We hebben er lang naar uit gekeken maar het is eindelijk zo ver, een lang weekend met de camperclub naar Poupehan in België.

Het lukt ons om woensdagavond de camper helemaal klaar te maken voor vertrek en ook de fietsen staan al op de drager.

De wekker staat op de gebruikelijke tijd, kopje thee, wat laatste rommel klusjes en dan stuur ik Daan een appje dat we klaar zijn voor vertrek. Omdat ik geen reactie krijg bel ik haar maar ze neemt niet op. Dan maar een appje dat we vertrekken. Simone en Wouter zullen vanmiddag pas vertrekken omdat Wout nog moet werken.
Als we net onderweg zijn krijg ik een appje van Daan dat ze over 10 minuutjes ook vertrekken. We spreken af bij Shell in Heerhugowaard. Terwijl we wachten neem ik een Latte Macchiato met kokosmelk (die hebben ze daar gewoon) en Wouter een koffie met gevulde koek.

Niet veel later komen ze aanrijden en zo beginnen we uiteindelijk rond kwart voor 9 aan de rit, die volgens Google iets minder dan 5 uur zal duren. In Nederland hebben we alleen bij Kaatsheuvel, afslag Efteling wat vertraging maar verder rijdt het lekker door. Wel jammer dat het is beginnen te regenen, dat hadden we niet ingecalculeerd.

Rond half elf rijden we België in en het valt mij op dat het wegdek hier goed is, geen bobbels om de zoveel meter. Op de rondweg van Antwerpen is het wat drukker en rijden we wat langzaam. Voorbij Antwerpen stoppen we bij Waarloos voor een plas- (Daan en ik) , koffie- en broodjespauze (Jacco en Wouter). Al kletsend lopen we terug naar de campers en vervolgen onze weg. Ik eet lekker mijn yoghurt en we luisteren Radio 2.

Ergens voorbij Brussel wordt het wegdek weer zoals we dat van België gewend waren, slecht. Hobbels, bobbels en kuilen een goede test om te kijken of de fietsendrager er goed op zit.

Het regent nog steeds als we rond half 5 de camping oprijden. De plekken die we hebben gereserveerd, aan de rivier, stonden vorige week nog onder water. We krijgen het verzoek en de tip om vooraf goed te bepalen waar je wilt staan en ook in een keer goed te rijden, niet gaan steken want dan kom je a) vast te zitten en b) verniel je het gras. Als we naar onze plek rijden komt de eigenaar naar ons toegekend om dit nogmaals te zeggen. Hij zegt zelfs tegen Wouter ' ik weet niet hoe goed je kunt rijden'. Zeg, daaruit spreekt weinig vertrouwen. Maar Wouter en daarna ook Jacco zetten de campers in 1x precies daar waar we ze hadden bedacht. Niks mis met hun rijkunsten.

Dan begint het opbouwen van ons plekje. Dat is in de regen toch echt minder feestelijk. We beginnen met het afhalen van de fietsen, dan de luifel en daarna wil ik toch, tot Wouters irritatie, de zijwand van de luifel ook. Dat is even een klusje maar het lukt uiteindelijk prima.

We laten het even zo want Daan wil graag wat eten en hoopt dat het restaurantje van de camping open is. We lopen erheen. En passant helpen de mannen nog even met het opzetten van een grote harmonicatent en Daan en ik checken in. Dan nemen we plaats aan een tafeltje, bestellen de mannen het eerste biertje van het weekend en de dames houden het bij thee. Helaas is het restaurant pas vanaf morgen open dus nog geen friet. Bij het volgende rondje bestel ik nog een thee en de heren wederom een biertje. Maar Daan en ik lusten wel wat dus als mijn thee op is gaan wij terug naar onze campers en laten de mannen achter bij hun derde biertje. Als die op is komen zij ook en dan gaan we wandelen.

Ik maak lekker 3 crackers met hummus en gegrilde groenten en begin aan mijn boek. Ik kom er nog niet erg in en als mijn crackers op zijn richt ik ons buiten huiskamertje in en als dat klaar is begin ik met het schillen van de asperges.

