Na een goede nacht worden we rond 8 uur wakker. Iets later dan ik had gehoopt want ik wil hardlopen en het is nu alweer best warm. Maar dat mag de pret niet drukken, ik trek mijn hardloopkloffie aan en ga op pad. De eerste meters loopt de hond van het huis gezellig mee.

Na mijn hardlooprondje ga ik douchen, Wouter zit nog even te werken, we hebben geen haast. We ontbijten en ruimen alles in en rond half 11 nemen we afscheid van de eigenaren en zijn weer op pad. Vandaag hoeven we maar 3 uur te rijden dus dat valt mee en gaat gelukkig ook weer voorspoedig.

Volgens planning zijn we rond half 2 bij de camping, we checken in en rijden naar onze plaats. Blijkt een plaats zonder stroom te zijn, dat willen we toch liever wel. Wij dus weer terug naar de receptie om te vragen of dit kan worden omgeruild en dat kon gelukkig. We verplaatsen de camper en installeren ons op deze nieuwe plek.

Het is behoorlijk warm en we overleggen even wat we gaan doen. We besluiten om nu naar het zwembad te gaan en pas later met de bus naar San Sebastian. Het water van het zwembad is koud maar verfrist heerlijk. We trekken wat baantjes en nemen daarna plaats op een van de bedjes die er zijn. Wouter regelt nog even een parasol bij de badmeester en zo liggen we heerlijk en dutten ook allebei nog even in.

Dan wordt het tijd om op pad te gaan. We kleden ons om en lopen naar de bushalte waar we de mazzel hebben dat de bus net aan komt rijden. Het is hier weer verplicht om mondkapjes te dragen in de bus dat wisten we wel maar toch nog vergeten. We mogen evengoed mee gelukkig.

In San sebastian stappen we uit op Plaza Okara voor het luxe hotel Santa Maria. Onze eerste bestemming is la officina de turismo waar we een kaartje van de stad halen. Daarna duiken we de wijk van de pintxhosbarretjes in. Ieder pand is een pintxhosbar, sommige donker en wat oud andere heel licht en modern. De ene stampvol en andere weer helemaal leeg. Wij stappen als eerst een heel kleine bar binnen waar 1 local aan de bar staat. Hier bestellen we een biertje en allebei 1 pintxho. Lekker hoor, de kop is eraf.

We lopen door tot we bij een barretje komen waar we buiten kunnen zitten. We kijken naar de tapas die ze hebben en die zien er stuk voor stuk heerlijk uit, we bestellen er ieder twee met nog een biertje.
We zitten hier even lekker te kijken naar de mensen die langslopen maar besluiten toch weer door te lopen.

Dan zien we een leuke bar waar het binnen heerlijk koel is en waar zowaar net een perfect plekje vrij komt. Hier nemen we plaats en gaan we voorlopig ook niet weg. We nemen hier ieder twee pintxhos en een glas van de witte streekwijn (Txakoli) met een lichte bubbel die net als sidra, van hoog boven het glas wordt ingeschonken.

Langzaam wordt het hier steeds drukker en we zitten hier heerlijk. Dus we doen nog 2 pintxhos met nu een glas albariňo. En uiteindelijk neemt Wouter nog 1 hapje met glas albariňo maar haak ik af en neem alleen een Perrier.

Inmiddels is het zo druk dat er mensen aan de bar staan te eten het is een heerlijk chaotisch geheel. Wij besluiten plaats te maken voor anderen en gaan aan de wandel. Als ik opsta merk ik dat we toch wel erg veel hebben gegeten, voel me behoorlijk opgeblazen. Even wandelen is dan de enige remedie. We lopen richting het strand en over de boulevard. Het is niet meer zo enorm warm eigenlijk best aangenaam. We lopen vervolgens weer richting de bushalte waar we even moeten wachten maar niet al te lang. Onderweg hebben we een mondkapje gekocht dus daar voldoen we ook aan.

Gedurende de rit stroomt de bus behoorlijk, ik merk daar op een gegeven moment niets meer van want val in slaap. Tot de camping waar de bus weer helemaal leegstroomt en we in een file van mensen de camping oplopen.

Geschreven door Carmenopreis