Na een heerlijke nacht slapen worden we rond half 8 wakker. Het heeft geregend vannacht maar nu is het gelukkig weer droog. We blijven nog even liggen maar staan na een tijdje toch op om te gaan douchen.

Als we aangekleed zijn zetten we de stoelen achter de camper in het zonnetje. En daar ontbijten we yoghurt met een kopje thee.

We willen een stuk wandelen deze ochtend maar net als we willen weggaan begint het te regenen. We vertrekken daardoor een half uur later dan gepland.

Het regent niet meer maar het is wisselvallig, jas aan /jas uit, weer. We lopen naar Andijk maar daar is niets waar we kunnen lunchen. We lopen terug naar de camping en daar vlakbij, bij de haven, zit een restaurant waar we kunnen lunchen.
We drinken wat op het terras maar besluiten toch binnen te eten.

Terug op de camping is het tijd om het eten voor te bereiden. We steken het vuurtje aan en snijden samen het vlees en de uitjes. Heksenketel boven het vuur, boter en olie erin en vlees aanbraden. Als dat bruin is gaan de uitjes erbij om glazig te worden. Vervolgens de kruiden en de passata en dan mag het sudderen.

Ondertussen kletsen we gezellig, zitten een beetje in de zon en ik schrijf mijn verhalen. Jacco en Daan schillen de aardappelen en die gaan er na 2,5 uur bij. Dat laten we weer een half uurtje koken en dan voegen we de kidney- en witte bonen toe.

Het begint al wat te schemeren en frisser te worden dus we zitten allemaal rond het vuurtje. Staren naar de vlammen, dat kun je uren volhouden.

Als de aardappels in de stoofschotel klaar zijn en de twee heerlijke broden in de oven zijn geweest vullen we de borden en laten we het ons smaken. De hele pan gaat leeg.

We vullen de pan met water en hangen hem weer boven het vuur dan kan die alvast een beetje schoon koken. Op de een of andere manier keert het gesprek dit weekend steeds terug naar het onderwerp poep (kakkie, scheetje drolletje, pufje). Zo heeft een van ons verteld weleens in het bos te hebben gepoept, we spraken over poepen op de porta-potie en over dat het goed is om scheetjes te laten maar dat je dan wel pardon moest zeggen. Een van ons laat zich dit geen 2x zeggen en sindsdien zegt hij steeds pardon.

We horen al een tijd muziek komen van voor bij de camping en besluiten te gaan kijken wat daar is. We lopen die kant op en zien een groot kampvuur met daaromheen wat vaste campinggasten. De beheerder met een vriend maken muziek (gitaar, mondharmonica en cajon) en zingen.

We pakken ook een boomstam, Wouter een luxe fauteuil, en nemen plaats rond het vuur. Er hangt een ontspannen, gemoedelijke sfeer. Af en toe zingen we mee, we praten wat met de andere campinggasten en voor een biertje lopen we even terug naar de camper.

Rond half twaalf lopen we terug naar de camper. Het was weer een topdag.

Geschreven door Carmenopreis