Gister;

Na een nacht slaap in de jungle wat geen pretje was voor mijn rug stond er een ontbijtje met een goede sandwich klaar. Er wordt weer goed voor ons gezorgd.. Water wordt gekookt op het vuur waardoor wij het kunnen drinken (smaakt overigens echt naar vuur! Niet rook maar naar vuur). Zelf kunnen hun magen het wel aan om gewoon rivier water te drinken, craaaazy.

We lopen nog naar een waterval, helaas in de schaduw, maar het water klettert goed hard en zittend is het een beenmassage, staand een schoudermassage en rusmassage; geen straf. Ik bedenk om door wat geklauter een zonplekje te zoeken. Frank gaat aan de slag met het bouwen van een dam, lekker typisch Dutchies.
Bij de lunch krijgen we de meeat mooie fruitschaal ooit, en lekker joh, niet te zuinig! De ananas is perfect en er zijn ook lychees. We zien ook nog een Lizard, die zich op rustig tempo naar de rivier begeeft.

Na de lunch gaan we met tubes terug naar Bukit Lawang over de rivier, raften. Er zijn er 3 aan elkaar gemaakt en 2 anderen dienen als soort stoot waar vooraan een guide zit en achteraan. Marleen en ik delen een tube en Sinar zit op onze zijkant. Was een mooi tochtje! 3 x moeten stoppen omdat Indra van de boot viel of zijn stok in de rivier liet staan. Sinar ging er ook 1x af en zorgde voor de sfeer. Hij zong bijvoorbeeld een eigen Bukit Lawang liet op de melodie van jingle bells; "jungletrek jungletrek, in Bukit Lawang; monkey, Lizard, crazy jungle and an urangutang.." zoiets.

Smiddags liep ik met Marleen nog het dorp in om een massage te fixen. Al lopend word je al moe van alle locals die vragen hoe het gaat en wat je gaat doen etc. Constant. Tot er een groep kiddo's stond die zooo graag met ons op de foto wilde, dat was heel leuk. Aangezien Frank en ik de deal hebben dat als iemand met ons op de foto wil we ook een foto met hen moeten maken doe ik dat uiteraard ook! Mooie plaatje (check de gele mini basketballer haha). Op de terugweg krijgen Marleen en ik nog een suuuuper lekkere mango van ze (zijn hier ter grootte van een tomaat).

Savonds hebben we nog met z'n allen gegeten, met live gitaar muziek en gezang. De Indonesisiers hebben een leuk accent in Engels! En de v kunnen ze niet goed uitspreken, ik vond het heel chill om naar te luisteren. En na afloop een massage gepakt. Ik, Marleen en Frank werden door een man gemasseerd. Was een prima massage maar die in ubud en Senggigi waren echt beter en comfortabeler! Hier moesten we op een matje/grond liggen, kan toch eeecht niet ;)


Vandaag
Met dezelfde groep+ Lucciano vertrokken we naar Beristagi. Na overleg over het vervoer hadden we een privé auto. Wat de volgende dag bleek was dat het uiteindelijk dezelfde chauffeur was als Frank en ik geregeld hadden..
Wat volgde was een lange bumpy ride van zo'n 4 uur. De chauffeur Iwan had er zin in en haalde overal iedereen in als het kon. Zelfs op de hobbelwegen. Niet normaal die wegen, ik kon er soms wel om lachen maar het was wel heel pauper. Ik voelde me niet al te best na het ritje.

Eenmaal aangekomen gingen we wat eten, eindelijk! Omdat we daarna de vulkaan oo zouden gaan namen we dubbele porties. Plus weer een overheerlijk maar warm fruitsapje.
De vulkaan was heel nice. Maar een uurtje lopen (eerst weer een bizar stuk met een busje over een hobbelweg ++). Het was totaal anders dan de Rinjani. Hier liepen we door de krater, waar allemaal zwavel uit gaten kwam dat naar rotte eieren stonk. Het hoogste punt was zo'n 2200m. Deze vulkaan was 400 jaar geleden actief geweest en vlakbij is een andere die 3,5 jaar geleden nog was uitgebarsten! Nu hebben ze apparatuur staan die kunnen meten of er gevaar dreigt. Wanneer er namelijk geen zuurstof meer bij de zwavellucht zit is het een slecht teken.

Na de vulkaan konden we uitblazen in de hotsprings, hot hot hot! Er waren 9 verschillende baden met allemaal verschillende temperaturen. Was heerlijk! Er waren niet zo veel locals, aangezien het ramadan is en ze bang zijn om per ongeluk water binnen te krijgen. Dan is het vasten namelijk mislukt.
Hier in Sumatra zie je trouwens een mix van katholieken en moslims. Ook staat er soms een kerk direct naast een moskee, erg mooi!

Hier in Beristagi is het nauwelijks toeristisch momenteel. Bij het avondeten @ nightmarket was het eten bestellen al erg lastig. Miscommunicaties ten top, maar uiteindelijk kregen we van alles, en ook kregen we nog een soort kroepoek van mensen naast ons, wat smaakte naar de buitenkant van een oliebol. Ik had een hempje aan waar ik een keer over werd aangesproken (i can see your shoulders ofzo) .. Of ze vroeg of ik het koud had.

Geschreven door Annajulia.op.reis