We worden wakker na een hels koude nacht. Niet normaal, het is echt super koud geweest en in de camper lijkt het te vriezen. Vannacht sprong zelfs uit zich zelf het kacheltje aan in de camper. Maar buiten is het al beter, wel fris maar..beter.
Snel trekken we onze warmste kleren aan en zetten water voor koffie en thee, dat hebben we nodig nu!😖

Als we klaar zijn vertrekken we met de camper op weg naar het 'centrum' van het nationale park, daar waar de shuttlebusjes je van trail naar trail rijden. Vlak voor we er zijn moeten we nog door een tunnel en daar achter ligt direct een uikijkpunt waar je door een prachtige vallei kijkt. Hier stoppen we even, voor we verder rijden naar de parkeerplaats. We parkeren onze camper, sluiten alles af en zorgen dat er niets eetbaars in het zicht ligt in verband met de beren, trekken iets minder warme kleren aan en nemen het busje van halte 14 naar halte 16. Hier begint een trail die we als eerste willen gaan lopen: de mist trail! We lopen eerst langs een snel stromende rivier en nemen dan een paadje linksaf, waarna we echt steil omhoog moeten lopen. Het is een best pittige trail voor zover en in het zonnetje is het al aardig warm. We komen na een tijdje over een bruggetje over het water en zien daar in de verte al de waterval waar we met deze trail heen gaan lopen. Hierna gaan we weer verder met steil omhoog lopen, maar na een tijdje veranderd het pad in een soort trap gemaakt van grote rotsen en keien. Via deze trap klimmen we steeds hoger tot we eerst onderaan de waterval staan. En nu wordt ook meteen duidelijk waarom het de mist trail heet: je wordt hier kletsnat van al het water dat alle kanten op gaat, we lopen in een soort nevel wolk. De treden van de trap omhoog zijn ook kletsnat dus je moet uitkijken dat je niet uitglijdt en soms ligt er zelfs een enorme plas waar je jezelf dan vakkunding omheen of overheen moet krijgen. Maar het is prachtig: de waterval zelf maar ook de enorme regenboog die we zien door die nevel boven de rivier en de felle zon die er op staat.🌈

De trap gaat verder tot we bij de oorsprong komen van de waterval. Hier nemen we even de nodige pauze en beginnen dan aan de rest van de tocht: eerst nog een pittig stukje omhoog via een verschrikkelijk pad over ongelijke stenen en rotsen. Daarna dalen we af, terug naar het begin over een steile weg die in haarspeldbochten door het bos naar beneden loopt. Het is hier erg koud in de schaduw en blijkbaar schijnt de zon hier nooit door de dichte bebossing want er liggen nog dikke plakken sneeuw langs het pad..🌨

Beneden aangekomen is het al half twee en rammelen we van de honger, dus pakken we het busje naar een restaurant in het park en eten daar een heerlijke taco salade en een schaal nacho's! Hierna zijn onze benen ook weer uitgerust en willen we nog een kleine trail lopen, zodat we weer redelijk op tijd terug kunnen naar de camping. We nemen de 'Mirror Lake' trail, deze is kort en voornamelijk vlak dus dat moet goed te doen zijn. Het is een trial eerst door de bossen, en daarna langs een rivier tot je bij een meer uitkomt. Het 'mirror lake' dus! Ook een erg mooie route door de mooie natuur van Yosemite. Voor deze trail worden we nog gewaarschuwd door een bord dat hier Mountains Lions zouden zitten. En dat als je ze ziet moet je je groot maken, in ieder geval niet de rug toe keren en de afschrikken door geluid te maken. Mochten ze er niet van onder de indruk zijn mag je stenen naar ze gooien, en als ze toch aanvallen..dan moet je terug vechten. JOH?!😂

Na deze trail lopen we terug naar de parkeerplaats, nemen de camper weer mee (die gelukkig ongedeerd is gelaten door de beren) en beginnen aan de weg terug naar de camping. Daar aangekomen zien we dat ons gesprokkelde hout dat nog over was van gisteren is gebietst! Shit! Dat is natuurlijk als je weg benr met de camper, je kampeerplek lijkt leeg dus mensen denken dat dit hout over is van vorige kampeerders. Dus we zoeken weer nieuw hout en steken snel het vuur weer aan.🔥🔥Daar zitten we dan ook weer de avond, genietend van ons vuurtje en het feit dat het een stuk minder koud is dan gisteren.
Als we naar bed gaan zetten we als voorzorg toch nog maar even de kachel aan, zodat het voor nu nog lekker warm is..en dan gaan we maar weer afwachten hoe koud deze nacht zal worden.

Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn