Een blauwe lucht! Heerlijk om te zien als we opstaan. Het is vannacht aardig afgekoeld, we zijn gisteren zelfs nog binnen gaan zitten omdat het buiten te onaangenaam werd. En de airco is uitgebleven, alleen de ventilatie was voldoende. De camper staat vol in de zon dus nu moet-ie snel weer aan en wij zoeken een schaduwplekje voor het ontbijt onder de bomen aan de overkant. Na de koffie fietsen we het korte stukje naar Tolmin, kijken even rond, maar er is niet veel te beleven. Nog een bezoekje aan de supermarkt en we gaan weer terug. Na verloop van tijd staan we nog als enigen op dit veldje, de rest is allemaal weer vertrokken. Het zal vanmiddag wel weer voller worden. Bijtijds eten we een broodje waarna we tegen half twee weer op de fiets stappen en via het dorp naar het beginpunt van de wandeling door de Tolminkloof rijden. Behalve de fotocamera gaat er vooral veel water mee, want het is 30 graden. Het is prachtig fietsen hier en we zijn er al snel. We kopen tickets (we krijgen zelfs nog seniorenkorting) en gaan op pad. Het is een schitterende tocht door de diepe, smalle kloof. Prachtig om te zien hoe het water zich tussen de hoog oprijzende rotswanden een weg baant. In een heel rustig tempo nemen we de ontelbaar veel traptreden en genieten enorm. Ook van de verfrissende koelte als we dichter bij het water komen. Er is nog een doodlopend stuk een zijkloof in en dan kom je bij een “natuurlijke brug”, een groot rotsblok dat tussen de rotswanden geklemd zit en zo een verbinding vormt. Hoog boven ons hebben we al de brug (Devils Bridge) gezien waar wij straks over moeten om terug bij het beginpunt te komen. We moeten behoorlijk klimmen om daar te komen en we zijn blij dat we aardig wat water bij ons hebben. Vanaf de brug is het een makkelijk asfaltpad licht dalend terug en al snel zijn we bij de fietsen. Het is alles bij elkaar maar een paar kilometer, maar wàt een indrukwekkende natuur om doorheen te wandelen. We fietsen naar de camping en na een poosje uitrusten krijg ik toch weer de kriebels. Ik trek mijn badpak aan en daal af naar de rivier. Het helder stromend water mag dan erg koud zijn (5-9 graden), maar ik vind het supergaaf om op zo’n plek de rivier in te gaan. Als je lang door het water loopt krijg je zere voeten van de kou en toch geniet ik ervan om een paar keer helemaal in het water te liggen. Bij de camper is het verder lekker relaxed zitten met mooi uitzicht op de bergen om ons heen en de vele paragliders. ‘s Avonds fietsen we voor de derde keer naar het dorp, omdat we morgen onze trouwdag vieren (al 48 jaar getrouwd!) gaan we vanavond lekker uit eten. Op het terras van pizzeria Soca smullen we van de grillschotel voor 2 personen. De mussen proberen mee te eten en zien kans af en toe een maïskorrel uit de salade mee te pikken. Het is superlekker en we sluiten nog af met koffie en een overheerlijk stukje taart, perfect etentje!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis