Als opener voor de pindat van vandaag eerst nog het een en ander over gisteren. Rond 22:00 vertrokken we samen met wat hostelgenoten op weg naar Punta Coco, de plaats waar het lichtgevend plankton aanwezig zou moeten zijn. 45 minuten en ongeveer evenveel muggenbeten later kwamen we wandelend aan en zagen wat mensen ploeteren in het absolute donker. Van lichtjes helaas niks te bespeuren, tot we zelf in het water gingen. Na de eerste stap kun je direct zien waarom er zoveel rond te doen is. ONGELOOFLIJK!!! Bij elke beweging in het water komt er een soort van fluorescerende gloed tevoorschijn in het obscure zeewater. Minuscule beestjes die oplichten bij elke vorm van beweging, waanzinnig. Aartsmoeilijk om te beschrijven en al zeker om je er iets bij voor te stellen. Ondanks meerdere pogingen valt dit helaas niet op beeld vast te leggen. Memory picture it is🙏. Al even schitterend is de sterrenhemel boven ons. Een aantal dat je geest onmogelijk kan bevatten en van eenzelfde schoonheid. Tussen deze twee magische natuurfenomenen gevangen zitten is onwerkelijk en zorgt voor een nederigheid ten op zichte van Moeder Natuur die iedereen zou moeten voelen. Na zo een halfuur ploeteren en op alle mogelijke manieren de ‘lichtjes’ proberen activeren, keren we volledig van onze melk(weg😉) terug naar huis. Rond 00:00 kruipen we onder de wol na een wonderlijke en lange dag. Vanochtend dan, alweer wakker rond 5:45, ditmaal om de ferry te halen en vervolgens de busrit terug naar Cancun. We komen hier op tijd aan om een ontbijtje mee te pikken én vooral de gratis surflessen. Een ritje van 40’ langs de enorme resorts, winkels, en touroperators geven al wat meer kleur aan Cancun. Een Uruguayaanse vrijwilliger en fotograag neemt ons mee naar Playa Delfines waar we door een jonkie de surfbasics aangeleerd krijgen. De vroege ochtend wordt rap vergeten tussen de golven.🏄🏼‍♂️🌊 Ik ben al blij dat ik enkele keren kan blijven staan na te veel mislukte pogingen☺️. Dat surfers topsporters zijn ondervinden we ook aan den lijve. Na een goed uur zijn we uitgeteld door steeds weer op en af te peddelen en overeind te proberen blijven in het water. We rusten dan ook uit op het strand als voorbereiding op land nummer vier. ‘s Avonds is het hier Taco Tuesday, waar we enorm naar uitkijken. Helaas een enorme tegenvaller en we gaan als hongerige wolven op zoek naar delicatessen. Als laatste avondmaal voelen we ons verplicht om culinair hoogstaand te genieten. Op een pleintje komen we een minuscule Mexicaanse verkoopster tegen en laten ons verleiden tot een “Burro Jumbo con Pescado”. Een gigantische visburrito die waanzinnig goed smaakt🤭. Als dessert en laatste maaltijd op Mexicaanse bodem, kopen we alweer churros. Zo iets kan je toch niet beu worden?😱 Na alweer een lange dag, kijken we met een enorm positief gevoel terug op Mexico. Beiden hebben we de indruk dat we er zo veel mogelijk uitgehaald hebben. Zowel op cultureel, avontuurlijk en niet te versmaden, culinair vlak werden we waanzinnig verwend tijdens onze twaalfdaagse doortocht. Het land van de sombrero’s zindert zonder twijfel nog enkele dagen na. Morgenochtend nemen we hier zowel afscheid als de vlieger richting Costa Rica🇨🇷✈️. Voor de laatste keer groetjes uit Mexico❤️🇲🇽
A3

Geschreven door A3Adventures