Helaas zijn gisterenavond diverse muggen met ons mee naar binnen geglipt en die vielen ons afgelopen nacht behoorlijk lastig. Slecht geslapen dus, wel een stel van die irritante zoemers gevangen, maar steeds bleek het dan weer niet de laatst, grrrrrrrr!! Uiteindelijk toch nog in slaap gevallen en dus zijn we vanmorgen niet erg vroeg wakker. Nu geeft dat niets want we hoeven maar zo’n 100 km verder te rijden. Als we klaar zijn voor vertrek stop ik een envelopje met het verschuldigde bedrag in de daarvoor bestemde brievenbus. Alles gaat hier op basis van vertrouwen; onderaan het ingevulde formuliertje staat: “dank voor uw verblijf en uw eerlijkheid”. Via de grote weg rijden we naar de grens en om 12 uur staan we bij de volgende camping, net ten zuiden van Calais, in Escalles. Het is een kleine terrassen-camping en in de bovenste rij kunnen wij aansluiten in de camper-rij. Prima plek, voldoende ruimte, alleen blokkeert onze buurman het uitzicht. En dat is prachtig hier!! Je ziet de zee en aan de overkant van het Kanaal “the white cliffs of Dover”. De blokken moeten onder de achterwielen om redelijk waterpas te staan en dat valt nog niet mee. Het gras en de grond zijn nog wat nat en de voorwielen slippen enorm door. Toch lukt het gelukkig en al snel zitten we dan in het zonnetje aan de koffie met een broodje. Lekker temperatuurtje; na ‘t eten pakken we de fietsspullen om per fiets de omgeving te verkennen. We staan vlakbij de Cap Blanc Nez en dat wordt ons eerste doel. We komen terecht bij een parkeerplaats waar een wandelpad begint, o.a. naar de tussen hoge duinen gelegen doorgang naar het strand. Hoewel, strand…… een klein randje keien onderaan de hoog oprijzende rotskliffen. Gaaf om te zien, alleen jammer dat op dat moment de zon schuilgaat achter een uitgestrekt wolkendek. Vooral van bovenaf is het uitzicht op de witte kust van Dover prachtig. We fietsen door naar de Cap Blanc Nez, die hoog boven de zee ligt. Het is dus flink omhoog trappen, maar het uitzicht is de beloning, genieten weer! Voor we verder rijden eerst koffie en een broodje (helaas zonder het beleg, dat ligt nog in de koelkast) en dan zoeven we omlaag naar Sangatte. Het is leuk fietsen hier met zicht op het Kanaal met de grote schepen en de witte krijtkust van Engeland aan de overkant. Door het binnenland bereiken we de camping weer, waar de zon inmiddels ook teruggekeerd is. Douchen en dan nog fijn een poos in de zon zitten. Zodra die achter de bomen zakt wordt het fris, er staat aardig wat wind. We hebben tijdens het fietsen geen winkeltje gezien, dus eten we weer uit de voorraad: kipschnitzel met ratatouille. Dan zoals vanouds met de vaat in het afwasteiltje naar de afwasbakken. ‘t Is niet veel en we zijn dan ook gauw klaar. Tijd voor koffie!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis