Goeeeeedemorgen! Althans..bij jullie. De morgen van vrijdag de 13e, nou wij kunnen jullie vertellen..in Amerika is donderdag de 12e de dag van de pech😅 Het ging vandaag zo:

We staan op die super mooie camping met herten enzo midden in het staats park van de Grand Canyon. We hebben besloten vandaag vroeg de bus te pakken richting een hiking route de Grand Canyon in. Want we willen vandaag ook weer verder rijden, namelijk naar page en als het even kan nog 'even omrijden' via Monument Valley (zon 200 km om). Dus weer vroeg gaat de wekker en we vertrekken met camper en al van de camping richting een parkeerplaats. Wanneer we wegrijden zien we dat er een lampje is gaan branden op het dashboard en wel die ene die verteld dat je je bandenspanning moet checken. Eh oké, hoe dan? De camper rijdt nog prima, dus we rijden even naar de parkeerplaats (dichtbij) en checken daar ook op het oog de banden. In ieder geval geen klapband! Pfoe. En bellen Cruise America om te vragen wat we kunnen en moeten doen. Ze zeggen ons dat we de banden even op moeten pompen en aan moeten kijken of het lampje uit gaat, zo niet dan terug bellen want dan sturen zij 'even iemand langs'. Nou goed, het lijkt dus mee te vallen en alleen de algemene bandenspanning te zijn, dus we besluiten eerst de Canyon in te gaan wandelen en daarna terug te rijden naar het kleine dorpje voor de Grand Canyon want daar zat een tankstation en hopelijk dus eentje met een automaat om banden te vullen.⛽

Precies op het moment dat we richting de bussen lopen komt de bus aanrijden die wij nodig hebben, yes! Snel stappen we in. De bus zet ons af bij het begin van een trail die je kan volgen helemaal naar beneden de Canyon in, tot aan de Colorado River. Maar, dit is echt een super lange tocht en intens zwaar. Er wordt ook aangeraden deze tocht naar beneden en terug naar boven niet in één dag te lopen. Veel mensen gaan dus ook zwaar bepakt aan de trail beginnen, omdat ze beneden gaan overnachten.🏕 Wij willen alleen het eerste stukje lopen, dat is echt al een uitdaging opzich. Het begin is voornamelijk haarspeldbochten lopend de klif af, super steil naar beneden. Daarna wordt het iets vlakker. Het is echt een super mooie route om te lopen, zolang je maar goed op blijft letten waar je loopt. Want nergens staan hekjes of iets degelijks om je val te breken als je struikeld. Gelukkig is het pad breed en kan je redelijk ver van de klif afblijven. Het is nog vroeg in de ochtend en dus nog niet echt warm (midden op de dag is het hier zon 22 graden) en het waait echt ontzettend hard. Het pad bestaat vooral uit kiezels en zand, dus het zand zit overal en waait constant in je ogen. Bij het eerste punt aangekomen zijn we al best ver de Canyon in gedaald en hebben we een prachtig uitzicht. Ook vliegen hier veel Raven, die je echt ziet zweven op de harde wind en snoeihard door de Canyon ziet gaan.
Het is echt koud aan het worden in de wind en we besluiten nu al om te draaien. We wilden eigenlijk nog een stukje verder, maar het weer is echt verschrikkelijk en als we wat eerder omdraaien kunnen we misschien die omweg naar Monument Valley nog inplannen. Dus we lopen terug omhoog de Canyon uit, terug naar de camper.🚙
Bij het informatiepunt van het park vragen we nog waar het dichtstbijzijnde punt is om banden op te pompen, en de desbetreffense mevrouw wijst ons ook naar het dorpje voor het park want 'hier op het park zit niets!' Dus dat nemen we van haar aan en vertrekken richting het dorpje, totaal de verkeerde kant op van de richting die we heen willen maar goed, wat moet dat moet! Gelukkig is het niet zo ver en staan we 15 minuutjes later bij een tankstation. En eentje met een bandenpomper! Top! Maar wat blijkt? Deze pomp komt maar tot een druk van 40PSI en wij hebben het dubbele nodig...😌
En nu we hier staan op een verharde weg staan zien we dat de rechter achter band echt wel verder leeg staat dan de andere drie, shit! Toch geen gevalletje van even alle banden oppompen... Gelukkig heeft de man van het tankstation wel een drukmeter en we komen er dus achter dat alle banden netjes 80PSI zijn, behalve dus die rechtsachter..die is 35 PSI. Maar, wat nu? We staan in mini dorpje met zonder oppomp mogelijkheden, het dichtsbij zijnde volgende dorp is meer dan een uur rijden en de andere kant op is alleen het Grand Canyon park of ook een uur rijden naar het volgende dorp. We hebben hier ook nauwelijks bereik, ook niet met onze Amerikaanse simkaart, maar gelukkig treffen we een aardige Amerikaan die voor ons wat camper campings opzoekt in de hoop dat daar oppompen wel kan. Maar nee helaas, het kan nergens! Dus we bellen weer met Cruise America, hij weet ons te vertellen dat in het park van de Grand Canyon een auto garage zit waar ze dit voor ons kunnen regelen. Hij belt ze op en zorgt dat het bekend is dat we komen. (Hoezoooooo wist die vrouw van het ininformatiepunt dit niet?🤔) maar goed, we rijden dus terug en treffen inderdaad een garage met een super aardige, typisch Amerikaanse monteur. Hij checkt het wiel en ja hoor, het ventiel zit los en lekt lucht. Maar het goede nieuws is dat we bij een garage staan en dus kan het hier gemaakt worden. Terwijl wij buiten in het zonnetje zitten haalt hij het wiel eraf, zet er een nieuw ventiel op en legt het wiel er weer netjes terug op. En dat voor 21 dollar! TOP, we kunnen weer verder.🎉

