Ik sta vroeg op voor mijn hardlooprondje. Het nadeel van op een camping op een berg staan is dat je voor je hardlooproute eerst naar beneden maar daarna ook weer omhoog moet. Dat valt niet mee.

Ook vandaag doen we lekker rustig aan dus na mijn douche duik ik er nog even in om het verhaal van gister te schrijven en wat te lezen. Daarna ontbijten we buiten, lekker kiwi met kwark en een kop thee.

Vandaag gaan we op de fiets naar Orange. Even naar de geschiedenis van de Oranje-Nassaus. Er zijn drie mogelijke routes, de beste, de snelste en nog een. Bij de receptie vraagt Wouter na wat het verschil is. De ene gaat over kleinere wegen maar door bergen en de ander is vlak maar langs drukkere wegen. We stellen de telefoon in op de tweede en gaan op pad, 28 kilometer en anderhalf uur fietsen.

Vlakbij de camping moeten we rechtsaf maar er staat een bord 'route barrée 300 meter' . We gaan toch even kijken en het blijkt een hek te zijn waar we met de fiets best langs kunnen. Dat scheelt een stuk omfietsen.

En zo fietsen we ineens tussen de wijn velden. De zon schijnt, Wouter fietst direct al met korte mouwen en ik trek na enige tijd ook mijn jasje uit.

Na een poosje fietsen stuiten we weer op een bord 'route barrée' en ook hier trekken we ons er niets van aan en fietsen door. Maar helaas, nu worden we echt tegen gehouden door betonblokken op de weg. We gaan toch maar terug. Hierdoor pakt google een andere route, de route met de bergen.

We krijgen een fikse klim voor onze kiezen. Als uitdaging laten we de electrische fiets in de normale stand (3) staan in plaats van meteen naar 5. We moeten zo af en toe echt aan de bak en als het echt niet meer gaat zetten we hem naar 4. Het fijne van een klim is dat je daarna ook weer een keer naar beneden mag. Met af en toe 38 kilometer per uur roetsen we van de berg af.

Na een mooie fietstocht rijden we Orange binnen en fietsen over de Rue Guillaume d'Orange, langs de Arc de triomphe naar het centrum van de stad. Eerst langs het Office du Tourisme, maar die blijkt gesloten want het is lunchtijd. Wouter maakt daarom maar een foto van de plattegrond en we gaan op zoek naar een leuk terrasje om wat te eten. Dat vinden we op La Place de la Republique.

Wouter gaat voor filet de mignon en ik voor een steak du thon. En Wouter kiest deze keer ook voor een toetje, café gourmand, een assortiment van verschillende desserts. Ik kies een cappuccino maar help Wouter wel een beetje.

Na de heerlijke lunch lopen we naar het amfitheater. Er zijn nog een aantal amfitheaters bespaard gebleven maar dat zijn dan de tribunes. Het unieke aan deze is dat de muur achter het podium er nog staat. We kopen een kaartje en lopen met een audiotour door het theater heen. Het is er bloedheet dus af en toe vluchten we even de gangen achter de tribunes in. Het theater is tegen een berg opgebouwd wat op sommige punten een mooi uitzicht over de stad geeft.

Na afloop van de tour door het amfitheater kunnen we het museum nog in maar die slaan we over. We wandelen nog wat door het stadje en bezoeken ook hier weer de kathedraal. Kopen bij een boulangerie een flesje water, een brood, brioche en koekjes. En besluiten dan weer naar de fietsen te gaan.

Als we net zijn begonnen aan de terugweg en langs de Arc de triomphe fietsen begint het te regenen. Wouter kijkt op buienradar om te zien hoe lang dit gaat duren maar daarop ziet hij geen regen. Vreemd. Net op dat moment fietsen we langs een Aldi, daar gaan we dan maar even naar binnen om te schuilen. We kopen wat kaas en visconserven en als we weer buiten staan is de bui voorbij.

We vervolgen onze weg en kiezen weer voor de vlakke route. Doordat we op de heenweg zo zuinig deden hebben we nu nog ruim 70% batterij over. Dat geldt niet voor de batterij van de mobieltjes. We hadden stekkers mee maar tijdens lunch vergeten op te laden. Dat wordt spannend want zonder navigatie weten we de weg niet. Voor de zekerheid zet ik mijn mobiel uit als backup.

De zon is weer vollop aan het schijnen en die vlakke wegen bevallen ons wel. De route leidt ons helaas ook weer langs een pad, langs een weiland waar ik weer in een plas strandt. Met een witte gymp in de blubber en twee spatboden vol met modder, getver. De gymp veeg ik af aan gras en de modder haal ik weg met een stokje en we kunnen door.

Gelukkig gaat de rest van de route over kiezelpaden of asfalt. Wouter zijn telefoon staat op het punt ermee te stoppen en hij stelt voor om in het dorpje Mondragon wat te drinken om mobieltjes op te laden. Maar helaas, het is zo'n klein gehuchtje, daar vinden we niks leuks. Dus zetten we mijn mobiel aan. We stuitten weer op de 'route barrée' maar worden daar nu makkelijk omheen geleid. En zo redden we het tot aan Bollene. Het is nu nog maar 3,5 kilometer naar de camping maar we fietsen toch even naar het Hotel de ville, een enorm statig gebouw. Daarvoor is een terras en we vinden dat we wel een biertje hebben verdiend. De mobieltjes mogen hier aan de stekker en zo zitten we even lekker uit te puffen.

Met nieuwe energie beginnen we aan het laatste stukje terug omhoog naar de camping. Daar krijgt mijn fiets weer een douche want die ziet er niet uit. En daarna begin ik aan het avond eten. Het wordt een tomatensalade met omelet en brood. Erg lekker. Daarna doen we de afwas en lezen nog wat. We spelen geen spelletje helaas.

Geschreven door Carmenopreis