We worden weer wakker van het zonlicht dat door de kieren van het gordijn komt. Nieuwsgierig als we zijn trekken we het gordijn open; want toen we aankwamen gisteren was het al pikkedonker dus hoe de camping er uit zag..geen idee! Maar het is wederom weer een mooie locatie en we hebben weer een strakke blauwe lucht.🏕🌞

Dit gezien te hebben kunnen we niet langer blijven liggen en springen we uit bed. Buiten is het al heerlijk, ondanks dat het pas half zeven is. Vandaag gaan we alleen rijden, door mooie stukken weliswaar en met de nodige stops en wandelingen, maar we hoeven nergens op een bepaalde tijd te zijn dus we nemen de tijd om lekker rustig aan wakker te worden, te douchen, te ontbijten en ons verder klaar te maken voor een nieuwe dag. Aangezien de vooruit van de camper echt smerig was, maken we die eerst nog even schoon...

Pas om 9 uur vertrekken we bij de camping en zoeken eerst een tankstation op (die camper rijdt nou niet echt bepaald zuinig 😅) aangezien we vandaag een soort van de woestijn in gaan en graag met een volle tank van start gaan. Hier hebben we ook eindelijk weer normale verbinding en bellen we even met het thuisfront.

Eenmaal aan de tocht begonnen rijden we eerst een uur lang over een oersaaie snelweg. Maar dan gaat het eindelijk beginnen: Joshua tree staat al aangegeven op de borden. Dit is een nationaal park vol met de 'Joshua Trees', die bizarre bomen (zie foto's). In het park aangekomen kijken we onze ogen uit, het is echt te mooi voor woorden. Aan de ene kant kilometers vlak landschap vol met van die bomen en vervolgens meters hoge rotsen. Het is hier super droog en dat is ook te zien aan het landschap. Halverwege het park stoppen we bij een wandelroute. Het is buiten echt niet normaal heet en nergens is schaduw te bekennen, dus we nemen een goede voorraad water mee.💧

Via een soort trapje van rotsen begint de route en brengt ons op een wandelpad omringd door rotsen, bomen, castussen en veel andere vage droge planten. Het pad slingert door de natuur, laat ons afdalen en weer terug naar boven klimmen. Ook spotten we nog de nodige salamanders, eekhoorns (ook een baby 😍) en gekke vogels.
Halverwege lopen we al te zweten alsof we een halve marathon hebben gelopen, het is echt niet te doen. Gelukkig was het maar een route van 45 minuutjes en zijn we blij als we weer bij de camper aankomen. Daar bedenken we ons pas dat we vergeten zijn ons in te smeren, oeps! 😅

We zijn echt oververhit maar thank god, we hebben gister bij de Walmart waterijsjes meegenomen die nu op ons liggen te wachten in de vriezer.🍦Snel stappen we weer in, zetten de airco op maximaal en rijden verder. We stoppen nog een aantal keer langs de route maar gaan ons niet meer aan een tweede wandeling wagen.

Het park veranderd richting de uitgang naar een steeds droger en dorrer landschap. Ook niet gek, want zodra we hier uit gaan rijden we richting Mojave Desert. Hier gaat onze route verder doorheen. Ergens aan het begin van deze route staat nog een bordje met 'let op, de aankomende 90 mile (zon 145km) zijn er geen voorzieningen! (Om maar even een beeld te schetsen van hóe verlaten het hier is..). Voor we echt in de woestijn komen zijn er soms nog wat huisjes een paar honderd meter van de weg af. Deze hebben allemaal hun brievenbus aan de weg staan, super mooi is dat. Soms staan er wel 50 van die oldskool Amerikaans brievenbussen naast elkaar langs de weg.

