Wekker om 4:45 in de vorm van een stretchende padrito. Gelukkig maar, 't is nog een uurtje klimmen volgens de gids. Vandaag op de planning ´Poon Hill’, uitzichtpunt bij uitstek. Met de koplampen op en thermisch ondergoed aan begint de tocht naar boven. Trede naar trede wordt verorberd als ontbijt en ikzelf zet een stevige sprint in wanneer her mijn oren bereikt dat het tegen zonsopgang krioelt van de toeristen. De beste plaatsjes worden de onze🤪. De groep vindt aansluiting en samen zien we in de verte al een eerste paarse gloed overvloeien in z’n oranje broertje. Mister Sun is aan het stijgen en de heuvels worden meer dan terecht in de spotlights geplaatst. Het schouwspel van licht vindt in de dichtere Himalaya-toppen nog een gewillige recipiënt, en in ons echte paparazzi. Een machtig mooi zicht op de bergen waar we al dagen naar toe stappen, worth it. De afdaling wordt ingezet tot ik de ontstellend domme vraag krijg van iemand die naar boven gaat: ´Did the sun come up?'. Allicht ja, ˋt is klaarlichte dag en er zijn geen gigantische led-lampen aan de bomen gehangen …🙄. Een opmerking die van meer intelligentie getuigt is ´nice mullet’, nou en of😉. Valiesjes pakken en een Nepalees broodje en muesli als écht ontbijt en de wandeling kan beginnen. 21 km op de planning met 2000 meter netto-daling. De knietjes worden moed ingesproken …. Het wordt een dag waar je je koppie continu moet bijhouden, een slippertje brengt je net iets te snel naar beneden. Hoe dichter bij de bewoonde wereld, hoe meer mensen op de baan en hoe minder aangenaam. De omgeving blijft wel prachtig, kilometers lang volgen we een kolkende bergrivier die op een of andere manier uitnodigt om er een canyoning in te maken. Knappe lunchspot en dan nog even goed doorperen en we zijn er. Afscheid van de dragers, een welverdiende fooi voor die 25 kg op de rug, of beter om de nek, de draagwijze is eerder vreemd hier. In totaal haalden we vandaag 52.281 stappen. En dat hebben de voetjes geweten. Geen serieuze pijntjes of kwaaltjes, wel een overdosis opsluiting in bergschoenen. De geur op de bus is, nog delicaat gezegd, onmenselijk. Hier kan je een paard mee verdoven. Het ritje zelf is een voorproefje voor morgen, u raadt al dat het aantal hobbels boven de 347 zal liggen. Bij terugkomst in het hotel doet de warme douche meer dan deugd en worden we even opgeschrikt door het nieuws van een aardbeving in Nepal. Een ver van ons bed show in het westen die toch enkele slachtoffers maakt, we houden hout vast🤞🏼. We bestellen ongeveer elke snack op de kaart en praten gezellig na met de bende voor we dromenland opzoeken. Een face-timepje met m'n persoonlijke thuisfront in liefjesvorm doet zo mogelijk nog meer deugd dan de douche😘. Veel leesvoer voor jullie veronderstel ik, enjoy of sla maar eens eentje over. As you wish!

Geschreven door A3Adventures