Zitten we dan weer, ubertje gepakt richting Padangbai vanwaar we naar Gili Trawangang zullen gaan! Frank zit voorin, links uiteraard en naast hem de chauffeur die om de 20 seconden boeren laat. Heerlijk. Het klinkt net als de wit bruin gevlekte hond in het vorige hostel in Canggu. Tijd om m'n muziek aan te zetten. Need the sun to break van James Bay vind ik een heerlijke starter:). Het is overigens 8usochtends en het zonnetje komt hier ook al lekker door. Met een beetje geluk zijn we er in ene uurtje maar je weet het maar weer nooit.


Ubud,, cultureel centrum van Bali. We hebben direct weer scooters gehuurd, hier waren ze super luxe. Of de vorige waren pauper in Canggu... Dat kan ook wel want de helft van de helmen kon je niet eens vast klikken.
De eerste middag zijn we met Skyler, uit Texas (ontmoet in hostel), naar het monkeyforrest geweest. Er waren ontzettend veel aapjes. Voorbereid met bananen liepen we naar binnen en na 200m stelde Frank voor de eerste banaan te gaan geven. De tas ging open en direct kwamen er al apen op ons af, stresss!!! Oke de eerste banaan werd direct uit Frank z'n handen gegrepen. Het was in ieder geval duidelijk, de aapjes zijn uit op bananen.
Naast de dikke lelijke, kleine schattige aapjes was d'r natuur ook heel mooi. Ik houd hier echt van!:):) tempels, mooi water, veel groen, en tropisch.

Hierna hebben we een typisch Balinese massage meegepakt. Een rustgevend muziekje op de achtergrond en een uur lang een massage over je hele lichaam voor maar 4,50 euro ongeveer. Frank sloopte na afloop nog het kledinghaakje.

Na een pizzaatje gingen we voor de yolo en kochten we een dansshow kaartje van wat jochies langs de straat. Skyler skippte, af en toe was hij een beetje vage gast.
De show was Jegog, dat is begeleid door bamboe muziek. Zag er indrukwekkend uit! Het duurde alleen wel vrij lang en werd saai.

Savonds heb ik nog een vette kaarttruc geleerd van de Egyptische Bob.

Slapen vond ik hier geen pretje. Ookal hadden we een relaxte kamer met alleen 1 stapelbed waar wij sliepen, er was geen raam of airco. Wel een ventilator bij ieder bed, maar die maakte lawaai. Ik ging wat pielen en doordat ik mijn voet er in stak was die ineens heel stil!! Helaas duurde dit maar voor 1 nachtje.

De volgende dag pakten we een yin/meditatiesessie mee van zo'n 1,5 uur. Ik vond het erg leuk om eens te doen maar het is niet echt mijn ding. We moesten in houdingen liggen waardoor je spieren totaal ontspannen en dat dan een paar minuten vasthouden. Soms gingen m'n spieren slapen en zo hard kriebelen ofsamentrekken wat niet bepaald prettig was. Ook moesten we onderwerpen bedenken voor het mediteren zoals vriendschap. Wel leuk maar ik kon me niet zo concentreren.

Smiddags gingen we met Skyler naar een waterval zo'n 15 km van ubud vandaan. Ik deed de route via Maps.me en dat ging lekker.
De waterval was fantastisch. Geen mensen, rust, mooie omgeving, kortom perfect. Helaas ging het daarna regenen waardoor we maar stopten langs de weg bij een pauperhuisje om koffie te drinken, ik had het heel koud en m'n teen deed zeer. Die mensen bleken heel aardig en geïnteresseerd en we zaten daar een tijdje tot de man voorstelde om naar een cockfight te gaan. We gingen mee.
We zetten 50.000R in op helaas de verkeerde haan. Frank zei o noooo onze verliest, of ... Ik bedoel.. Wat zielig!!!
Het was indrukwekkend om te zien, vooral ook hoe de locals met die beesten omgingen, ze liepen op de fokken etc.
Ik heb echt genoten van deze middag aangezien het zo spontaan was allemaal en we sowieso meer van het echte leven hebben gezien. Toeristen waren er niet.



Met deze scooters vergeet degene die voorop rijdt op de 1 of andere manier altijd het knipperlicht uit te zetten.. Moet degene daarachter weer roepen enzo! We hebben afgesproken dat twee x toeteren betekent dat het knipperlicht nog aan staat.

Geschreven door Annajulia.op.reis