Ondertussen is het wel al bijna middag, dus we besluiten Monument Valley toch over te moeten slaan, anders wordt het wel een hele lange dag! We stoppen nog even bij Desert View, een super mooi uitkijk punt over de Grand Canyon en gaan dan het nationale park uit richting Page.

Het waait hier nogsteeds onwijs hard. We dachten gisteren al veel wind te hebben, maar vergeleken met vandaag was het gisteren windstil. En we rijden door veel open vlaktes dus we vangen echt vol alle wind. Een stukje buiten het park stoppen we bij een uitkijk punt en koop ik (Lenneke) nog een leuk hand gemaakt armbandje van een soort Indiaan achtig mannetje. Hij vind ook dat deze wind echt niet normaal hard is, maar vanaf morgen zou het beter zijn volgens hem.
Nou top, we gaan weer verder. Een mooie route trouwens, met aan de linkerkant soms uitzicht over de Grand Canyon en verder vooral open vlaktes met een soort van gras. We zijn nog geen 3 minuten onderweg en er gaat een ander lampje branden, no way! We zetten hem direct aan de kant, dit is het motor besturingssysteem lampje. In de handleiding staat eigenlijk óf er is echt iets mis óf er gaat wat fout bij de brandstof (lege tank, slechte kwaliteit brandstof etc). De tank zit nog ruim halfvol, dus dat is het niet. En kwaliteit? ehh ja wij tanken gewoon waar we kunnen. Cruise America bellen gaat niet, want geen verbinding. Dus we besluiten verder te rijden tot het eerst volgende dorpje en stoppen daar. We bellen Cruise America alweer en er wordt ons verteld dat de kans groot is dat het inderdaad iets brandstof is. We kunnen sowieso gewoon doorrijden als de camper geen gekke dingen doet maar moeten wel stoppen als het lampje gaat knipperen. Dus dat doen we! Maar eerst gooien we de tank weer vol, mocht er dan slechte kwaliteit benzine in zitten wordt hij nu gemengd met (hopelijk) betere!

We rijden weer verder, nog een uurtje tot de camping! En we rijden vanaf hier echt een bizar landschap in. Hele open vlaktes maar wel opgevuld met her en der hele rare heuveltjes in allerlei overlopende kleuren (van grijs tot blauw en groen tot roze). Ook rijden we op rechts langs een soort enorme muur van rode rotsen. Na een lang stuk gaat de weg door die soort van rode rotsen berg heen, en komen we weer op enorme hoogte. Het gekke is, dat je verwacht dat de bovenkant (deze bergen zijn echt super plat op de top) ook dan rood zijn en van steen, maar nee de route op de berg ligt tussen gras en planten..
Verder rijden we weer naar beneden, een landschap in van zand, meer rode rotsen en bergen en nog steeds veel wind. Hier stoppen we bij de 'Horse shoe Bend', een stuk van de Grand Canyon waar de Colorado river een enorme bocht maakt. We parkeren de camper en lopen een soort duin pad van rood zand over naar de klif. Hier waait het zo hard dat het zeer doet hoe hard het zand tegen je blote enkels waait. Ook zand in je ogen, mond, neus en alle andere plaatsen waar zand kan zitten.😌 maar het is het waard, want wauw! Dit is echt prachtig, zelfs na al zo veel mooie dingen gezien te hebben. Het water is super blauw, de klif super hoog en gewoon WAUW!

Als we terug komen bij de camper is het lampje uit, JEUJ! Tanken heeft geholpen dus! We rijden verder naar de camping, net voorbij page en de ligging is wederom prachtig aan een enorm stuwmeer met daar achter uitzicht op die enorme grote roodgekleurde bergen.

We installeren ons, ruimen de camper even op en koken lekkere burritos. Ondertussen willen we foto's over zetten van de camera naar de telefoons, maar bedenken ons dat de camera raar deed bij Horse Shoe Bend vanwege het zand: de lens schuift niet open. Ohnee, niet dat ook nog. De camera kan nu toch niet kapot gaan? Maar hij lijkt het echt niet meer te doen.😕 Na lang blazen in alle kliertjes en gleufjes van de lens lijkt er verbetering in te zitten en na een tijdje lijkt hij weer te werken, pfoe!

Uiteindelijk is alle pech dus maar weer goed gekomen. We zitten vanavond lekker binnen, buiten is het veel te koud. Spelen nog een spelletje en gaan weer lekker op tijd naar bed!
 

!! Alle foto's wat later hierin, verbinding is slecht!!!

Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn