Als we na ons ontbijt alles naar beneden gaan brengen neem ik eerst de kleine tassen, maar ik voel me weer zo goed dat ik optimistisch daarna ook met de rest flink meehelp. En ik kom prima beneden; onze fietsen worden uit de privê-vertrekken gehaald en buiten hangt Henk alle tassen weer aan de fiets. Met dat voorover buigen wil ik echt nog voorzichtig zijn. Maar helaas…….met een rechte rug tassen sjouwen was blijkbaar toch niet zo’n goed idee…..auw, een flinke pijnscheut trekt door m’n rug. Ik sta verstijfd aan m’n fiets en probeer voorzichtig te bewegen. Dat lukt wel een beetje, maar ‘t voelt niet lekker. Direct 2 paracetamols erin en voorzichtig opgestapt. Fietsen gaat vaak wel goed met een zere rug en dat klopt ook nu. Eerst ben ik nog erg voorzichtig met op- en afstappen, maar het bewegen doet me goed, en het gaat steeds beter. Dat was een flinke waarschuwing om niet zo eigenwijs toch mee te gaan sjouwen. Het heeft echt tijd nodig om goed te herstellen, maar ja….niks doen en toekijken is zo lastig…..! We rijden Salon-de-Provence uit en ook vandaag beginnen we met klimmen. Niet erg steil, tussen de 3 en 6%, maar wel een lang stuk aaneengesloten. Bovengekomen worden we beloond met vergezichten en een prachtig landschap. Een heel mooie weg voert omlaag naar Alleins, dat we op enig moment beneden ons zien liggen. Het is een gezellig plaats, leuk om doorheen te fietsen en bij de plaatselijke boulangerie koop ik een baguette. Een paar kilometer verder, in Mallemort zijn gelukkig wat bankjes, ook in de schaduw. Staand koffiedrinken zie ik vandaag niet zitten, dus dat komt goed uit. Bij de koffie eten we een stuk van het verse brood, met een rest kaas van gisteren (Cantal, een oude bekende). Hierna fietsen we een heel eind langs een spoorlijn aan de voet van een langgerekte heuvelrug. Er zijn hier ontzettend veel fruitbomen, appels, peren, abrikozen, pruimen, de éne boomgaard na de andere. Er volgt nog een stukje omhoog, langs een plek met prachtige rotswanden, om vervolgens af te dalen naar Cavaillon. In het centrum vinden we een mooi plekje om te lunchen: een stenen bankje aan een plein met opspuitende fonteintjes. Kinderen hebben er de grootste pret. Wij laten ons de baguette met tonijn (uit blik) goed smaken en kunnen er weer tegen. We fietsen naar Le Thor, de route is nu helemaal vlak, slechts heel in de verte zie je heuvels. We doen inkopen bij de Intermarché en dan is het nog 5 km naar de eindbestemming in Châteauneuf-de-Gadagne. Bij het goede adres aangekomen is het ons niet helemaal duidelijk waar we moeten zijn, maar na een telefoontje zien we de eigenaar de poort openen. We slapen vannacht in een klein huisje, in de tuin naast zijn grote huis. Mèt keuken, dus ons eerste werk is e.e.a. in de koelkast leggen. Daar ligt ook een fles water voor ons klaar, heerlijk na dat warme bidonwater van de laatste kilometers. Ik ben erg blij dat ‘t, na de schrik vanmorgen, zo goed gegaan is vandaag en dat we konden genieten van deze afwisselende route. Het is ook iets minder warm en dat maakt toch een verschil. Nu gaan we lekker uitrusten. Later worden we uitgenodigd door de gastheer, Bernard, om een wijntje te komen drinken. En zo zitten we even later heerlijk in een mooie tuin, uitkijkend over de Vaucluse en de Lubéron. Zelfs de Mont Ventoux is heel in de verte te zien. Behalve wijn zijn er diverse lekkernijen en ondanks de taalbarrière is het een gezellig uurtje. Best grappig om in gebroken Frans een gesprek te voeren. Na al die hapjes ga ik pas laat het eten klaarmaken, de paëlla is weer eens aan de beurt.

Dagafstand: 55 km.
Totale afstand: 2484 km.
Hoogteverschil vandaag: 389 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis