Vrij vroege ochtend en we weten meteen wat het ontbijt schaft. Zoals aangekondigd zijn de frames volledig gedroogd en kan het monteren beginnen. De voormiddag zit stampvol met bouten draaien, frames goed leggen en alles in elkaar passen. De snelheid van uitvoering gaat in stijgende lijn, repetitief werk kruipt al snel in de vingers en de paneeltjes beginnen te sidderen om eindelijk hun ding te kunnen doen. De blakende zon stopt ons niet en we draaien (alsook de moeren) net niet volledig door. Rond 14 uur is het zover, moment van de waarheid. We draaien de volledige installatie om en het resultaat mag er zijn. 32 spiksplinternieuwe foto-voltaïsche cellen, daar staat PV-installatie dan ook voor int Engels, weer iets bijgeleerd vandaag😋. Het ziet er prachtig uit en al het harde labeur van gaten boren, pootjes plooien, roestlak aanbrengen en zweetdruppeltjes verliezen, wordt beloond. Waar we vorige keer een gat in de lucht sprongen, krijgen we dit keer geen deuk in een conserve (iets later op de dag). De planning zit bomvol en na een korte pauze is het tijd voor de tweede giga stap van de dag. De oversteek van de vallei is ook gedroogd en wordt ook geplaatst. De reuzenconstructie vereist 8 handen en na wat schuiven en doen is ie klaar voor de finishing touch. Bij gebrek aan bevestigingsmogelijkheden aan de overkant graven we een putje, sleuren we een zak cement van 50 kg tot de plaats delict en worden zelfstandige betonmakers. De iPhone waterpas geeft ons een zalige 0’, de brug is perfect recht, ingenieurs-stereotypes bevestigd. Voor het boeltje echt kan uitharden laten we een klein souvenirtje achter. Onze handafdrukken worden vereeuwigd en drogen hopelijk op voor een passant er een voetafdruk van maakt. Of ze geslaagd zijn zien we morgen pas. Het was alweer eens donker toen we klaar waren, de schrik om in het uitwerpselriviertje te vallen was groot…😁 Na een zalige, frisse, gemeenschappelijke, broodnodige douche valt het ons op hoe snel onze nagels hier groeien. We zijn hier 17/7 buiten aan de weer en dat zit er voor iets tussen zegt mn intuïtie. Meer wetenschappelijke verklaringen zijn altijd welkom. De kindjes komen ´s avonds voor het eerst met een boodschap die geen lach tovert. We spelen te weinig met hen, als we proberen uitleggen dat dit alles hier ook voor hen is, krijgen we een paar onbegrijpende blikken. De kleine momentjes tussendoor pakken we zeker, maar voor langdurige spel- en knutselmomentjes zijn wij hier niet. Ons Vlaams knuffelteam is helaas als een tijdje naar huis, en of ze gemist worden! Een belletje ´s avonds met Mama Lieve en Mama Hanne brengt wat verzachting en een afwisseling van de vier vaste mundelegezichten. De variatie stopt hier niet, morgen komen Julians mama en tante normaal op bezoek. Ze brengen noodzakelijke componentjes die hier niet te vinden zijn en wat Belgische nostalgie. Voor we ´s avonds de klassieke kaarten kunnen leggen krijg ik een tweede douche. Het toilet van de moeders blijft maar doorlopen en mijn poging tot herstelling strandt al snel. Een ware explosie van water tot aan het plafond doet mij een dankgebedje opzeggen dat het enkel dat waterdeel was betrokken bij het spuwgat. Titel van de pindat: reusachtige stappen die vandaag gezet zijn, die neem je met… , voila. Slaapwel x

Geschreven door A3Adventures