De camper is afgelopen week behandeld tegen roest en we hebben hem gister opgehaald. Hij was gelukkig op tijd klaar want we hebben een weekje vakantie. De vooruitzichten voor het weekend zijn goed. We hebben er zijn in.

Iets later dan gepland rijden we rond 11.30 uur weg. Eerst nog even tanken en dan zetten we koers richting het zuiden, bestemming Camping De Rozephoeve in Oisterwijk. De parel van Brabant. De zon schijnt, de reis gaat voorspoedig en om 13.30 uur rijden we de camping op.

We checken in en krijgen een plaats op veld het Groot Goor omdat de plek op het Klein Goor, die we hadden gereserveerd nog te nat is. Geen probleem. We staan daar wel in een rondje op een veld maar door de hagen her en der zit je toch redelijk beschut tussen het groen.

Bij de receptie nemen we verschillende fiets- en wandelroutes mee waar we de aankomende dagen mee voort kunnen. Zodra we geïnstalleerd zijn en een kop koffie hebben gedronken trekken we de wandelschoenen aan en gaan op pad. We lopen een deel van de vennenroute.

Het is warm, we lopen zonder jas en korte broek en dat is heerlijk, eindelijk. De omgeving hier is mooi, we lopen heerlijk door bossen en dus langs verschillende vennen. Wouter had gelezen over het Natuurtheater Oisterwijk. Als we op een gegeven moment gezang uit het bos horen, wijken we van onze route af en gaan op zoek. We komen eerst langs het terras en de speeltuin van De Rode Lelie maar als we even verder lopen horen en zien we tussen de bomen waar het gezang vandaan komt. We moeten even zoeken naar een ingang (kwamen eerst bijna achter het podium uit) maar dan zijn we in het openlucht theater waar een koor (het Tilburgse en Brabantse koor) staat te zingen. Geweldig.

Als we drie liedjes hebben geluisterd gaan we weer terug naar de route en vervolgen ons pad. Het is niet druk hier maar we zijn ook niet alleen. Op een gegeven moment lopen we achter een groep kwebbelende dames die we graag willen inhalen. We geven dit aan en ze laten ons passeren met de woorden 'dat zijn de echte'. Het is maar waar je dat mee vergelijkt, haha.

We hebben al gezien dat op het laatste stuk van ons pad drie terrassen zijn. De eerste lopen we voorbij maar bij de tweede willen we wel plaatsnemen maar helaas, besloten bruiloftsfeest. Het wordt de derde. Heerlijk terras in de zon en we bestellen een biertje, Wouter een La Trappe dubbel en ik een La Trappe witbiertje. Het leven is mooi in het Brabantse land.

Omdat de bediening absoluut niet vlot of assertief is slaan we een tweede rondje en bittergarnituur over. We rekenen af en wandelen het laatste stukje terug naar de camping. Daar zetten we de stoelen in de zon en onder het genot van nog een biertje en wat stokbrood lees ik een boek en Wouter de krant.

Als het zonnetje achter de bomen verdwijnt zetten we de stoelen weer voor de camper en komt het spel Clever sinds tijden weer eens op tafel. Ik neem een voorsprong door allebei de potjes te winnen.

Geschreven door Carmenopreis