Na twee dagen fietsen (en dus behoorlijke inspanning) doen we ‘t vandaag maar eens rustig aan. Eerst op ons gemak ontbijten, koffie drinken, krant lezen en dan rijden we (met de auto) naar Frankenberg, zo’n 23 km hier vandaan. Na een mooie, korte rit zijn we er en vinden makkelijk een parkeerplekje. We lopen de winkelstraat heen en weer en klimmen dan omhoog naar de Altstadt. We vinden het eigenlijk die naam niet echt waard; ‘t is best aardig om er doorheen te lopen, maar het is erg beperkt en heeft niet de sfeer die je eigenlijk verwacht. Het heeft wel een mooi Rathaus en ook bekijken we de Liebfraukirche, waar we de enige bezoekers zijn. Met de bouw van deze kerk is men in de 13de eeuw al begonnen en er zijn nog heel oude glas-in-lood ramen te zien. We lopen nog een keer terug de winkelstraat in en eten bij één van de vele plaatselijke ijssalons een heerlijk vers gebakken baguette, Henk met salami en ik met tonijn. We moeten wel een poosje geduld hebben voor ‘t klaar is (waar we trouwens netjes voor gewaarschuwd werden), ijs is hier duidelijk eerste prioriteit. Maar de broodjes zijn het wachten waard! In deze plaats is ook een klein wildpark; we rijden er heen en kunnen de auto vlakbij kwijt. Het is duidelijk nog geen hoogseizoen. Het is een klein wildpark, met slechts een paar diersoorten, maar het is echt mooi rondlopen langs de op de heuvels lopende dieren. De herten zitten niet achter een hek en ze zijn duidelijk gewend aan mensen, maar altijd mooi om deze dieren van dichtbij te zien. Vanaf het uitzichtpunt boven heb je een prachtig uitzicht over de omgeving en terwijl wij in de zon staan zien we in de verte erg donkere wolken. Het weer valt enorm mee vandaag; het zou zwaar bewolkt zijn en slechts 19 graden, maar de zon schijnt vaak en de temperatuur is aangenaam. Op de terugweg maken we nog een klein ommetje door Sachsenberg, een klein plaatsje met een authentieke sfeer. Bijtijds zijn we terug in het hotel en doen verder lekker relaxed. Je zou dit een echt pensionado-dagje kunnen noemen, leuk voor tussendoor, maar voor een hele pensionado-vakantie voelen we ons nog te jong. Het avondeten smaakt weer prima, krabcocktail vooraf, gevolgd door een runderspies (die helaas niet overal even mals is) met tzatziki en ovenaardappels. En zoals elke dag halen we ook een bordje met vitamientjes bij het saladebuffet. We kiezen dit keer voor het dessert ipv koffie, dat is namelijk een chocolade-brownie en zeg nou zelf……..dat kun je toch niet weerstaan?

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis