Vanochtend op tijd wakker, ontbijten en wandelen naar Calafell voor de verrassing. Onderweg worden de kinderen toch wel nieuwsgierig...we geven tips: uit je comfortzone, ja, het heeft iets met kano te maken, maar inderdaad ook met subboard. En nee, wij doen niet mee.

Hoe gaaf zou het zijn om naar nederland terug te gaan en iets nieuws te kunnen. Jah, dat zou wel leuk zijn.

Hoe leuk zou het dan zijn om drie dingen te kunnen die je nog niet kon? Wauw, dat is dan nog leuker.

Onderweg wordt Sas steeds enthousiaster en Tijs alleen maar zenuwachtig.

Vandaag hoeven jullie nog niets te doen, en morgen en overmorgen ook niet. Okay...maandag dus.
Tijs ziet van alles op zee gebeuren. Heeft het daar iets mee te maken? Ja daar is het.

Uiteindelijk vertellen we het en zegt Sas meteen "gaaf dat je ons daarboor hebt opgegeven mam." Nou ja, dat heb ik nog niet gedaan. Jullie moeten eerst zeggen of jullie het wel willen. Tuurlijk geeft ze daarop als antwoord.

Tijs is stil. Ik vraag hem wat hij wil. Hij wil ook wel maar vindt het ook erg spannend. Dat begrijp ik uiteraard maar stel hem gerust.

We gaan erheen om ze aan te melden. Wat gaaf. Yeah! Ze hebben ja gezegd.

Rest van de dag weer relax en strand. Nu douchen en straks wat eten in Calafell.

We lopen de boulevard af op zoek naar een leuk restaurant. Eerst helemaal heen en op de terugweg zien we bij een visrestaurant 'el rey pescador' allemaal lekkere dingen op de bordjes liggen. Tijs heeft pas nog een broodje gegeten en heeft geen honger (bovendien is hij zijn vis-leren-eten-challenge ook alweer vergeten) en Sas eet wel vis dus prima omstandigheden om hier te eten.

We kiezen heerlijk van alles van de kaart en genieten van al het lekkers.

Eerder vanavond hadden we al gezien dat er in bar karaoke-avond was. Doen we daar ons kopje koffie wel en kijken wat het is. We lopen er heen en de bar lijkt leeg dus we nemen plaats op het terras. Na 10-en geen koffie meer helaas...nou ja, dan maar een cocktail. Soms moet je dealen met teleurstellingen.

Vlak voor we weg willen gaan wil sas toch ff binnen kijken. Blijkt de karaoke al in volle gang. We doen nog maar een drankje en sas neemt het boek door. Na wat getwijfel geeft ze zich op. Ze zet te laag in en komt met haar geluid helaas niet boven de muziek uit.

Niet nog een liedje? Dan gaan we. Nee wacht, toch nog een liedje. Deze keer nog steeds wat te zacht maar al een stuk beter. Ik ben supertrots. Zo dapper om op dat podium te gaan staan. Nu wel naar huis, het is inmiddels al laat. Gezellig zo'n avondje op stap met de kinderen.

Geschreven door Carmenopreis