Niet schrikken hoor, we zijn er gewoon nog! Na een dag waarop we eigenlijk niet bijster veel gedaan hebben zijn we gisteren lekker op tijd gaan slapen en hebben we de blog maar een keertje overgeslagen 😬.

Wat we gisteren dan wél gedaan hebben? Nou, na een uitgebreid afscheid van alle dieren op de farm zijn we weer vroeg de auto ingestapt en verder oostwaarts gereden op de Great Ocean Road. We hadden nog een kleine hike bij het strand gepland staan maar het weer valt nogal tegen (bewolkt, mistig, winderig, fris) dus we slaan deze maar over en rijden direct door naar het kustplaatsje Apollo Bay. Daar scoren we bij een lokaal bakkerijtje een typisch Australische hartige 'pie' als verlaat ontbijt én alvast een sandwich voor de lunch later op de dag. Daarna rijden we door via misschien wel het meest ruige gedeelte van de Great Ocean Road. We rijden tientallen kilometers over best smalle wegen dicht langs het water terwijl de weg continu omhoog en omlaag gaat en zich via ontelbare bochten om de bergen en eindeloze rotswanden heenkronkelt. We hadden voor de zekerheid vooraf nog een reistablet genomen maar dat kan niet voorkomen dat we toch behoorlijk misselijk worden en na twee uur sturen blij zijn als de weg weer wat rechter wordt 🤢. De lucht is inmiddels eindelijk weer een beetje opengetrokken dus we parkeren de auto snel in de berm en lopen naar het strand om even bij te komen en te lunchen. Daarna rijden we weer verder naar Geelong, een middelgrote stad ten zuidwesten van Melbourne waar we vannacht slapen in een idyllisch gasthuis vlakbij het centrum. Omdat het inmiddels behoorlijk benauwd is gaan we snel richting een terrasje aan het strand om even af te koelen🍹🍸. We lopen nog wat verder langs het strand, maken een rondje in het reuzenrad en eten nog wat aan de boulevard. Terug op de kamer kijken we nog lekker lui een filmpje en dan is het wel weer mooi geweest 😴😴.

Als we vandaag wakker worden is de temperatuur buiten alweer flink gestegen en weten we niet hoe snel we onder de lakens vandaan moeten komen. Douchen, omkleden en naar de 'eetzaal' voor het ontbijt dus! 🍞 Dat valt een beetje tegen dus we stoppen zo dadelijk onderweg wel even voor een betere bodem, we hebben vandaag namelijk weer een flink afstand af te leggen. We verlaten Geelong en gaan verder noordoostwaarts. De thermometer geeft inmiddels ruim 30 graden aan, ondanks dat het erg bewolkt en pas 09:00 is. We hopen maar dat dat zo blijft zodat we vanmiddag misschien nog ergens een verfrissende duik kunnen nemen 🌊. Na een uurtje rijden we wéderom door het ons onmiddels welbekende centrum van Melbourne heen waar de vrijdagochtendspits nog in volle gang is. Lang leve Google Maps want zo weten we precies de files én de tolwegen te omzeilen en verlaten we de stad even later weer aan de andere kant. We draaien de South Gippsland Highway op en gaan nu weer verder richting het zuid-westen.

We maken nog even een omweg via Phillip Island, een klein eilandje net onder Melbourne dat vooral populair is onder de eigen bevolking dankzij de vele stranden. Maar vandaag niet want het weer is alweer omgeslagen, de lucht bewolkt en de wind behoorlijk aangetrokken. In korte tijd daalt het kwik ruim tien graden en voelt het buiten ineens wel erg fris aan, brrr🥶. Daar gaan onze zonnige plannen... ⛅. Maar dat maakt voor nu niet uit want we gaan eerst langs de Koala Reserve op het eiland. Dat is een opvangcentrum voor koala's (goh..) waar je ze met een beetje geluk ook van dichtbij kunt zien. We brengen eerst een bezoekje aan het informatiecentrum en gaan dan buiten op zoek naar de pluizige bomenknuffelaars 🐨. Het duurt niet lang voordat we de eerste gevonden hebben, al valt het nog niet mee om ze te spotten! Het zijn namelijk uitermate luie beesten die gemiddeld 22 uur per dag (!) slapen dus het is vooral een kwestie van alle bomen nalopen in de hoop er eentje te vinden waar 💤. Uiteindelijk weten we er een stuk of 10 vast te leggen op beeld, maar van actie is geen sprake want ze zitten allemaal in dromenland terwijl ze zich in de meest aparte posities hebben vastgeklamd aan een tak of boomstam 🌿. Hierna rijden we nog even langs Pyramid Rock. Een uitzichtpunt aan de zuidkant van het eiland dat er normaliter ongetwijfeld prachtig uitziet maar met dit weer is het er vooral erg koud en winderig 💨. Next! Snel weer terug in de auto dus en tijd om onze weg richting Wilsons Promontory National Park te vervolgen. Maar niet vóórdat we nog even een goede lunch (lees: verlaat ontbijt) scoren als goedmakertje voor vanmorgen 🍳🥓🥗.

Terwijl we verder landinwaarts rijden over bochtige binnendoorwegen zien we het weer de laatste 100km helaas alleen maar verslechteren. De wind trekt alsmaar aan tot stormachtig terwijl de bewolking steeds dikker wordt en het lokaal zelfs mistig wordt. Dan vallen ook de eerste spetters en als we de regenradar mogen geloven blijft het nog tot diep in de nacht onafgebroken gieten 🌧. Klein voordeeltje: de auto kan in ieder geval weer een beetje schoon worden na al dat stof van de afgelopen dagen 😅. Oh ja, en die temperatuur van 33 graden vanmorgen is nu ineens gedaald tot 13 graden in de middag. Wie had het ook alweer over prachtig zomerweer in Australië 🤔?

Het is alweer etenstijd als we aankomen op onze eindbestemming. We slapen vannacht en morgen in een kleine stacaravan op een vakantiepark in het plaatsje Foster, op een kleine 30km van het zeer populaire Wilsons Promontory National Park. Dat staat morgen pas op de planning en als we de weerberichten mogen geloven is het dan gelukkig weer droog, maar met max. 15 graden wel heul koud ❄. We koken voor de verandering weer eens een keer Hollandse pot en spelen daarna nog wat spelletjes terwijl we 'genieten' van het geluid van de wind en regen buiten. Na ook nog een klein rondje Netflixen gaat het licht uit, op naar morgen!

Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn