Two steps forward, one step back

Indonesië, Lombok

02:01; we worden gewekt door Adi, de tocht gaat namelijk beginnen vandaag! We krijgen een ontbijtje wat bestaat uit een broodje ei met groenten en 8 koekjes. Daarmee moeten we het de komende uren doen (4u klimmen, 2 u dalen). Het was een ontzettend koude nacht en het voelde of ik op stenen sliep. Ik voel me nog niet zo best.

Na een uur lopen denk ik ok dit gaat best prima en zo haal ik het wel. Ik loop een best stuk achter de Franse gast en dat tempo bevalt me wel.
Na twee uur denk ik shitttt dit is zwaar. Het stuk is erg slippery en af en toe moet ik even op adem komen. Het is nog donker, maar doordat het zo'n beetje volle maan is is er genoeg licht. Veel mensen lopen ook met zaklampen.
Na nog een half uur gaat het weer makkelijk en kom ik Frank tegen die z'n Snickers graag wil eten. Primaa en we doen ook gelijk een taswissel. Wel houd ik uiteraard m'n fles water zoals altijd tijdens het lopen. Ik heb een speciale vasthoudt techniek ontwikkeld.
Vaak loop ik om en om met Niv, Hila loopt ook vlak achter ons, ze heeft twee wandelstokken die best relaxed zijn denk ik.

Het laatste uur is zo hard afzien, dat was niet normaal!! Om de 15 passen nam ik even pauze. 500m kunnen zo lang duren, vooral als je telkens weer een stuk terugglijdt. Ik zat er in ieder geval flink doorheen. Bovenaan was het het in ieder geval dubbel en dwars waard, wat was dat mooi!! En ik heb nog nooit zoveel van m'n Snickers genoten. Daarna gingen Frank en ik direct een filmpje maken, aangezien Frank al ruim 20 minuten boven was en zat te verkleumen van de kou.
De afdaling was ook zeker niet makkelijk. Ben wel 7x gevallen.. Twee keer m'n schoenen geleegd van al het zand/stenen en een keer moeten plassen. Het was op de automatische piloot doorlopen, maar vond het niet zo leuk. Wel was het nice om te zien waar ik de heenweg gelopen had kn het donker. Nu was overal een mooi uitzicht.

09:25 uitgeteld liggen we weer in de tent. We zijn een tijdje geleden weer aangekomen. Frank probeert nog wat slaap te pakken maar we vertrekken om 10:00 weer voor een afdaling naar het meer van zo'n 3uur. Het schijnt dat we nog een berg op moeten vandaag voor kamp 2, maar ik denk nog dag het een grap is. We krijgen nog een bananapancake, thee en eten een bus pringles hot en spicy leeg.

Eerst komen we achter een groep Koreanen die de slak aan het uithangen zijn. De Porters halen ons en hen in en wij even later ook. Het is lastig dalen.. Geen normaal pad maar stenen waar je af moet klauteren. Het gaat dan ook niet zo snel en is vermoeiend voor je benen. We lopen echter stevig door met z'n allen.

14:02
We liggen aan het meer op het grote blauwe zeil. Zojuist hebben we een duik in de hotsprings genomen. Een mooi stuk waterval met een zwemgedeelte ervoor, het water is geel! Er zijn aardig wat mensen.
Eindelijk een moment om me te wassen! Mijn handen, voeten en benen zijn namelijk enorm smerig! In het water zijn allemaal kleine visjes die aan je benen bijten. De eerste keer schrok ik er nogal van!!
Gelukkig had Adi wat koekjes meegenomen voor de ergste honger, ondertussen waren de Porters eten aan het maken bij het meer. Ik moet zeggen dat ik er hier het meest doorheen zat, op de laatste 300m van de Rinjani na dan.. Helemaal leeg! En straks nog een berg op van 3,5 uur!!! Shiiiiiiit.
Ik eet een half bord rijst extra op en m'n eigen portie wat zo goed smaakt!! Dit heeft me zo goed gedaan dat ik weer energie krijg. Wel ga ik op aanraden van Frank voor muziek op tijdens de klim, om door te zetten.

16:49 boven!! Yes:) zo trots! High five iedereen! Dit was echt mission impossible vandaag. Zeker weten..
Als je denkt dat je er bijna bent komt er wel weer een muur waar je bergbeklimmend op of af moet. Komen Porters je voorbij, of sta je uit te hijgen en een pennywaffel te eten. Ik Frank en de twee Franse boys hebben samen wel een prima tempo. Frank sjouwt de laatste meters van de mand van MiniMe. Zo noemen we de kleinste Porter met de leuke glimlach.

Savonds maken de Porters een kampvuur voor ons aangezien het de laatste avond is. Een heerlijk avondmaal krijgen we, waarna we toch echt rond half 9 gaan slapen. Gesloopt, maar voldaan.
De sterren vanavond waren adembenemend mooi en helder. We hebben zeker een paar minuten staan staren. In mijn hoofd heb ik er een screenshot van gemaakt.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.