We hebben allemaal echt goed geslapen en worden dus een stuk beter wakker. We doen even lekker rustig aan. En dan naar het ontbijt. We verbazen ons over het formaat van dit hotel, terwijl er maar zo weinig gasten zijn hier. Gelukkig is het nu niet helemaal leeg. Het ontbijt is erg lekker en uitgebreid en we genieten er goed van.
Er zitten ook twee agenten in de eetzaal die ons een hand komen schudden. Grappig. Ze vragen waar we vandaan komen en vinden het heel leuk dat we er zijn. Nou, wij ook.

En dan gaan we op pad. We hebben het plan om over de boulevard te lopen en te beleven wat we tegenkomen en leuk vinden. We beginnen al goed. Voor het hotel staat iemand die longans verkoopt, een soort lychees. We krijgen er een paar en besluiten direct wat takjes te kopen. Zo leuk, ze zitten nog aan takjes.
We lopen door en komen al snel op de boulevard. Na even lopen komen we bij wat fitnesstoestellen. Ha, die proberen we natuurlijk even uit. We trekken goed bekijks, maar gelukkig is het nog rustig op straat.

Dan lopen we door en komen we bij een tempel. De Wat Maha That. Wat is Thais voor tempel. Een mooie tempel waar een offerande aan de gang is, we kijken stiekem mee. Mensen offeren voedsel aan de monnik en krijgen daarvoor gezegend water wat ze aan de planten geven. De tempel is niet uitgebreid versierd, maar het complex is redelijk groot.

We gaan verder over de boulevard. Het water van de Mekong schijnt erg hoog te zijn, als gevolg van alle regen van de afgelopen dagen in dit gebied. De onderste treden van de trapjes staan onder water waardoor er veel hekjes in het water staan, maar wij kunnen er prima lopen. We lopen langs verschillende kraampjes en over de boulevard naar het monument. Een draak met 7 koppen. Het riviermonument. Deze regio ligt vlakbij Laos en ook Vietnam is niet ver. De invloeden hiervan zijn ook te merken in deze stad, bijvoorbeeld aan het voedsel dat er verkocht wordt. Bovendien speelde deze stad een rol in de Vietnam oorlog en ving het vele vluchtelingen op.

Er komt een monnik aangelopen. Hij groet ons en Alwin is toevallig een foto aan het maken van de tempel waar hij zit. Dus hij poseert even voor de foto. Gaaf! We bereiken de Indochina markt, een kleine markt waar ze heel veel voor heel weinig verkopen. We slaan dus wat leuke souvenirs in en wat eten en drinken. Het kost allemaal geen drol. Fenne koopt superleuke slofjes voor in huis voor een euro. En natuurlijk haar favoriete teensokken! Voor anderhalve euro voor drie paar. Goed bezig! Het mooist wat ze koopt is een mondkapje. We zien er vele mensen mee, dus het is iets echt Thais.

Dionne vindt leuke en goede massagestokjes voor de voetmassage die ze gaat leren binnenkort. Superleuk, Thaise voetmassage met echte Thaise stokjes. We lunchen licht op een trappetje langs de Mekong. Er komt een oude dame naar ons toe, breed lachend zonder gebit die ons prachtige deegwaren wil verkopen. Natuurlijk kopen we dat, het kan gelijk mee voor de lunch.

En weer door! Of eigenlijk lopen we terug. Het is veel warmer dan voorspeld, maar vooral schijnt de zon heel erg. Het zou de hele dag regenen dus we klagen niet, maar man wat is het warm. We gaan een in de LP genoemde tempel bekijken, die ligt toch op de route. Prachtige muurschilderingen zijn daar over het bedwingen van de Mekong. En dan weer verder. We zien een leuk tentje dus we doen een opstekertje met een heerlijke fruitshake. Het is berekoud in het koffietentje dus de jongste helft van ons gezin drinkt hem buiten op. Ha, beetje doorwarmen. En dan maken we een plan voor de rest van de middag. We willen wel een massage. Nou ja, driekwart van ons gezin dan. Dus we gaan op zoek naar een massagetentje. Die we al snel vinden. Ze hebben plek voor twee dus alleen Fenne en Dionne gaan voor de voetmassage. Een uur lang wordt er gekneed, geknepen, getrokken en gemasseerd met veel olie. De onderbenen nemen ze ook gelijk mee. Het is heerlijk en de voetjes kunnen er weer tegen. De mannen vermaken zich intussen met wachten en het uitzicht bekijken. Ze vinden het wel prima zo.

Dan is het al vier uur en bedenken we dat we beter nu naar de nachtmarkt kunnen gaan in plaats van terug naar het hotel en dan de kinderen nog mee zien te krijgen. We lopen dus verder de stad in, op zoek naar de markt. En die vinden we. We zoeken nog een leuk Thais kussen, en die vinden we ook. De verkoopster praat geen woord Engels dus het onderhandelen gaat met een papiertje. Grappig. We spreken een goede prijs af en dan zijn we de eigenaren van een gigantisch Thais kussen. Lekker handig. We lopen met het kussen naar de foodmarket en scoren een avondmaaltje bij elkaar. Alwin krijgt bij het bestellen hulp van een Thais meisje, dat haar Engels wil verbeteren. Het wordt in deeg gevouwen banaan met ei. Wat we aan de oever van de Mekong opeten. De zon is aan het ondergaan, het wordt hier al vroeg donker, dus Laos staat in het mooiste licht. Het uitzicht is geweldig.
De sfeer op de boulevard is supergezellig. Het is druk en vol sportende en flanerende mensen met allemaal stalletjes. En prompt lopen we de agent van vanmorgen weer tegen het lijf. Hij is blij ons te zien. Hij is van de toeristenpolitie en vraag zich af of wij met dat gigantische kussen het hele eind gaan lopen, het is bijna drie kilometer. En dan biedt hij ons een lift aan naar het hotel. Het politiestation ligt direct naast het hotel. Heel fijn. En zo zitten we in een Thaise politieauto met twee gezellige agenten die ons de oren van het hoofd vragen en het superleuk vinden. Uitgebreid foto’s maken. Heel erg leuk.

Voor het hotel blijkt een kleine markt waar we even snel overheen gaan. We zijn moe dus we gaan snel naar het hotel. Alwaar iedereen doucht, en we een heerlijke, ontspannende avond hebben.

Geschreven door Familiejillings