Het lukt gelukkig weer om redelijk door te slapen. Ik word rond 8 uur wakker en blijf lekker liggen terwijl ik verslag doe van de vorige dag. Daarna staan we op, maken gebruik van de fantastische stortdouche en gaan naar beneden voor het ontbijt in de tuin.

Daarna pakken we onze spullen en checken uit. We lopen naar de garage en doen onze koffers in de kofferbak. Maar we gaan nog niet weg, we willen nog een rondje door Jerez lopen. Terwijl we rustig wandelen wordt Wouter gebeld door het hotel. Dit domkopje heeft haar horloge op het nachtkastje laten liggen. Gelukkig zijn we er nog en we halen het nog even op.

Bij het inrijden van de garage hebben we geen ticket gekregen. We kunnen dan ook niet betalen. Maar gelukkig is er een loket en de meneer aldaar helpt ons verder. Waarna we op weg gaan naar Sevilla. Het is ongeveer anderhalf uur rijden.

Rond twee uur zetten we de auto op de stoep voor het hotel. Hier mag je niet parkeren maar we laden koffers even uit en lopen naar receptie. De receptioniste vertelt dat de auto voor ons naar de garage wordt gereden. Service.

We checken in. Het hotel bestaat uit meerdere huisjes die met elkaar zijn verbonden. Met allemaal kleine gangetjes en verschillende patios. Gelukkig loopt er iemand met ons mee anders waren we zeker verdwaald.

We instaleren ons in onze donkere maar knusse kamer. Maar al snel worden we onrustig want om 17.00 uur hebben we een fietstocht geboekt met Baja bikes en voor die tijd willen we uiteraard nog wat eten en drinken. Het worden wat tapas in een van de kleine straatjes van Bario de Santa cruz.

En daarna melden wij om precies 5 uur bij de fietstour. We zijn met een groep van 12 en onze gids. Een meisje van Nederlandse moeder en Franse vader. Ze heeft in Parijs psychologie gestudeerd en ook nog een jaar geschiedenis en een jaar Japans. Werken in een ziekenhuis vond ze niks daarom is ze naar haar zus gegaan die in Sevilla woont. Ze is hier nu 5 maanden en nog niet voornemens om weg te gaan. Ze weet en vertelt veel over Sevilla en het is duidelijk dat ze erg gesteld is op deze stad met name de wijk Triana.

De fietstocht duurt in totaal 3 uur en eindigt met een wauw effect als we de bocht om fietsen en de fontein van Plaza de Espaňa zien. Helaas wordt er van alles opgebouwd voor een festival waardoor het niet mooi is om foto's te maken.

Plaza de Espaňa is gemaakt voor de wereldtentoonstelling van 1929. In een halve maan om alle bezoekers met open armen te ontvangen. Een van de doelstellingen van de wereldtentoonstelling was het bevorderen van toerisme. Daarom staan op de plaza de Espaňa 48 bankjes, voor iedere provincie 1. Allemaal met een uitbeelding in azulejos, van een belangrijke gebeurtenis uit die streek. En naast ieder bankje een soort kastje waar folders in lagen met informatie. Zo konden de bezoekers, al zittend op deze bankjes, op hun gemak informatie lezen over de desbetreffende provincie.

Wij lopen wat rond maar zijn wat onrustig. We hebben namelijk kaartjes voor een flamencoshow om 20.30 uur. Het is nu 19.40 uur en eigenlijk willen we ons nog omkleden. We lopen daarom terug naar onze gids om te overleggen en zij belt haar collega om te vragen of die ons op wilt komen halen. Ze is onderweg met een elektrische fiets. Inmiddels is onze groep alweer compleet en eigenlijk ook klaar om te vertrekken. Gelukkig komt onze nieuwe gids eraan en die fietst ons terug naar de winkel. Daar zetten we onze fiets snel neer en haasten ons naar onze hotelkamer die op 2 minuten lopen is.

Binnen no-time zijn we getransformeerd van toeristen die gaan fietsen naar toeristen die op pad gaan. En we haasten ons naar de taxi standplaats die vlakbij is. Maar waar helaas geen taxi maar wel wachtenden voor ons staan. Oeps, dit hadden we niet ingecalculeerd. We kijken het even aan maar als na een paar minuten nog geen taxi voorbij is gekomen gaan we alvast lopen in de hoop onderweg wat tegen te komen.

Het akelige is dat we beide nog maar minder dan 10 procent batterij in onze mobiel hebben. Ik wil die van mij sparen om ons ticket voor de flamenco show te kunnen laten zien. Wouter kijkt af en toe hoe we moeten lopen op San Google maar wil ook zuinig doen. We zijn bij een drukke doorgaande weg aangekomen en al snel stopt er een taxi.

De flamencoshow is in Triana niet ver rijden gelukkig. Om 20.35 uur zet de taxi ons voor de deur af. Daar zit een dame om ons te verwelkomen. Ik verontschuldig ons dat we iets te laat zijn en zij kijkt me verbaasd aan. Ze vertelt dat de show pas om 21.30 uur begint en we dus ruim op tijd zijn. Echt weer een stunt va ons.

Ze wijst ons alvast ons plaatsje aan. We zitten bijna op de dansvloer. Ook overhandigt zij ons onze tegoedbonnen voor de drankjes en hapjes die we hebben geboekt.

Ondanks dat het weer is omgeslagen (de sevillanos hebben vandaag na 5 maanden weer regen gezien) is het nog erg warm. We gaan daarom eerst nog even buiten zitten met ons eerste drankje.

Rond kwart over 9 gaan we naar binnen en nemen plaats op ons plekje. Ook bestellen we de tapas die we willen eten. Kort daarna komen de vier artiesten binnen: gitarist, zanger, danser en danseres. Onder het genot van onze hapjes en drankjes genieten we op onze eerste rang plaats van een prachtige show van dans en zang en gitaarspel.

Na afloop drinken we buiten nog wat en daarna lopen we terug naar het hotel, ongeveer 25 minuutjes lopen. Dit was wel een hectische dag dus het duurt niet lang voor we liggen te snurken.

Geschreven door Carmenopreis