Als dat gedaan draai ik de gasfles open en zet de aspergepan met schillen op het vuur. Het kacheltje staat lekker aan en ik rommel wat. Ik denk wel al een paar keer gas te ruiken maar het vlammetje onder de pan is gewoon aan. Dan slaat de kachel uit en begint er iets in de garage te brommen. Dat klinkt niet goed en ook die gaslucht zit mij niet lekker. Ik draai het gas uit en loop naar achter en doe de deuren open. De gaslucht is daar nog erger en ik draai de fles weer dicht. Het gebrom komt verder van het electriciteitskastje Daar moet Wouter straks maar naar kijken. Ik zet een raampje open, doe mijn warme jas aan en sluit de camper af. Ik vraag Daan of ze mee gaat wandelen en dat wil ze wel.

Het miezert nog wel wat maar dat houdt ons niet tegen. We wandelen de weg omhoog van de camping af en slaan rechtsaf, alvast een korte verkenning voor morgen want dan willen we een grote wandeling maken. We houden rechts aan en blijven langs de rivier lopen. Eerst komen we langs nog een camping en verderop staan allemaal caravans, sommige met hele houten chalets eromheen gebouwd. Het ziet er onbewoond uit, vermoedelijk zijn dit vakantiehuisjes. We lopen tot we niet verder kunnen en wandelen dan weer terug.

Terug op de camping zien we een camper met een mooie voortent en we gaan even kijken. Tussen de tent en de camper zit nog geen tussenstuk. Ik vraag de mevrouw of er nog iets tussenkomt en zodra ze mijn vraag begrijpt, zij is Duits en ik vroeg het in het Nederlands, bevestigd zijn dat er nog wat tussenkomt. We lopen door en gaan toch maar eens bij Wouter en Jacco kijken, die staan net bij de bar om af te rekenen. Daan en ik lopen wat over de camping en bekijken de huurgelegenheden tot de heren zich bij ons voegen en vragen of we nu gaan wandelen. Ondanks dat wij dat net hebben gedaan gaan we nog een keer op pad. Onderweg zie we de eigenaresse met de Duitse mevrouw lopen, die heeft haar hand in een handdoek gewikkeld. Daar is iets niet goed gegaan. We lopen naar de camping naast de onze om te checken of de fritterie daar open is. Ook die is nog gesloten. Als we teruglopen zien we dat er een ambulance onze camping oprijdt, toch ernstiger met de Duitse mevrouw dan we dachten.

Terug bij de camper kijkt Wouter naar de gasfles en blijkbaar is er iets losgegaan. Gelukkig heeft die handige man van mij gereedschap mee om dit te fiksen. Ook kijkt hij naar de elektriciteit om helaas te concluderen dat het kacheltje teveel stroom vraagt, die moet dus uit.

Omdat we hier vanavond met z'n viertjes eten en het toch nog wat regent doen we ook de voorwand nog in de luifel. Het is knus en precies groot genoeg voor vier stoelen.

Ik begin aan het avondeten, zet de schillen nogmaals op en als die 15 minuutjes hebben gekookt giet ik de schillen af en gaan de asperges in dat vocht, de aardappeltjes gaan op en ik kook wat eieren. Het is wat behelpen in de kleine ruimte maar uiteindelijk staat er toch een lekkere maaltijd op tafel waar we met z'n viertjes van genieten. We praten geanimeerd over van alles en nog wat als om 21.15 uur de buurman komt vragen of het wat zachter kan. Ik zeg netjes dat we er rekening mee zullen houden maar als we er later over nadenken is het nog wel erg vroeg om hier al over te klagen. Het hoeft pas om 22.00 uur stil te zijn op de camping. Dat belooft nog wat de aankomende dagen.

Ondertussen zijn Wouter en Simone ook onderweg. Ze lopen een half uur vertraging op en hun bus vertoont ook weer kuren maar rond 10 uur rijdt ook Wout zijn camper in 1x op de goede plek. We drinken nog een drankje samen dan gaan Daan en Jacco naar hun camper, niet veel later duik ik mijn bed in en weer iets later de rest.

Geschreven door Carmenopreis