Wat maakt een goed bed toch een groot verschil! Ik heb goed geslapen en m’n rug voelt een stuk beter. Die stoel gisterenavond was heel fijn en ook is Henk een paar keer goed aan ‘t smeren geweest. We durven de geplande etappe wel aan, vooral ook omdat fietsen vaak juist goed voelt. ‘t Is wel even wennen voor me dat ik zelf niks mag sjouwen; het ligt me niet zo om toe te kijken hoe m’n man alle bagage naar de fietsen brengt en de beide fietsen rijklaar maakt. We gaan nog even langs een supermarkt om brood te kopen en een ontbijtje voor morgen. Het is zo’n enorm grote winkel dat je er gewoon in verdwalen kunt. Zelfs voor een paar dingen ben je toch wel een poosje bezig. Dan fietsen we de stad uit en in het begin is de route wat saai. Direct langs een drukke autoweg door een vlak landschap. In Pourcieux zien we op een klein pleintje een bankje in de schaduw van een dikke plataan. Gelijk waarnemen voor een bak koffie, je weet nooit of er meer kansen komen. Daarna wordt de route echt schitterend; het wegdek is slecht maar de natuur en het uitzicht zijn geweldig. In de verte zien we de Mont Sainte-Victoire oprijzen, de berg bij Aix-en-Provence. We slapen vanavond aan de voet van de berg, iets voor de stad. We hebben hier ooit een paar weken met de tent gekampeerd en hebben heel goede herinneringen aan de stad en de omgeving. In Puyloubier is ook weer een platanen-plein en eerst drinken we op het aanwezige terras een koude icetea (kunnen we gelijk gebruik maken van ‘t toilet en de bidons vullen) en eten vervolgens op een bankje ernaast onze meegebrachte lunch op. Altijd weer zo’n echt Frans sfeertje onder de platanen. De route wordt hierna steeds bekender, heel erg leuk, maar we moeten wel flink klimmen, hellingen van 7-8%. Maar wat is het genieten hier! Het fietsen gaat gelukkig heel goed, de rug doet ‘t prima, en dat we steeds op een bankje kunnen pauzeren helpt ook mee. Het laatste stuk is een heerlijke lange afdaling en dan arriveren we in Le Tholonet. Nog even navigeren naar het hotel; dat blijkt een enorm complex van diverse gebouwen en in 1 daarvan bevind zich onze kamer. Eenvoudig, maar prima voor ons; het belangrijkste, een goed bed, dat is er! En ook airco en koelkast, niet geheel onbelangrijk bij de huidige temperaturen, en stoelen om te zitten. We hebben niet zo’n puf meer om 5 km naar Aix te fietsen, daar wat rond te lopen, te eten, en weer 5 km terug fietsen. Dus blijven we hier in het dorp en kijken wat de mogelijkheden zijn. Er blijken alleen pizzeria’s in de buurt…..nou ja, een heel andere smaak dan gisteren kiezen dus. We komen terecht in een rommelige, maar knusse tuin en de pizza’s zijn erg lekker. Alleen, terwijl wij onze pizza’s eten, worden wij zelf opgegeten door de muggen. Verschrikkelijk, wat een jeuk, wie rekent daar nu op, op dit tijdstip. Terug op de kamer snel actie ondernemen en dan verdwijnt de jeuk grotendeels. Helaas geen foto’s vandaag…….en dat terwijl ik zulke mooie had gemaakt! Ik ben het snoertje kwijt om de foto’s van het SD-kaartje op mijn iPad te zetten. Balen, het ligt waarschijnlijk nog in de vorige hotelkamer. Dat komt ervan als je even niet zo mobiel bent. Ik zal morgen maar met m’n telefoon foto’s nemen, die kan ik dan wel gebruiken. Ik ben in ieder geval wel heel erg blij en dankbaar dat ik me nu weer zo goed voel!

Dagafstand: 43 km.
Totale afstand: 2388 km.
Hoogteverschil vandaag: 468 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis