Elaba, it’s me again. De setting van vanavond is een rustige, toch wel redelijk koele avond met uitzicht op een donkere vallei en een streepje thom yorke op de achtergrond. Zo even alleen, je komt het toch niet veel tegen hier met al dat werk en die bengels, het kan toch wel eens deugd doen! Vanochtend vlogen we er weer direct in na onze rustdag gisteren. Een bassintje uit beton onder het kraantje bij de keuken en een tripje naar de winkel staan in de voormiddag op de planning. Coffrage blijkt toch iets meer te zijn dan gewoon een paar planken aan elkaar en enkele verstevigingen tijdens het gieten houden de constructie nog maar net recht. Een paar uurtjes zweten en zwoegen van mezelf in de zon later en onze eerste echte betonnen constructie is een feit. Elisabeth heeft nog eens zin in een motoritje en neemt madu (mado (?)) mee naar de satellite, waar nathan zich toevallig ook net bevindt. Belangrijkste aankoop: leiding en teflon voor de overkant van de vallei, aangezien we de flexibele leiding bij kader inzien toch niet zullen kunnen gebruiken (zie enkele pindats geleden). Julian en Adriaan staan te trappelen om te kunnen beginnen aan de overkant, maar bij Elisabeth haar aankomst blijkt de teflon vergeten te zijn… geen nood, onze goede vriend Nathan ziet het zitten om vlug nog eens over en weer te gaan. Ondertussen beginnen ze dan maar met de elektriciteitskabels in het huis open te breken, zodat we ze er allemaal uit kunnen halen en dan weer allemaal in kunnen steken. Alee, beter dan toch. Met enkele goeie rock classics en een spaans tv programma op de achtergrond vliegen ze erdoor. Na mijn metselwerk zet ik mij aan de bekabeling voor de zonnepanelen. Nog enkele zekeringen, alles verbinden en klaar. Mijn enthousiasme later op de dag kan het ook niet laten om, ook al is het al 17:50 en zijn de batterijen zo vol als ze maar kunnen zijn, de panelen en charge controllers te testen. Resultaat: de volle 20 W! Ter vergelijking, een microgolf verbruikt 1000 W. Hopelijk krijgen we morgenmiddag wat hogere getallen te zien. Elisabeth zet zich ondertussen aan een nieuwe blog voor op de humasol website, na een klein verzorgingsmomentje van een tweedegraadsbrandwonde door de verbrandingscilinder van de moto, oepsi! Ook enkele schetsen voor de sensibilisatie worden vlotjes getekend. Als Nathan terug is, blijkt dat we ook al eventjes onze vijl kwijt zijn en die eigenlijk wel nodig hebben voor de overkant (de koppelstukken passen anders niet in onze ‘box tube’ brug). Nathan? Sorry, hier hadden we misschien toch vroeger aan moeten denken, maar voor nu zit er niets anders op dan een dubbel winkelbezoekje. Uiteindelijk hebben Julian en Adriaan al het materiaal om de leiding te gaan vervangen. Een gebroken leiding, een zaag en teflon in het water en een slappe lach door de miserie later zit alles weer in elkaar. Klaar voor D-day #2. Het ideale scenario van pomp aan en water boven blijft echter uit en we worden voor even verbannen naar debug-en-hypothese-land. Lucht in de aanzuigleiding? Te zwakke pomp? Kapotte terugslagklep? Ondaks een zwemmetje van Adriaan in ons bassin zal het antwoord niet voor vandaag zijn. Tegen 19u30 houden we het voor bekeken en kruipen we met de 3 boys in de douche. Een snel en lekker pastatje is genoeg om ook nog even te brainstormen over de integratie van de zonnepanelen in het huidige net. De laatste twee weken zijn ingezet en iedereen begint fysiek toch een beetje op de limiet te zitten, dus bedje binnen is de boodschap! Oh maar voor ik het vergeet, aangezien Adriaan het hier wel af en toe eens heeft over een lieve, kleine, schattige Bene, wil ik het vandaag ook eens over mijn favorietje hebben: Vanessa (al was het dansje op satisfaction van the rolling stones ook echt wel goud waard). Een ongelooflijk enthousiasme bij elke passage van mezelf, waardoor ik niet anders kan dan haar eens goed vastpakken. Als de tong dan nog eens uit de mond van links naar rechts en terug gaat, dan smelt ik helemaal ;). En dan heb ik het nog niet gehad over de keren dat ze ‘s avonds in mijn armen in slaap is gevallen, love it. Prelude verdient ook wel een honourable mention; zijn drumkunsten, lach en typische ‘arw arw arw arw’ toveren ook wel altijd een glimlach op mijn gezicht :). Misschien nog eens tot een volgende keer en slaapwel x. Lars. P.S. nog een kleine toevoeging aan de antwoorden op de ‘wat wil je later worden’-vraag: David ziet het groots en zou graag helikopter worden ;).

Geschreven door A3Adventures