Buiten lopen de temperaturen alleen maar op, zo erg dat wanneer je de raam opent het voelt alsof er iemand met een föhn in je gezicht blaast. Het uitzicht is zand, zand en zand. Boms een berg, soms wat plantjes, maar vooral zand! Je kan hier zover kijken dat je bijna ziet waar de aarde ophoudt (grapje natuurlijk 😅). En het is zo heet dat je van die oase visioenen krijgt: de grond in de verte glinstert van de hitte en lijkt uit water te bestaan. Maar dat is zeker niet zo, hier is geen druppel water te bekennen.🏜
We rijden nog langs bordjes die aangeven dat het gebied 'gevoelig is voor omstromingen': HOE DAN? En bordjes die ons waarschuwen voor drijfzand, gelukkig zijn we dat verder niet tegen gekomen.
Na eindeloze wegen waar je minuten lang geen verkeer tegenkomt steken we het spoor over en stoppen we bij een tankstation. Hier vragen ze het dubbele voor een gallon benzine, omdat het zover van de bewoonde wereld is verwijderd en het zoveel kost om die benzine hier te krijgen. Gelukkig hadden we 's ochtends nog getankt en kunnen we nog ff vooruit. Buiten is het echt super heet, omdat we geen verbinding hebben kunnen we niet checken hoe warm het precies is maar we gokken zeker 45 graden.🌡
Op het spoor komt op dat moment een goederentrein langs met, ja we hebben ze geteld, 120 wagons en 4 locomotieven aan de voorkant. Whut?!

Vanuit hier gaan we verder richting een highway. Wederom eentje in een prachtige omgeving en het grootste gedeelte van deze highway was de voormalige, befaamde route 66! Wederom eindeloos lange weg, waar je soms wat vrachtwagens tegen komt maar voornamelijk in je eentje rijdt. Iets meer dan een uurtje rijden we hier en het is nog steeds bloedheet en de omgeving nog steeds even dor en droog. Voor we de snelweg af gaan om richting de camping te gaan veranderd het ineens in landschap met akkers en groene struiken. De camping ligt dan ook aan de Colorado River, waardoor het hier dus veel minder droog is.

We rijden naar Bullhead City, waar onze camping zal zijn. Dit is vooral één hele brede straat met aan weerszijde alleen maar eettentjes, benzinestations, antiekwinkels en tweedehandswinkels. Vooral die tankstations komen goed uit, want onze tank is leeg en tot onze verbazing betalen we hier 2.50 voor 1 Gallon (dat is omgerekend zon 55 eurocent voor een liter), bingo! Gooi die tank maar vol.🤑

De camping gevonden te hebben is het kantoortje al dicht en heeft de eigenaar het nodige papierwerk voor ons aan de buitenkant opgehangen. We parkeren de camper, sluiten alles aan en lopen direct door naar de rivier voor de nodige verkoeling, want het is nog steeds super warm (35 graden..in de schaduw om half 7 in de avond). Aan de rivier is het heerlijk! Op de camping trouwens, in de toilet, hangen briefjes dat je de deuren altijd gesloten moet houden in verband met ratelslangen, bizar! Tot nu toe nog geen enkele gespot, maar het zal zo zijn!

Terug bij de camper zetten we de airco aan, frissen ons op en lopen het centrum in om een hapje te eten. We komen uit bij 'the Black Bear'. Echt een typische Amerikaanse tent met gestoffeerde bankjes, heel veel hout en personeel met bretels aan met beren erop.😂
We bestellen eten en bang voor de hoeveelheid die we gaan krijgen komt de beste man ook nog aan zetten met twee maismuffins vooraf. Ehh oké, daar hadden we niet op gerekend. Samen eten we er uit nieuwsgierigheid maar eentje op, best lekker! En dan komt het eten, heerlijk! Tevreden lopen we terug, uiteraard met onze overgebleven muffin meegekregen in een Doggy Bag.

De camper is ondertussen heerlijk afgekoeld door de Airco maar buiten, nu de zon weg is is het ook lekker. We blijven nog even lekker buiten zitten, pakken er een biertje bij en spelen nog een spelletje. Daarna gaan kruipen we weer onder de wol, morgen weer een nieuwe dag! Dan gaan we eindelijk naar de Grand Canyon!

Geschreven door Nu-we-er-toch-zijn