Geachte lezers, bij deze de officiële aankondiging van de allerlaatste pindat. Deze zal ook gekend staan als de allerhoogste. Momenteel zijn we zo een 38.000 voet boven de begane grond en zweven we over de Atlantische Oceaan. De terugtocht werd vannacht ingezet na een quasi slapeloze nacht. Rond 00:00 raakten we Maartens gsm kwijt... 2,5 uur bellen, mailen, sms’en we rond in de hoop een teken van leven op te vangen. Tevergeefs, we genieten nog van de volle 20 minuutjes nachtrust voor het luchthaventransport aan de deur staat. Rond 6:30 stijgen we op vanuit Panama City richting Miami, de eerste etappe richting het warme nest. Later vliegen we Miami-Philadelphia en geven we de laatste dollars uit. Deze twee vluchten gingen onopgemerkt voorbij aangezien we al meer dan 24 uur wakker waren. Oogjes toe en we waren er al! Moment van schrijven, geen enkel idee. De tijdszone waarin we ons bevinden, verandert waarschijnlijk vaker dan politieke akkoorden. Bon, genoeg geleuterd. Het is gedaan, ‘t zit erop, es finito. In totaal 35 dagen van huis. Geleden van Australië 2008 dat ik zo lang niet in mijn eigen bed geslapen heb. Voor Maarten was het avontuur nog een pak extremer. Zijn heenvlucht zit bijzonder ver in het geheugen, 12 juli! We keren dan ook allebei met goesting terug om het dagelijkse leventje op te pikken. Al de hele dag zijn we lijstjes aan het opstellen van beste hotels, maaltijden, etc. Een onmogelijk opdracht zoals verwacht. Telkens komt er iets waanzinnigs bij dat we om een of andere reden vergeten waren. Voor ons is dit dé bevestiging, die we niet nodig hadden trouwens, dat de reis een ongelooflijk geslaagd uitstapje was. Van diepzeeduiken in Honduras, over zeilen in de Caraïben, tot zwemmen met grote visjes in Mexico, Maya’s mogen ‘meeten’ en de groene wereldwonderen van Costa Rica. Een rijkgevuld programma dat we voor de rest van onze dagen mogen en ook zullen koesteren. We zijn beiden enorm dankbaar voor alles wat we te zien en doen kregen, maar natuurlijk in de eerste plaats dat we dit avontuur mochten aanvatten. Voor mijn part een geslaagde eerste stap richting zelfstandigheid, is het niet oudjes?π€ Ook wrijven we onszelf in de handjes dat alles vlot verlopen is. Niet echt anders verwacht natuurlijkπ, maar toch. Het kan veel te snel foutgaan. Als absolute climax sloten we gisteren de avond af met rollende traantjes terwijl we genoten van de indrukwekkende skyscrapers. Een droevig muziekje doet wat met een mens.π₯Ί Als allerlaatste deel van deze structuurloze pindat, een ongelooflijk dikke merci om het avontuur zo actief mee te volgen! Waar vele malen een ontbijt ontbrak in de ochtend, stonden de vele reacties altijd klaar om ons te vervullen van vreugde. De lieve boodschappen deden meer dan jullie waarschijnlijk zouden denken. ¡Muchas gracias a todos para compartir el avontura! Tot zover mijn waarschijnlijk foute Spaande afscheidsboodschap. Ik zou het opzoeken, maar de wifi-signalen geraken geen 10 km in de luchtπ± Al 34 passende afsluiters gezocht en vaak gevonden, maar el ultima is toch wat anders. Ongelooflijk veel groetjes, knuffels, kusjes en alles wat je wilt! Voor de laatste keer, hasta la proxima lezers/volgers/naasten/familie/vrienden/...
Veel liefdeβ€οΈ
A3
Geschreven door A3Adventures