Doordat het hier wat koeler is slapen we zowaar uit tot kwart voor 8 en komen daarna wat langzaam op gang. Gisteravond hebben we, op een lijstje op een prikbord, brood besteld. Dat wordt rond 9 uur bij je plek gebracht. Kopje thee met een droge, niet zo'n lekkere croissant is ons ontbijt.

Uit de informatiemap hebben we een wandeling gekozen van ongeveer 3 uur. We vertrekken iets over half 11. Na ongeveer een half uur lopen horen we bellen nog voor we de kudde schapen zien. Ik ga even live op Facebook en film het tafereel een tijdje.

Niet veel later hoor ik geritsel in de bosjes en in de verte en zien we een hert wegrennen. Wauw.

De route gaat door velden met olijf- en amandelbomen, door bossen met dennenbomen, we wandelen parallel aan de rivier de matarraña en door gebergte. Gevarieerd en mooi. Af en toe is het bewolkt, toen we begonnen met lopen zelfs koud, maar vaak is het zonnig.

Na ongeveer 2 5 uur wandelen we het dorp La Fresneda weer in waar we nog helemaal naar boven naar het kasteel klimmen. Het is een heel mooi, oud dorp. We willen hier lunchen en op de plaza mayor nemen we plaats op een terrasje.

Bestellen een salade als voorgerecht en Wouter kiest lamskoteletten en ik ga voor tarbot. Naast ons zitten 5 bejaarde dames en 1 heer. Zij hebben vooraf iets van kaasfondue. Onze nieuwsgierigheid is gewekten we vragen de ober wat het is: cazuela de queso. We besluiten deze ook nog bij onze maaltijd te bestellen. Het is allemaal erg lekker.

Op een gegeven moment komen we in gesprek met de dames naast ons die, zo vertellen ze ons, uit Bilbao komen en hier een aantal dagen zijn geweest. We hebben een geanimeerd gesprek. Zo fijn om de taal te spreken waardoor dit kan. Ze raden ons aan om een wandeling te maken in het natuurreservaat en laten ons foto's zien. Het ziet er prachtig uit, misschien doen we dat morgen wel.

Als onze koffie op is en we hebben betaald nemen we afscheid en beginnen aan het laatste stuk van onze wandeling. Het is ongeveer nog een half uurtje stappen naar de camping. We verdwalen een klein beetje en zien onderweg twee meiden naar ons zwaaien. Het zijn twee nederlandse meiden die ook bij ons op de camping staan. Zij vertellen ons dat ze kozen voor de wandelroute naar een waterval, een route waar bij stond dat ie 4 uur duurde maar zij deden er al 5 uur over en waren nu wat verdwaald. Ze zijn blij dat ze ons zijn tegengekomen. Inmiddels hebben we het juiste pad gevonden en al kletsend wandelen we samen terug naar de camping. Ze vertellen ons dat ze in Malaga wonen en daar werken. De een als gids bij een fietsverhuurbedrijf en de ander op de klantenservice van Tmobile, gewoon vanuit huis.

Terug op de camping komen we even bij van de wandeling en trekken dan onze zwemkleding aan voor verkoeling in het dompelbad. Een kleine variant zwembad. Wouter gaat alvast die kant op en neemt een stoel mee. Ik doe eerst nog snel even wat werk maar volg snel maar neem geen stoel mee. Voordat je in het dompelbad gaat moet je douchen onder een koude douche wat al voor voldoende afkoeling zorgt. Daarna in het dompelbad is geen moeite. Helaas is er geen zon op dit plekje van de camping waardoor ik besluit bij de camper te gaan zitten waar wel zon is. Wouter volgt ook al snel. We lezen en dutten verder tot om half 8 de cateraar komt. De camping werkt samen met een vaste cateraar. Er hangt een lijst waarop je voor 5 uur je bestelling kunt doorgeven en die wordt dan om half 8 gebracht. Als je wilt kun je dit dan op het terras van de bar opeten, ze dekken dan een tafeltje voor je. Dat lijkt ons wel gezellig dus nemen we ons eten daar mee naartoe en kiezen een plaatsje uit.

Joost komt onze tafel dekken en we bestellen een flesje rosé. Om ons heen zitten meerdere koppels gezellig te eten en ook de twee meiden van vanmiddag nemen plaats aan een tafeltje. Uiteraard hebben we, zeker na onze uitgebreide lunch, veel te veel eten besteld. Het is erg lekker maar we krijgen niet alles op.

Na het eten kletsen we nog wat. Een van de twee meiden gaat even weg en komt terug met wat spelletjes. Goed idee, ik haal er ook een paar. Vlak voor ik weg ben vraagt Wouter aan hen wat zij spelen, ze antwoorden Beverbende. Dat spel hebben wij onlangs gekocht in een kringloopwinkel maar we weten nog niet hoe het moet.

Als ik terugkom nodigen de meiden ons uit om beverbende mee te spelen zodat we het kunnen leren. Het is een leuk spel, niet te ingewikkeld. Maar we verliezen wel. We weten nu ook de namen Mieke en Floor. Mieke wint, daarna Floor, daarna Wouter en ik onderaan. Maar deze score telt niet voor onze tussenstand. Om 10 uur komt Jet om te zeggen dat de bar gaat sluiten. We rekenen onze drankjes af, nemen afscheid en gaan terug naar de camper.

Geschreven door Carmenopreis