Het plan was om vandaag naar El Parrisal te gaan. Dat is een wandelroute door een kloof hier in de buurt. Maar we doen zo traag vanochtend dat tegen de tijd dat we op pad kunnen het al half elf is. Wandelen willen we, gezien de warmte, altijd in de ochtend doen. Dus we veranderen van plan. Morgen wandelen en vandaag gaan we een fietsroute uit de map doen.

We bestellen wel alvast kaartjes voor morgen, die moet je vooraf online kopen en stappen vervolgens op de fiets. Een route van 35 kilometer die deels over de vía verde gaat. De vía verde hier is een fietspad van ongeveer 60 kilometer aangelegd op het traject van een oude spoorlijn.

Maar eerst gaan we via de gewone weg richting Torre del Compte, een stuk naar beneden en dan een behoorlijke klim die we zonder elektrische fiets zeker niet hadden gehaald. Even door het dorpje tot het oude stationshuisje en daar start het fietspad.

Gedurende kilometers wanen we ons alleen op de wereld. Geen mens komen we tegen, omringd door soms bergen en soms velden met olijfbomen, alleen maar natuur. Af en toe zien we een grote roofvogel maar verder geen beesten helaas.

Bij Valjunquera gaan we weer via de gewone weg verder. We vinden dat we wel een drankje hebben verdiend maar vinden in het hele dorpje geen horeca gelegenheid. Er zit niets anders op om nog een half uurtje door te fietsen naar La Fresneda.

Daar aangekomen zetten we onze fietsen vlakbij het terras en nemen, toevallig, aan hetzelfde tafeltje plaats als gister. We bestellen twee biertjes en drie tapas: patatas bravas, kroketjes en huevos rotos (een pannetje met gebakken ei en aardappel, niet voor herhaling vatbaar).

Na deze lunch fietsen we het laatste stuk naar de camping. Ik kan niet wachten om beverbende te spelen. Helaas wint Wouter een keer en daarna spelen we gelijk. Daarmee komt de stand op 6-4 voor Wouter.

Dan duik ik achter mijn laptop want ik moet wat werken en Wouter neemt eerst een plons in het dompelbad en leest zijn vijfde boek uit. Dan waag ik me toch nog weer aan een spelletje, eerst regenwormen (die win ik) dan toch weer Beverbende (die wint Wouter) en om het af te leren een potje Clever (die win ik). Hierna is de stand 7-6 voor Wouter.

Dan wordt het tijd om richting de bar te gaan. We eten vanavond de paella van Joost. En die smaakt heerlijk samen met een flesje wit. Tijdens het eten raken we in gesprek met een man die alleen is. Hij is met de motor en komt al jaren op deze camping. Hij vertelt veel, onder meer dat hij deze vakantie met zijn zoon in Marokko is geweest. Zoals hij zelf zegt, hij speelt een beetje vals want zijn motor gaat op transport naar Barcelona en hij komt met het vliegtuig. Zo hoeft hij de eerste kilometers door België en Frankrijk niet af te leggen.
Om elf uur sluit Jet de boel en is het tijd om op stok te gaan.

PS ik vergat mijn mobiel dus alleen foto's gemaakt door Wouter

Geschreven door Carmenopreis