maar helaas, er komen wel bussen langs maar de chauffeurs schudden nee als we onze vinger opsteken. Als het kwart voor 4 is geworden besluiten we de weg terug te lopen maar zien de hele weg geen bus. Dan maar weer terug naar de camping.

Daar snijden we wat kaasjes in blokjes en doen wat pelpindas in een schaaltje en pakken het spel er weer bij. Ergens in een van de verhalen ben ik een door mij gewonnen spelletje vergeten want de stand was 10-5. Ik verlies er nu weer 2 maar win ook een keer. De stand is nu 12-6.

Ondertussen is het gaan regenen maar onder de luifel blijven we droog. En rond 21 uur, als we naar een op tripadvisor, goed aangeschreven restaurant lopen is het gelukkig weer droog. Het restaurant is vol als we aankomen maar we mogen even wachten dan zal er een plaatsje vrijkomen. En dat is ook zo, we krijgen een leuk plekje in de veranda bij twee open ramen, perfect.

We krijgen en kaart en maken een keuze. Ik vraag of we daar een salade bij kunnen bestellen. De zeer vriendelijke ober waarschuwt ons dat de Cachopo (cordon bleu) die Wouter heeft besteld wel erg groot is, die is eigenlijk voor twee personen. Ik schrap mijn keuze en we bestellen de Cachopo met een salade. En mijn hemel, dat vlees is wel voor 3 of 4 personen. Lekker maar we krijgen hem niet op. Wel bestelt Wouter nog een toetje, een soort arroz con leche in filodeeg met een bolletje ijs. De attente ober heeft ons goed ingeschat want geeft er twee lepeltjes bij.
Zodat ik bij mijn koffie toch wat mee kan snoepen. We zijn blij dat we nog even terug moeten lopen want we hebben best een plofbuik.

Geschreven door Carmenopreis