Wat een heerlijkheid, alles gelijkvloers en de fietsen voor de deur. Geen trappen klimmen vandaag, dus boft Henk, want ik durf niet te tillen. Het gaat gelukkig heel goed, maar dat wil ik graag zo houden. We zijn snel het dorp uit en komen door diverse andere plaatsen als we richting Avignon rijden. Veel niet al te interessante buitenwijken, maar gelukkig komen we ergens wel een bakker tegen zodat we brood kunnen kopen. We laten Avignon links liggen (prachtige stad hoor, maar we kennen ‘t van een eerder verblijf) en fietsen in noordelijke richting. Nog steeds vooral bebouwing en in het laatste dorp (Sorgues) waar we doorheen komen voor we het platteland weer ingaan, speuren we of er ergens een bankje beschikbaar is, wèl in de schaduw want het is nu al heet. Nergens iets te zien, maar vlak voor we het dorp verlaten, hè, hè, toch nog een bankje voor een koffiemoment. Dan volgt een geweldig mooie, wat hoog gelegen route door de uitgestrekte wijngaarden rondom Chateauneuf-du-Pape. De route gaat om het plaatsje heen en niet er door, best jammer, het ziet er erg leuk uit en als het niet zo heet was zouden we zeker even zijn gaan kijken. Ondanks de hitte en het dus warme drinkwater genieten we volop van het fietsen hier en van het uitzicht. Een paar keer komen we een wegversperring tegen. De eerste keer kunnen we via een stuk gras ernaast wel passeren, maar de tweede keer moeten we echt een stukje terug en omrijden, gelukkig niet zo ver. Als we aan de andere kant van de versperring zijn blijkt dat de route nog ‘n keer geblokkeerd is, dus nog maar eens een sluiproute zoeken. ‘t Is net Rotterdam, overal tegelijk aan de weg bezig….. Op een gegeven moment hoor ik naast me een hond blaffen. Nou gebeurt dat wel vaker, maar die beesten zitten altijd achter een hek. Deze zie ik echter opeens naast me rennen en ik hoor Henk achter me schreeuwen. Daardoor is de hond gelukkig afgeleid en hangt-ie niet aan m’n kuiten. En hij wordt nu teruggeroepen door z’n baasje, pfffff, daar komen we goed van af. We hebben inmiddels aardig trek, ‘t is lunchtijd. En hoewel er hier veel gefietst wordt (we komen vaak fietsers tegen en ook veel vakantiefietsers) zijn er totaal geen voorzieningen voor fietsers. Het duurt dus een tijdje voor we een muurtje zien waar we even kunnen zitten om te eten. Het is niet ver meer naar Orange waar we vannacht slapen. Eerste even fruit halen voor morgenochtend en dan naar het centrum. We kunnen voorlopig nog niet inchecken bij het hotel en fietsen eerst naar de Arc de Triomphe van Orange. Prachtige oude triomfboog, de moeite waard om te bekijken. Omdat we ontzettend zin hebben in iets kouds te drinken zoeken we een terrasje op in het centrum en de bestelde drankjes gaan er sissend in. Het hotel is hier heel dichtbij en als we ons daar melden, mogen de fietsen gewoon naar binnen. We zetten ze bij de receptie, dan worden ze voor ons weggezet. Helaas zitten we nu op de derde verdieping (geen lift) maar gelukkig worden we geholpen met alle tassen. Ruime kamer en goede airco, alleen is het lastig de luiken te openen, dus dan maar niet naar buiten kijken. Toch vind ik het maar niks en later maak ik de boel toch open, ik hou van licht van buiten, zeker als je ‘n klein stukje van zo’n Frans stadje ziet. Na zevenen lopen we nog even een ommetje langs het amfitheater en de cathedraal (helaas wegens renovatie gesloten) en eten in een rustig zijstraatje bij een Marokkaans restaurant. Tajine met kip en citroen, heerlijk!

Dagafstand: 47 km.
Totale afstand: 2531km.
Hoogteverschil vandaag: 271 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis