En daar zitten we dan alweer. Lurkend aan ons laatste bakje Australische koffie (óf een chai-latte in het geval van Lenn) in de vertrekhal van Sydney International Airport, wachtend op onze terugvlucht β. Nog twee uurtjes tot we mogen boarden en minder dan drie voordat we alweer ergens boven in de lucht hangen. Onder het genot van een WiFi-hotspot nog even een laatste korte update en tevens ons laatste reisverslag voorlopig π¨.
Vanmorgen hebben we het tegen alle verwachtingen in toch wat minder rustig aan gedaan dan verwacht. Dat had overigens alles te maken met de hitte want het wordt vandaag bloedje heet en we zweten al vroeg uit ons bed. Nog ruim voordat de wekker gaat springen we eruit, maken we thuis een ontbijtje met koffie en checken we nog een laatste keer of we écht alles hebben ingepakt π
π. We lopen nog even langs de supermarkt voor wat broodnodige proviand en om 11:00 is het dan echt tijd om het fort verlaten. Om de echte terugreis nog zoveel mogelijk uit te stellen bezoeken we eerst nog even het koffietentje om de hoek dat we maandag ook al even hadden aangedaan. Hier leggen we nog even een goede bodem met een ontiegelijk lekkere lunch terwijl we genieten van het Australische weer. Of, nou ja, zeg maar gerust afzien want het kwik in de thermometer tikt inmiddels al met gemak de 37 graden aan en het moet nog middag worden π‘π₯.
Dan is het echt tijd om afscheid te nemen van Sydney en laten we een Uber voorrijden π. Die brengt ons in een kleine drie kwartier naar het vliegveld aan de andere kant van de stad. Onderweg zien we de temperatuur langzaam maar zeker oplopen tot boven de 40 graden, hebben we dat ook maar mooi nog even meegemaakt op onze laatste dag! π
Het duurt nog bijna vier uur voordat we zullen opstijgen en er staat nog niemand in de rij bij de incheckbalie's maar tot onze grote blijdschap blijkt dat we onze koffers gewoon al kunnen afgeven. Dat scheelt weer een hele hoop, kilo's vooral! ποΈβοΈποΈβοΈ We doen nog een drankje en gaan daarna door de douane, ook hier weer ontzettend rustig en met een minuutje of twee zijn we er door. Terwijl we nog een serie'tje kijken en dit verslag aftypen wachten we tot we mogen boarden. Het vliegtuig (een Airbus A380, tot grote vreugde van Bob π¬) staat al klaar voor de grote oversteek, nu wij nog!
Als jullie dit lezen hangen wij waarschijnlijk nog ergens hoog in de lucht en hebben we nog een flinke reis te gaan π. We willen iedereen in ieder geval ontzettend bedanken voor de leuke reacties op onze blog de afgelopen weken. Wij hebben er elke dag weer met plezier aan geschreven en hopen jullie zo een beetje te hebben kunnen meenemen op onze ontdekkingstocht Down Under. Aan iedereen die we morgenochtend op Schiphol zien 'tot straks' en aan de rest ongetwijfeld tot heel snel! π
Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn