Vroeg uit de veren en direct in de warme kleren. Om 5:30 staan we op om een stevig geanticipeerd schouwspel te bekijken. Zonsopgang op Mount Everest, zot toch? Helaas gooide de mist wat roet in het eten en bleef de pracht een beetje uit. Op zijn beurt gooide diezelfde mist dan weer hoge ogen door net heel laag in de vallei te hangen. Wat een uitzicht alweer en nog steeds. We beginnen de sportieve dag met een kort maar pittig klimmetje, de zweetpareltjes zijn even talrijk als de natuurlijke. Oh ja, wat ik vreemd genoeg nog vergat te vermelden, al het verkeer rijdt hier op z’n Brits. Nepal was nooit een echte kolonie, maar toch al een geluk dat het deze invloed is die blijft en niet de culinaire. We rijden verder alhoewel er van trappen geen sprake meer is. Downhill voor gevorderden waar je je koppie gefocust moet houden of je valt erop. Deze rustiger rit wordt heeeel dikwijls (lees gerust iets té) afgewisseld met pauzes. De uitzichten die je krijgt doen mijn sportieve ambities wel gauw verwateren, prachtig hier. Onder tropisch vogelgezang zetten we de tocht verder en rijden zelfs een heel stuk langs een fameuze highway. Kabaal tot in Kaboel, met af en toe een hilarisch geïmproviseerd deuntje van de passerende truckchauffeur. We lunchen in een gefabriceerd restaurantje bestaande uit samengenagelde golfplaten en wat wapperende gordijntjes. Het eten is, alweer, fantastisch gekruid en voor €2 krijg je hier keer op keer een culinaire les. Zeevruchten moet je hier weliswaar niet gaan zoeken, die fietsen gewoon mee. Papa is al knalrood aan de armen. Zelfs een overdosis zonnecrème lijkt onze kreeft niet te helpen. Later dan, de gidsen leren ons Nepalees voor let’s go, ‘dz’jam ‘dz’jam, en weg zijn we. De middag brengt voor mezelf nog een interessant lesje op de iPad, het academiejaar is volop aan de gang, al vergeet ik dat zelf net iets te vaak. Papa trekt het dorp nog eens in tot het donker hem terugstuurt en we klaar zijn voor een buffet. Beginnen kunnen we niet direct want eerst wordt David, tweede jongste groepslid (39), in de bloemetjes gezet. Zijn verjaardag wordt gevierd met een taart, mooi cadeautje en traditionele muziek. Gesjellig op z’n Hollands. De keuken tovert ‘s avonds alweer enkele masterpieces op ons bord, de exacte namen blijven onbekend. Deze masters zoeken de peace op in hun bedje met jawel, alweer zicht op het besneeuwde heuveltje hier niet zo ver vandaan. Groetjes uit dromenland! 🤪😘

Geschreven door A3Adventures