We zijn al weer vroeg wakker, ook niet echt confortabel dat bed waarin we liggen in het hostel. Dus voor de wekker gaat springen we al weer uit bed, onder de douche en gooien we alle tassen weer achterin de auto.

We hadden bedacht vandaag naar Styx State Forest re rijden en vervolgens naar Mount Field waar we ook de volgende overnachting hebben geboekt. Rond 8u zitten we dan ook alweer in de auto op weg naar Styx. Volgens Google maps kunnen we via een weg Styx in en via een andere weg eruit en aangezien dat leuker is dan een bepaalde weg 2x rijden besluiten we dat te doen. Helaas zei Google Maps niet dat de weg die wij heen namen niet echt geschikt is om overheen te rijden, zeker in vergelijking met de weg die wij eruit namen. Het begint nog best leuk, geen asfalt maar kiezels en we spotten bijna direct een blue tongue lizard en er steekt een slang voor de auto over. Na een kilometer of 10 veranderd het in een serieuze zandweg met grote stenen en ongevallen bomen op de weg. 🤔 De verbinding valt weg en er is in de verre omgeving niemand te herkennen. Met zo'n 15 km per uur rijden we uiteindelijk bijna 30 kilometer om aan te komen bij het punt waaruit een paar trails vertrekken. We lopen de big tree walk en de trail naar de rivier. Erg mooi! Maar als we van te voren geweten hadden dat de weg erheen zo'n drama was hadden we het wel gelaten!
Gelukkig valt de route het park uit nu alles mee, maar toch halen we opgelucht adem als alle banden weer op het asfalt zijn!

Omdat we weer te vroeg zijn om in te checken in ons 'hotel' (lees: country side style antieke slaapgelegenheid 😂) rijden we een stukje door naar een raspberry farm om een doosje verse frambozen we scoren. Daar aangekomen blijkt dat je je eigen fruit mag plukken en dan gewoon betaald hoeveel gewicht aan fruit je meeneemt. Dus met een enorme plastic bak lopen we de tuinen in en blijkt dat ze niet alleen frambozen hebben, maar ook aardbeiden, zwarte bessen, rode bessen, blauwe bessen, bramen, kruisbessen, goude frambozen en een aantal kruisingen tussen bramen, frambozen en bessen waar we nog nooit van gehoord hebben.. 🍓🍒 We plukken er op los en verzamelen zo een hele bak met alle verschillende soorten en eten tijdens het plukken ook nog heel wat weg. Dit is zó lekker, niet te vergelijken met wat je hier of in Nederland in de supermarkt koopt. Met bijna een kilo aan rood fruit verlaten we de farm en checken we in bij ons hotel. We zijn blij dat we alles al geboekt hebben, want ondanks dat het onwijs rustig lijkt op dit eiland zit alles vol!

We zitten met ons hotel naast de ingang van Mount Field en gaan hier nog even een hike lopen. Je kan naar alle watervallen apart lopen, of ze achter elkaar zien met 1 langere trail van 2 uur. We besluiten het laatste te doen en lopen ook hier weer door een bos dat regenwoud lijkt, met prachtige watervallen! We spotten nog een platypus (beetje off trail 🙄) en een wallaby! Moe maar voldaan van alle klimmen en dalingen komen we weer terug bij het hotel en bestellen we allebei een dikke steak (400 gram 😋🥩) met frietjes, uiteraard incl biertje of cider van de tap 🍺.

Omdat in Mount Field savonds glimwormen te zien zijn willen we tegen de scherming weer terug, maar vanmiddag zagen we dat er een begeleidde tour door het park gaat om de nachtdieren te spotten, dus we besluiten dat maar te doen. Zien we in ieder geval de glimwormen en misschien nog wel meer. Uiteindelijk spotten we dus glimwormen, een soort lichtgevende sterretjes op de bomen in het donker. Maar we spotten ook veel possums en deze zien er anders uit dan die ik (Lenneke) al veel op de farm gezien heb. Hier zijn ze bruin in plaats van grijzig en veel groter. Ook veel van hen dragen een baby met zich mee! Daarnaast stikt het van de pasemelons, een soort miniatuur kangaroo waar je hier op Tasmanië niet om heen kan, maar je ziet ze dus vooral in de schemer. Nou, we hebben er wel honderden gezien...

Om 22.30 zijn we terug in het hotel en is het tijd om te tukken met heel wat dingen afgestreept op onze Australian wildlife bingo kaart... 😜 Morgen weer een nieuwe dag

Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn