Lekker geslapen; na ons ontbijtje maken we alles vertrekklaar. Heerlijk appartement was dit! Het is frisjes als we vertrekken, maar er is blauw aan de lucht en we hebben goed zicht. Nog steeds langs de Inn, die soms een eind onder ons ligt, want het dal wordt weer smaller en dat betekent meestal klimmen voor ons. Het laatste stuk voor de echte beklimming zoeven we over de autoweg omlaag, soms door tunnels. Dan volgt de beklimming van de Reschenpas; eerst 11 haarspeldbochten, 6 km à 7%. Het gaat door een mooi bos en de uitzichten zijn geweldig. Het gaat goed en eenmaal boven (op de Norbertshöhe) volgt een afdaling naar Nauders, waar we broodjes kopen en we pauzeren kort daarna, midden tussen de schitterende bloemenweides met een fantastisch uitzicht. Nog een zestal kilometers licht omhoog plus 1 steilere klim en dan zijn we er…. de Reschenpas, 1515 m., zó gaaf dat we dit gedaan hebben. We zijn best een beetje trots! We zien de Reschensee liggen en hebben de keuze uit de vlakke route langs de (meestal gebruikte) oostkant of het rustige fietspad langs de westkant. Dat gaat wel op en af, maar is mooier en dus kiezen we die. Al aan het begin ligt een gondeltjes-lift en daar slaan we 3 vliegen in 1 klap: er zijn stopcontacten zodat we de accu’s kunnen opladen (die zijn flink gebruikt!), er zijn toiletten, ook altijd handig, èn, last but nog least, we trakteren onszelf op een heerlijke ijscoupe! We zijn tenslotte nu in Italië en we hebben dit wel verdiend. Als de accu’s weer aardig vol zijn rijden we door. Wat een prachtig pad, het is zo ontzettend genieten hier!!! Die uitzichten…… krijg je nooit genoeg van. Wel zijn er inderdaad regelmatig flinke hellinkjes. Na de Reschensee komen we langs de kleinere, maar niet minder mooie Haidersee, met daarachter het imposante Ortlermassief. Het gaat steeds harder waaien en dat maakt het om te zitten langs de kant best fris, ook al is het heerlijk zonnig. Gelukkig staat er een vogelkijkhut en daar maken we dankbaar gebruik van. Dan volgt een lange afdaling langs de snelstromende Etsch. Flink knijpen in de remmen, we krijgen er zere handen van! We fietsen door een klein boerendorp, Burgeis, met heel smalle en steile straatjes en komen wat verder in Mals. We rijden nog steeds langs de Etsch en tevens langs vele boomgaarden. Het volgende stadje is Glurns, piepklein, middeleeuws en nog helemaal ommuurd. Op het gezellige pleintje pauzeren heel veel fietsers en motorrijders en ook wij zitten een poosje op een bankje in de zon. De temperatuur is nu beduidend hoger dan bij de meren boven, ook al waait het nog steeds behoorlijk. Een klein stukje nog en dan zijn we in Prad am Stilfserjoch. Wat een top-dag was dit, zó fantastisch om te beleven; we zijn heel dankbaar en gelukkig. We melden ons bij Pension Astoria en krijgen een ruime kamer met zicht op de bergen. Nou, we zijn wel toe aan uitrusten en douchen! We zoeken en boeken een verblijf voor het weekend; dat valt nog niet mee want telefonisch contact lukt niet en via internet komen we vooral zeer prijzige mogelijkheden tegen. Toch vinden we iets, ‘t is weer geregeld. Na een tip van Fabian, de gastheer hier, lopen we later naar een pizzeria, waar we een pizza voor twee bestellen (we hebben trek in dezelfde). Allemensen, wat een wagenwiel wordt er even later op tafel gezet! Hij smaakt overheerlijk en de restanten pakken we in voor morgen. Smaakt als lunch ook goed.

Dagafstand: 57 km.
Totale afstand: 1344 km.
Hoogteverschil vandaag: 865 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis