Drukke dag vol dieren, zo staat het toch op de planning. Onze rhino-encounter gisterenavond was al een waanzinnig aperitiefje voor wat komen zou. We trekken om 7:00 te voet de jungle al in op zoek naar beestjes. Met z’n zessen, volgen we de gids door, over en onder de dichtbeboste delen van Chitwan National Park. Klauteren en stil zijn is de niet zo heel erg makkelijke boodschap. Wat komen we allemaal tegen? Een groep papegaaien veert op en alle hoofdjes gaan naar boven, de bladeren zitten hier vol ´red cotton bugs’ en je moet oppassen dat je ze niet vertrapt. Spinnenwebben glinsteren door het zonlicht op de ochtenddauw, en als speurneuzen gaan we op zoek naar voetafdrukken. We vinden deze van een beer, een tijger en een bizon. Bijzonder cool, maar de eigenaars zijn niet te vinden. We slenteren voort in deze 1000 km^2 ongerepte natuur met af en toe een basic militaire wachtpost ter bescherming tegen stropers. Een hert springt naast ons op en is al even snel terug de mist in. Verder passeren meerdere ´shitholes’ de revue, die van een rhino is in verhouding … Lijkt verrassend veel op de Republikeinse partij dezer dagen. De natuurlijke barrière in de vorm van een rivier herbergt enkele gavialen, zeg maar langsnuitkrokodillen. Moeilijk te onderscheiden zonder verrekijker of tele-lens van een stuk hout. Van de bossen naar de grasvlaktes waar we enkele everzwijnen tegen het lijf lopen. Pumba is in een asociale bui en geeft er vrij rap de brui aan. We stappen voort en zien talrijke vogels opstijgen en landen op de bomen. Misschien wel het meest eigenaardige diertje van de dag, een blauwe bij. Ik wist niet dat het bestond maar ´t is een verdomd schoon beestje. Ik vraag me wel het evolutionaire waarom af. Heerlijke lunch, alweer Mexicaans en de volgende activiteit is daar al. Een Jeepsafari door het park. We rijden tussen overdreven mooi bosgebied met af en toe een omsingeling van olifantengras. Dit soort riet kan tot wel 12 meter hoog worden en helaas voor ons is het gras al even niet gemaaid. De beestjes verschuilen zich zonder veel moeite en geven ons het nakijken. Korte stop bij een broedcentrum voor de smalsnuitgaviaal, niet ´s werelds meest intelligente dieren leiden we uit hun blik af. Jeep in en we komen een prachtige blauwe ijsvogel en regenboog pauw tegen. In de hitte van de jungle worden we iets later volledig omsingeld door een groep apen. Zij kijken zo mogelijk met nog meer verbazing naar ons dan wij naar hen. Een koppeltje dat elkaar vlooit, een baby op klimcursus en de levensgenieter die van z’n vrucht smult. Meer dan coole taferelen en dito foto’s. Iets minder leuk zijn dan weer de talrijke bloedzuigers die zich nestelen op benen, nek, buik, …. Wat ik verder onthou en jullie niet wil onthouden is het verhaal van onze gids Nissan. Enkele jaren geleden drong een niet zo mobiele dame aan om toch mee te gaan op 3-daagse jungle walk. Komen ze toch wel geen neushoorn met kindje tegen zeker. Wegrennen was onmogelijk voor de aandringster in kwestie en Nissan moest dan maar een afleidingsmanoeuvre verzinnen. De rhino kreeg hem te pakken bij de arm, smeet hem weg als een bananenschilletje en was ra-zend. Verdere improvisatie bestond uit het baby-hoorntje in een plas te duwen zodat moeder erachteraan ging. Na het stokvechten met deze mastodont van 2500kg, kon hij via de lokale legerdiensten naar het ziekenhuis gebracht worden en zijn de littekens en een enorm stoer verhaal het enige wat hij overhoudt. Les: luister maar naar de gids op zo een tochten. Best for last dan. Onderweg om de rode gloed van de ondergaande zon vast te leggen, stuiten we nog op een kudde badende neushoorns. 6 stuks zoeken verfrissing in een poeltje en geven ons de kers op de taart. Tevreden en moe-gereden kruipen we onder de dons, op onze hoede voor de nachtelijke uitjes van de tuin-neushoorn.

Geschreven door A3Adventures