Ik stap in de auto en rijd weg, alsof het gisteren was dat ik auto reed bij mijn ouders. Maar nee, dat was alweer 2,5 maand geleden. Ik besef het weer als ik de weg op rijd: oja, ik moet weer aan de rechterkant rijden! Shit wat is het ook rustig op de weg, en waar zijn de hobbelige wegen gebleven? Er kunnen makkelijk drie rijen auto's op deze tweebaansweg rijden..

Ik was onderweg naar de binnenstad van Deventer, met het doel naar de kleermaker te gaan voor mijn lange zwarte broek. Die ging al stuk in Rusland, maar zit zo lekker dat ik hem wil laten maken. Geelukkig wil hij gelijk aan de slag zodat ik hem over een uurtje weer kan ophalen. Ik ben naar de IJssel gelopen en gebruik dit moment voor mijn allerlaatste blog over deze reis!

Terwijl ik op straat loop betrap ik mezelf er weer op dat ik aan de linkerkant loop. Jeetje wat raar dat ik twee dagen geleden nog midden in de chaos van kathmandu was!!

De terugvlucht verliep goed. Echter was het aantal uurtjes slaap niet al te best, ik schat zo'n vier uur max. In Qatar was het vliegveld super koud, te koud om in de chillruimte goed te slapen. De airco draait daar op volle toeren. Het vliegveld is wel heel luxe: alles lijkt nieuw en is super groot! Qatar airlines is ook super. Onderweg krijgen we twee maaltijden en genoeg te drinken. Het kan zijn dat ik hier gister ook wat over heb verteld, maar door weinig slaap ben ik het vast vergeten.

Toen we aankwamen moesten we nog een uur op de tassen wachten. Deze x kwam mijne als eerste BAM! Normaal kwam die van Frank altijd als eerste ongeveer van allemaal. Daarna konden we eindelijk richting onze ouders. Het was erg leuk m'n pa weer te zien, m'n ma zag ik thuis pas. Met de ouders van Frank dronken we nog even wat en uiteraard bestelden wij een hamburger. Vervolgens was het tijd om echt naar huis te gaan. Een knuffel en woorden zoals "ik zie je wel weer uhh snel" en toen liepen we allebei naar een andere parkeerplaats. Wat was het een vette trip samen! Gaaf dat we dit nog altijd kunnen delen.

M'n pa miste nog een afslag door te veel afleiding van de reis. Toen ik eindelijk thuis was had mam pizza gemaakt en liet ik alle souvenirs zien en vertelde van alles over de reis. M'n broers zijn nog oo vakantie, kijk er ook naar uit om hen weer te zien.

Vanochtend werd ik om 2u een keer wakker en daarna weer om 6 uur sochtends. Het valt me tot nu toe wel mee met de jetlag! Ik denk dat het nog een paar dagen duurt en dan is het weer normaal. Voor nu ben ik sochtends in ieder geval productief.

De komende weken gaat het normale leven weer worden opgepakt. Kijk ik ook zeker naar uit maar ik weet ook wel dat ik het enorm ga missen. De bergen, de culturen, de mensen, wat was het gaaf! Vooral nu ik hier zit aan de IJssel, alleen, in een bekende omgeving, besef ik extra hoe speciaal dit is geweest! Gelukkig kunnen we nog lang nagenieten van alle foto's, verhalen en filmpjes. Want er komen 100% vette filmpjes aan! Frank, reismaatjes, familie, vrienden: iedereen bedankt!

Geschreven door Annajulia.op.reis