Het heeft ook nu weer bijna de hele nacht geregend maar als de zon op komt en we al vroeg wakker worden is het zowaar droog, de wonderen zijn de wereld nog niet uit! 🙏We kijken op de regenradar en zien dat het in de loop van de ochtend dan toch echt weer zal gaan regenen en dat de buien vanaf de middag alleen maar heviger worden. We besluiten dus maar snel te ontbijten om daarna onze stoute (wandel)schoenen aan te trekken in de hoop zo nog iets te kunnen zien vandaag.

Even later stappen we in de auto en rijden we naar het plaatsje Wentworth Falls in het hart van de Blue Mountains en vernoemd naar de gelijknamige watervallen die zich aan de rand van het dorpje in de vallei storten. Onderweg zien we het wederom plots enorm mistig worden en we vragen ons af óf we überhaupt iets zullen zien 🌫. Even later komen we aan op de parkeerplaats vanaf waar diverse trails vertrekken. We hebben ons vooraf goed ingelezen en willen graag de National Pass trail doen, een uitdagende trail langs steile rotswanden en prachtige vergezichten over de vallei. Maar dat loopt toch iets anders. Niet alleen is het (uit)zicht dankzij de mist bedroevend ook de trail zelf blijkt (al sinds 2017!) hermetisch afgesloten te zijn nadat er in het verleden een dode en meerdere zwaargewonden gevallen zijn toen een deel van het pad is ingestort. Ook twee andere trails blijken i.v.m. onderhoud tijdelijk dicht te zijn, top! Fijn als ze dat anno 2020 pas ter plekke op een knullig A4'tje vermelden in plaats van op de website of de app 😂.

Máár gelukkig is er geen man overboord want de Wentworths Pass trail blijkt gelukkig nog wél begaanbaar te zijn. Als we het affiche mogen geloven behoort deze tot één van de meest indrukwekkende en uitdagende wandelingen van het hele park die nóg wat dieper de vallei in gaat dan de National Pass track ⬇️. Het is onze laatste vakantiedag in de natuur voordat we morgen naar Sydney vertrekken dus we besluiten het er maar gewoon op te wagen, saved the best for last zullen we maar zeggen 💪!

Als we beginnen is het nog steeds droog maar al na een paar minuten begint het lichtjes te miezeren. We dalen langzaam de canyon in en worden met vlagen getrakteerd op mooie uitzichten áls de mist zo nu en dan een beetje wegtrekt. De groene bomen langs het pad maken gaandeweg plaats voor gigantische rotswanden en steile afgronden 🧗‍♂️. Het pad zelf wordt ook steeds steiler en het is maar goed dat er op sommige plekken relingen zijn want de ruwe rotsen waarover we afdalen zijn door de regen soms spekglad. De trail kronkelt als het ware óm de Wentworths watervallen heen omlaag waardoor we ook geregeld water doorkruisen en wij maar wát blij zijn met onze waterdichte wandelschoenen 😚. Alsof dat alles nog niet uitdagend genoeg is maakt het pad even later plaats voor de beruchte 'Slack Stairs', enorm steile trappen/ladders waarmee we in korte tijd nóg veel dieper de canyon induiken. Het regent inmiddels alweer een stuk harder dus we doen op dit stuk vooral lekker rustig aan en gaan stapvoets de ladders af, als je hier ook maar je enkel verzwikt kom je alleen nog met een helikopter terug naar boven. Ineens snappen we ook waarom we het afgelopen halfuur niemand meer zijn tegengekomen. Niemand is zo gek om met dit weer deze trail te lopen, maar gelukkig voor ons is het dus wel lekker rustig onderweg 😅.

Na ruim een uur klimmen en klauteren bereiken we eindelijk de 'bodem' en kijken we omhoog tegen de rotswand naar ons startpunt zo'n 500 meter (!) boven ons😳. Dat beloofd nog wat straks als we diezelfde hoogtemeters weer terug naar boven moeten overbruggen... Maar nu mogen we eerst een paar kilometer een beetje 'bijkomen' terwijl we ons over de vloer van de vallei verplaatsen naar de Empress Falls. Met nadruk op 'een beetje' want ondanks dat het pad hier beneden niet meer zó steil is blijft het een hele uitdaging. Het pad wordt namelijk soms wel erg smal, glad én ongelijk en tot twee keer toe vragen we ons zelfs af of we ons überhaupt nog op een pad bevinden óf dat we misschien toch niet ergens verkeerd zijn gelopen 🤔. Gelukkig blijkt dat laatste niet het geval en als we een uurtje later de voet van de Empress Falls bereiken zien we ook weer de eerste bewegwijzeringsbordjes die ons, jawel, terug naar boven sturen ⬆️.

Zo steil als we net naar beneden kwamen zo steil loopt het pad nu weer omhoog, we mogen aan de bak! En ook aan deze kant van de berg moeten we geregeld de riviertjes van de watervallen doorkruisen maar inmiddels zijn we zo doorweekt van de regen dat dat niet meer uitmaakt 💦. We ploeteren ons een weg naar boven en komen er niet onderuit om zo nu en dan héél even te stoppen en op adem te komen. Ergens zijn we stiekem ook wel een beetje blij met de regen en de lage temperaturen, we moeten er namelijk niet aan denken hoe het is om dit stuk te klauteren met 30 graden en volop zon☀️🥵. Als we dan eindelijk tóch de top weten te bereiken blijkt daar tot onze grote vreugde een klein restaurantje mét een overdekt terras te zitten. Ondanks de aanhoudende stortregen gaan we lekker buiten zitten en bestellen we een welverdiende kop koffie en lunch. Als we uiteindelijk weer een beetje zijn opgedroogd beginnen we aan het laatste en gelukkig vlakke stuk tot aan de auto. Het is misschien nog maar zo'n 500 meter lopen maar dat blijkt voldoende om ervoor te zorgen dat we alsnog als een stelletje verzopen zeehonden aankomen bij de auto.

We rijden snel terug naar huis en springen onder een loeiheette douche, heerlijk! Ondertussen zetten we de verwarming op standje maximaal en leggen we onze wandelkleren en -schoenen voor de heater zodat deze hopelijk nog een beetje kunnen drogen. Het is pas 13:00 maar aangezien het zo te zien alleen nog maar blijft regenen gaan we er niet meer op uit en maken we er maar gewoon een lui bankhang-middagje van. We kijken nog wat series en natúúrlijk ook de laatste uitzending van Wie is de Mol. Daarna ruimen we de auto uit en is het weer tijd om onze koffers, maar nu écht goed, in te pakken.

Morgenochtend vertrekken we al vroeg richting Sydney waar we onze vertrouwde benzineslurpende SUV na bijna 4.000km helaas weer moeten inleveren. Resteert ons alleen nog een paar dagen in Sydney voordat we donderdag alweer terug naar Nederland vliegen 🛫😢. Eén klein voordeeltje, na nog één dag met vooral veel regen morgen ziet het er naar uit dat we onze laatste dagen in Australië mogen slijten in de stralende zon en de zinderende hitte☀️🔥!

Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn