Ondanks dat ik al 3 keer vermeldde dat alle vergunningen in orde waren, was dit niet het geval. Om 7:30 mogen we 4 km het dorp in om wat weinigzeggend papierwerk af te halen. Tegen 9 uur zetten we de eerste stappen in National Park Chirripo. Van meet af aan trappen we op onze adem. De hoogtemeters zijn zeker geen lachertje😵 2 kilometer ver en we zijn al 500 meter de lucht in gegaan. Steile bedoening hier dus met 25% hellingsgraad😨. Wanneer het even kan rechten we de rug en verbazen ons alweer over het eindeloze heuvellandschap😍. We ploeteren voort, genietend van alles rondom ons. Na 7 km nemen we middagpauze en verorberen als hongerige wolven onze pasta met tonijn en tomaatjes. We trekken voort aan hoge snelheid. 8-9 is relatief vlak en de ruggenwervels zijn ontzettend dankbaar 🙏. Met goede hoop gaan we de laatste 5km tegemoet, helaas. Alweer enorme beklimmingen die het melkzuur in de dijen en kuiten tot pijnlijke proporties doen aanzwellen. 😢 Ondanks het feit dat de tocht zwaarder was dan verwacht zijn we o zo tevreden met de uitzichten, pauze’s en kleine bezoekende diertjes. Klokslag 14 uur worden we niet zo aangenaam gezegend door een tropische bui. Gelukkig zaten de poncho’s bovenin de rugzak!🎒 We trekken verder terwijl we af en toe genieten van gedroogde banaantjes ingelegd in een of andere zoetigheid. Een meer dan welkome snack/energievoorziening van onze gastvrouw🍬. Onderweg worden we vergezeld door het overdonderende gedreun van, sorry, de donder.💨🌫 Samen met dalende mistpakken komt enige angst toch onze aderen binnensijpelen. Niks ernstigs zo blijkt. De laatste kilometers wordt een verschil in vegetatie waargenomen door deze twee ware plantenfanaten. Die lessen aardrijkskunde leveren toch iets op! Hoera!🎖 De omgeving wordt droger, meer dode bomen en een rode grondkleur zijn enkele kenmerken die ons opvallen😉. Kilometer 14, de allerlaatste, duurt ontzettend lang. We slepen ons voort en enkele motiverende boodschappen langs het pad zorgen voor de laatste loodjes. Bij aankomst zijn we moe en voldaan en kijken uit naar de nacht. Deze komt vroeger dan verwacht wanneer we te horen krijgen dat we om 2 uur ‘s nachts op pad mogen om de zonsopgang vanop de vulkaan mee te maken😣. Moment van schrijven, 17:30. Veruit de vroegste pindat. Morgen staat ons dus nog 22,5 kilometer te wachten waar we op een of andere manier toch enorm naar uitkijken. Nu kruipen we onder de wol en dat mag je letterlijk nemen. De temperaturen gaan onder het nulpunt en dat zullen de teentjes geweten hebben. Muts op, handschoenen aan en schaapjes tellen🐑🐑🐑.
Een heel erg dikke knuffel aan iedereen, hopelijk levert het wat warmte op🔥
A3

PS de wifi is hier barslecht dus foto’s volgen later. Hopelijk krijgen jullie de tekst al!

Geschreven door A3Adventures