Wakker worden met de zonsopgang en leven op het ritme van de natuur. Daar proefden we voor vandaag van het eerst van. Rond 6:30 het dak op met een banaantje en wat cornflakes in de hand om de to-do list van de dag op te stellen. Alle begin is moeilijk, maar waar in godsnaam begin je? Kleine probleempjes sturen je in een andere richting, grotere doen je plannen volledig overstag gaan. Waar dit ons moet brengen is duidelijk, de weg ernaar toe alles behalve. Vandaag begint met het installeren van de essentiële WC-bril die we ergens in een uithoekje van het gebouw vanonder het stof halen. Voor 2 maanden lijkt het ons en onze billen al eens de moeite😋. We scharrelen verder in rommelige kamertjes en komen enkele pareltjes tegen, voor ingenieurs dan toch. Een drilboor, elektrische zaag, reserve waterleidingen, elektriciteitskastje,…. Zaken die zeker van pas zullen komen. Hierna is het shoppen geblazen. De lokale markt verrast, verbaast en verstomt. Het wordt al snel duidelijk dat we een van de weinige blanken zijn die hier voet aan wal zetten. Wij voelen ons toch heen 100% op ons gemak, maar met de juiste begeleiding komen we er heelhuids door. Nathan is een jonge ‘Matadiaan’ of hoe zo iemand ook heet, en kent de trucjes van de foor. Verder brengt hij ons nog naar de lokale ‘hydraulica’ en ‘elektronica’ shops. Charmant, dat zeker. Maar o zo gelukkig dat het grootste deel in België verkocht en verscheept werd… van zonnepanelen voorlopig geen spoor. De grote boodschappen dan; pasta,rijst, couscous met groenten uit blik en heel wat kruiden. Voila, de menu van de komende twee maanden. Vlees of vis is moeilijk te onderscheiden qua soort, ontelbare vliegen camoufleren bijzonder goed… of zijn het eigenlijk deze die verkocht worden? Soit, veggie all the way it is. Terug in de Inzo, beginnen de herstellingswerken. De vorige waterleiding die onze douche moest aansturen is net voor vertrek vernield door plasticverbranding. Om al het afval dat hier rondzwerft op te halen, volstaat zelfs een IVAGO-GO-GO actie niet. De fik erin en poef, weg, magie. Behalve de permanente longschade en immense luchtvervuiling weinig mis mee toch? Maar bon, who’s to blame…. Met veel creativiteit en hulp van de kindjes hier lukt het om de nieuwe leiding te installeren. Als volleerde loodgieters gaan we tewerk en kijken al uit naar onze frisse douche. Niets van, deze leiding heeft hier helemaal niks mee te maken, een douche voor de mannelijke Humasollers zit er al helemaal niet in. Naar de bron dan maar. Zalige temperatuur, zwakke verlichting en zoemende krekels maken deze wasbeurt veruit de speciaalste aller tijden. Beeldmateriaal verklaart dit stukken beter. Versgewassen kruipen we onder de muggennetten, benieuwd hoe lang ik dit gedoe volhoud. Blijkbaar is Malaria nog niet zo erg volgens de locals🙃
PS: kleine switch naar het Nederlands zodat ook de allertrouwste volgers de full-experience hebben😘

Geschreven door A3Adventures