Gister alles ingepakt want afgesproken om vandaag om 8 uur te vertrekken.
Sas slaapt de hele week al bij Fleur maar heeft haar tas al gepakt en mij gegarandeerd dat ze er ruim op tijd zal zijn omdat Fleur toch om 6 uur moet beginnen met werk.
Om 8 uur zit ik er klaar voor maar helaas nog geen Sas. Die bleek nog te slapen en werd niet wakker van haar mobiel.
Uiteindelijk vond ik het om half 10 niet zo leuk meer en ben haar gaan halen. Gelukkig werd Fleur haar zus wel wakker van haar telefoon en die heeft Sas wakker gemaakt.
Rond half 11 waren we eindelijk onderweg naar Drenthe. Mijn humeur en zin in dit weekend naar nulpunt gedaald. Ik vroeg Sas om op de achterbank te gaan zitten waar ze nog ff door heeft geslapen...#kater
Het weer - regen net als de hele week - deed lekker mee met mijn humeur.
Rond half 1 stopte ik om te tanken, plassen en een kop koffie. Inmiddels had ik ook besloten dat ik niet het hele weekend teleurgesteld en boos kon blijven dus mijn humeur was wat opgeklaard. Sas kwam weer voorin zitten. En rond 13.00 uur waren we in Mantinge bij Tralaluna.

Na de nodige uitleg ruilen we onze, toch wel luxe, auto in voor Tante Toos. En zo gingen we 50 jaar terug in de tijd.
Starten met een choque en geen stuurbekrachtiging. Ruitenwissers door middel van een knopje uit te trekken en je raampje opendoen door deze opzij of naar buiten te duwen. O ja, de airco is gewoon een klep open doen om rij wind binnen te laten. Het is allemaal behoorlijk wennen zeg maar.

We beginnen zomaar wat te rijden zonder echt te weten waarheen. Is ook niet heel spannend want onze eerste camping zit op 1.5 km van de plek waar we Tante Toos ophaalde. Onderweg stoppen we in Aalden voor een erg late lunch. Verkeerde keus, geen lekker broodje (te onrijpe) avocado.

We vervolgen onze weg en willen naar Beilen. Zonder dat ik het goed en wel door heb draai ik een autoweg op maar Tante Toos gaat niet harder dan 50 /55.
Ik voel me erg onaangenaam en besluit er de eerstvolgende afslag weer af te gaan. Maar die blijkt kilometers verder te zijn. Ondertussen is een ambulance als beschermer achter ons gaan rijden. Eindelijk is daar de afrit en ik zet mijn richting naar rechts. De ambulance haalt mij in en gaat er ook af. Op de afrit stopt hij en de chauffeur stapt uit en loopt op ons af. Hij zegt dat het gevaarlijk was om zo zacht op een 100 km weg te rijden en dat hij de politie heeft gewaarschuwd. Ik verontschuldig mij, leg de situatie uit en beloof autowegen te vermijden de rest van het weekend. Terwijl hij terug loopt naar de ambulance zijn Sas en ik het erover eens dat hij een aantrekkelijke man was en we vervolgen opgelucht onze weg.

Niet heel veel later komt een politie auto ons tegemoet rijden. Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel en zie tot mijn angst dat hij keert. Hij haalt ons in en het lampje 'politie volgen' gaat aan. Ojee, dit heb ik nog niet eerder meegemaakt.

De politie stopt en ik stop netjes achter hem. De eerste politieagent komt naar ons toelopen en zegt lachend "zo, we hebben jullie gevonden". Ik vertel hem over de ambulance meneer en leg de situatie uit. Hij vindt het denk ik een amusant verhaal en stelt nog vragen over Tante Toos. Zijn ietwat strengere collega die er nu ook bij staat vraagt nog wel om mijn rijbewijs. Maar na wederom de belofte om autowegen te vermijden mogen we onze weg vervolgen. Ze begeleiden ons nog even en wachten tot ik zonder stuurbekrachtiging ben gekeerd en gaan weer verder. En wij ook, op naar de camping want ik heb 't wel even gehad voor vandaag.

Op de camping nemen wij onze plek in naast Roderick, een andere camper van Tralaluna. De camping is heel basic maar super netjes. We gaan ff een biertje drinken op het terras en gelukkig kunnen we zelfs nog een plekje reserveren in het restaurant vanavond.

We instaleren ons, plaatsen de tafel en stoeltjes buiten en zetten de luifel op (niet mooi strak maar ... Boeien. We zitten.)

Rond 20.15 uur lopen we richting restaurant waar we nog wel even een spelletje kaarten zullen spelen tot ons tafeltje vrij is. Dat blijkt niet nodig want we mogen direct aan tafel. 's Middags hadden we heerlijke kroketjes voorbij zien komen die we onszelf als voorgerechtjes hadden beloofd. Maar helaas, ze staan niet op de kaart. Na overleg met de keuken mogen we ze toch bestellen. En ze zijn heerlijk. Ondertussen leert Sas mij Pools pesten wat net ff anders is dan onze versie.
Ook de vis met gamba' s en schaaldierensaus die we als hoofd hebben besteld samen heel goed. De losse portie friet die Sas heeft besteld was niet nodig maar altijd lekker.

Na het eten gaat Sas direct terug naar de camper om te slapen en ga ik nog ff een rondje lopen. Daarna duik ook ik in ons bedje. Na deze enerverende dag ben ik wel toe aan wat rust.

Geschreven door Carmenopreis