We zien bij ‘t opstaan een wolkenloze blauwe lucht, erg uitnodigend voor een fietstocht. Het is nog wel koud en terwijl wij onze cabine-kerkdienst houden (mooi om zo de startzondag van het thuisfront mee te beleven) kan het mooi verder opwarmen. En inderdaad, als we daarna in de zon koffie drinken is het een stuk aangenamer. We pakken de fiets en rijden dit keer de Loire-route een stuk in westelijke richting. De sfeer is totaal anders dan eergisteren. Toen hebben we zeker ook genoten, maar het leek soms net of we in Nederland waren. Nu komen we veel meer door leuke dorpjes, de Loire slingert wat meer, de begroeiing is anders en vaak fietsen we langs wijngaarden. Het is ontzettend genieten, ook omdat het zo’n stralende dag is. ‘t Is shirtjes-weer, heerlijk! Al vrij snel komen we in Bouchemaine, waar de Maine in de Loire uitmondt, en daar is het een gezellige boel. Er is een kleine markt en er zijn diverse terrasjes grenzend aan een mooi grasveld langs de rivier. Veel mensen zitten wat te drinken of zijn aan ‘t picknicken op het gras. Wij zetten de fietsen even neer en lopen een stukje heen en weer, even sfeer proeven. Dan vervolgen we het fietspad om niet heel veel verderop op een bankje neer te strijken. Omdat we pas laat zijn vertrokken, is het nu tijd voor de lunch en we laten ons het broodje kip goed smaken. We volgen het mooie pad verder en genieten van het uitzicht over de wijngaarden en de rivier. Na 24 km hebben we er absoluut nog geen genoeg van, maar we besluiten toch om te keren. Er zitten nog wel wat pittige hellinkjes in de route en we willen ook niet al te laat weer terug zijn. Na de zondagse picknick gaan alle Fransozen blijkbaar aan de wandel en het is hier en daar flink druk op het pad, slalommen dus. In Bouchemaine houden we nog een keer koffiepauze (met een pain-au-chocolat, mmmmm) en om vijf uur zijn we terug. Wàt een heerlijke fietstocht was dit! Omdat de temperatuur een stuk hoger is dan gisteren, kunnen we nog een aardig poosje in de zon zitten. En dan heb je meteen weer zo’n lekker camping-gevoel. Veel eerder dan de zon ondergaat verdwijnt-ie hier achter de bomen en dan wordt het toch snel frisser. Van kip, courgette, bamikruiden en rijst draai ik een maaltijd in elkaar die we dan toch maar binnen opeten. Stoelen naar binnen, fietsen op het rek, morgen vertrekken we hier.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis