Onze laatste dag in Duitsland wordt een regen-dag volgens de weersverwachting. We zien de grijze wolken al laag hangen als we opstaan. Ach, na 3 weken droog fietsen mogen we niet mopperen. We gaan eerst maar ‘ns lekker ontbijten. Sapje, verse broodjes, gekookt eitje, lekker hoor! Als we klaar zijn voor vertrek bellen we onze jarige kleinzoon; hieperdepiep hoera, Fabian is 6 jaar!! Even kletsen en dan mag hij z’n cadeautje uitpakken en hij is erg blij ermee. Het is inderdaad nu aardig aan het regenen en als de tassen aan de fiets hangen proberen we de accu’s op gang te krijgen. De fietsen stonden nl. wel afgesloten, maar niet onderdak, dus de contactpunten voor de accu’s zijn nat en dan werkt-ie niet. Dat valt niet mee in de regen, bij Henk z’n fiets lukt het wel, maar bij mij blijft de accu uitgaan. We stoppen een paar straten verder en zitten de fiets even in een openstaande, lege garagebox en proberen het nogmaals. Het lijkt te lukken, gelukkig, want de eigenaar komt thuis en wil z’n auto kwijt. We rijden Murnau uit, maar helaas laat mijn accu het steeds weer afweten. Een groot deel van de route naar Garmisch-Partenkirchen moet ik ‘t zonder doen en da’s flink trappen soms. De route is erg mooi, vaak langs een riviertje, de Loisach, maar het blijft regenen en de wolken hangen laag. Ergens moeten we door een kudde schapen en daarna zijn de banden groen van de schapenstront…….gelukkig zijn er genoeg plassen! In Farchant, een klein dorp iets boven Garmisch-Partenkirchen, zien we een kleine dorpswinkel waar je ook “kaffee und kuchen” kunt gebruiken. Verder is er weinig horeca te zien en we zijn wel toe aan even droog zitten. Tegenover de groente- en fruit kisten genieten we van warme koffie en een heerlijk stuk appelgebak. Daarna wordt het even iets droger, maar als we Garmisch-Partenkirchen inrijden regent het weer. Het is een grote plaats en vooral de historische Ludwigstrasse is prachtig om te zien, met heel veel mooie muurschilderingen. Bij het verlaten van de stad komen we langs de ski-schans en daarna begint de klim richting Mittenwald. Het fietspad loopt hier langs de autoweg en die is erg druk, wat veel lawaai oplevert. In Klais, een klein gehuchtje, stoppen we nog even bij een Gasthof dat “ruhetag” heeft en eten daar onder het afdak ons meegenomen broodje. Nog een paar keer een korte klim, maar het is niet ver meer naar Mittenwald. We hebben ervoor gekozen om hier te overnachten, zodat we niet de héle klim naar de Buchener Höhe in 1 keer hoeven te doen. Dat zou voor vandaag teveel van het goede zijn. Het dorp ziet er erg sfeervol uit, maar in de regen komt er niet veel van rondkijken. Alleen even naar de supermarkt, en dan naar Pension Alpenhof. ‘t Is even zoeken, maar als ik een oude vrouw er naar vraag, blijken we er pal voor te staan en hoort zij er ook thuis. De eigenaar is na een minuutje ook aanwezig en wijst ons de kamer. Vlakbij de voordeur, da’s makkelijk. Omdat de tassen erg smerig zijn vragen we iets om ze schoon te borstelen en we krijgen een stel ouwe lappen van hem. Nou, dat werkt ook, de meeste zand/modderspetters zijn weg, net als nog wat schapen-souvenirtjes. De fietsen kunnen hier gelukkig binnen staan en onze kamer is weliswaar klein, maar aan alles is gedacht en het bed ziet er prima uit. Voor we gaan eten lopen we een rondje door het dorp met de vele muurschilderingen, heel leuk om te zien. We eten bij DönerMo, ‘n simpel Turks tentje, superlekker! Net op weg terug barst een kletterbui los, zodat we nog een tijd onder een afdak schuilen moeten. Ondanks alle regen toch van ‘t fietsen hier genoten.

Dagafstand: 57 km.
Totale afstand: 1167 km.
Hoogteverschil vandaag: 445 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis