Tijd om te gaan verkassen; ‘t is eigenlijk jammer om hier weg te gaan, maar we willen nog meer van Kroatië zien. Het laatste ontbijtje aan zee en dan alles weer de camper in en we gaan uitchecken. Even is er wat verwarring over de betaling, maar dat is snel opgelost. We rijden naar de grote weg, je betaalt wel wat tol, maar de bedragen vallen mee en ‘t schiet lekker op. Op de camping was het stralend weer, maar nu zien we dreigende donkere wolken hangen. Op weg naar de volgende camping willen we Trogir bezoeken en vlak voor we daar zijn krijgen we een flinke plensbui op ons dak. Gelukkig, als we afslaan richting de stad zien we weer de blauwe lucht en als we uitstappen op de parkeerplaats is het zonnig en behoorlijk warm. Parkeren vlak bij de oude stad is belachelijk duur, daarom kiezen wij voor een parkeerterrein achter de Lidl, op zo’n 5 km afstand. Hiervandaan gaan we op de fiets verder. Eerst even gebruik maken van het toilet bij de Lidl en dan over de drukke weg naar Trogir. Gelukkig loopt er het grootste deel een stoep langs, het voelt toch veiliger om daar op te fietsen. Trogir is een klein, oud stadje, alleen met een brug verbonden met het vasteland. Als je door de poort gaat kom je in een wirwar van nauwe steegjes en smalle straatjes, heel erg sfeervol en we genieten enorm. Wat fijn toch dat we dit allebei leuk vinden. We drinken een kop koffie op een terrasje tegenover de kathedraal en nemen daarbij de plaatselijke specialiteit: Trogirski ravioli, een dichtgevouwen deegflapje met een vulling van amandelen, erg lekker. Verder dwalen we door het stadje en over de promenade langs het water wandelen we naar het oude fort aan de andere kant van de stad. Je kunt er naar boven klimmen om van het uitzicht te genieten en je raad het al: Henk zoekt een bankje in de schaduw en ik ga naar boven. Na een stel lastige trappen sta ik boven en het uitzicht is inderdaad prachtig. Wat later kopen we bij een viszaak broodjes met garnalen waarna we een bankje in het park zoeken om rustig te lunchen. Ze smaken heerlijk! Nog even slenteren we door het stadje en dan hebben we het wel gezien. We steken de brug over, lopen nog even over de markt (meteen lekkere kersen gekocht) en zoeken de fietsen op. Terug fietsen we het eerste stuk nu vlak langs het water, veel mooier dan die drukke weg. Bij de Lidl doen we meteen maar wat boodschappen en rijden dan weer door. Het einddoel is Makarska en tegen vijven staan we voor de uitgekozen camping. Via de mail heb ik al contact gehad, dus we weten dat ze plaats voor ons hebben. Ik wordt vriendelijk ontvangen, krijg een plek toegewezen en ze geeft me ook wat info over de nabije omgeving. De toegang tot onze plaats blijkt erg lastig, we moeten achteruit inparkeren en er is niet voldoende ruimte om te draaien. Direct snellen alle Duitse buurmannen toe met goede raadgevingen en nadat we eerst het fietsenrek eraf hebben gehaald om meer te kunnen draaien stuurt Henk de camper prima onze plek op, aan alle kanten een buurman die aanwijzingen geeft. Pffff, da’s gelukt, iedereen heeft pret; het zal ook wel een komisch gezicht zijn geweest. Het is een mooie, ruime plek onder hoge pijnbomen en het sanitairgebouw is lekker dichtbij. De camping is smal en lang en ligt met de smalle kant aan de promenade die langs zee loopt. We kunnen makkelijk afdalen naar het strand en over die wandelpromenade loop je in 20 minuten naar het centrum van Makarska. We nemen er even een kijkje; er zijn veel eettentjes, souvenirstalletjes, winkeltjes, kortom: een stuk toeristischer en drukker dan de vorige locatie. Nu is het nog rustig genoeg om gezellig te zijn, maar ik vermoed dat het midden in de zomer woestdruk is. We doen lekker makkelijk met eten en trekken 2 zakken erwtensoep open, altijd een prima vakantiemaaltijd.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis