We verlaten de drukte van de stad per fiets, althans dat proberen we. Vele korte pauzes door afgevallen kettingen, kapotte versnellingen of rugpijntjes van andere deelnemers. Al bij al ligt Kathmandu relatief snel achter ons, de wegen worden slechter en de bebouwing langs de weg schaarser. Een occasioneel klimmetje maakt de kuiten wakker, en of het nodig was … De 4x4 achter ons voorziet deugddoende snacks tijdens de pauzes waarin we helaas te veel plastic afval en bedelende mensen zien. Let’s do something about it, Lars en Julian?! We geraken steeds meer en meer afgezonderd van her broeierige lawaai en de natuur begint zich een eerste maal te tonen. De banen worden pakken groener, hellingen stukken steiler en de kuiten serieus wat strakker. Iedereen gaat op z’n eigen tempo de uitdaging aan en geeft z’n ogen de kost. Plateaus vol landbouwgewassen afgewisseld met heuvels vol zalig groen bladverliezend bos. De stijgingspercentages tot 15% doen het zweet in je ogen lopen, zoute boel toch maar. Al dit vrijwillig lijden, leidt bocht na bocht tot het van het. Plots sta je daar dan, uitgeput en hijgend met rechts van je de hierboven beschreven groene pracht en links …. In de verte duiken besneeuwde bergtoppen op, niets minder dan het Himalaya gebergte. De gigantisch uitgestrekte keten met als kers op de taart de zonovergoten Mount Everest. Vrij onwerkelijk om te beseffen dat dat topje daar het aller-allerhoogste punt is op onze blauwe bol. Nog onwerkelijker dat je dit meemaakt. Vol nieuwe energie leggen we de laatste 250 vd 800 hoogtemeters af en komen in hotel ‘Viewpoint’. Niet zo heel erg moeilijk om de herkomst van de naam te bepalen, vanuit ons bed zien we dat gigantische heuveltje stralen en lachen. Vanop het dak maken we een prachtige zonsondergang mee die de berg in een roze jasje steekt. ‘t Is hier koud voor iedereen. Opwarmen doen we met een heerlijk en uitgebreid buffet, waar het verse naan-brood de pikante sausjes onder de knoet houdt. Bij wijze van achtergrondkennis kijken we ‘s avonds naar de documentaire over de aardbeving hier in 2015. Bij mij is er echter geen trilling meer te bespeuren, als een blok in slaap om 21:00, klaar voor morgen(heel)vroeg. Geniet mee van papa’s prachtige photo’s. Again.

Geschreven door A3Adventures