Vanmorgen geen fruit-en-sap ontbijt, want het ontbijt hoort er hier bij. En tsjonge, wàt een boel lekkers staat er voor ons klaar als we beneden komen. Uitstekend verzorgd en zeer smakelijk, vers fruit en sap, lekkere broodjes, roerei, gerookte zalm; mooi begin van de dag. Bij het vertrek krijgen we hulp bij het naar beneden dragen van de tassen, erg fijn! Het heeft vannacht flink geregend en in de (half-open) berging stond Henk’s fiets aan de zijkant met de helm en handschoentjes er aan gehangen. Die handschoentjes zijn nu drijfnat. Gelukkig heb ik nog een reservepaar. Die ik in Italië had gekocht waren lang niet zo prettig als m’n oude en die draag ik dus nog steeds, ondanks de gaten er in. Die nieuwe passen Henk nèt en de natte exemplaren hang ik onder z’n zadel. Zo waaien ze wel droog onderweg. Het is half bewolkt en een stuk frisser dan gisteren, de truien gaan aan. Ten noorden van Mol fietsen we door prachtige bossen waaronder ook het Prinsenpark, een groot recreatiebos. Een mooie route voert ons naar Oud-Turnhout, waar we langs rijden. Op ‘n rustig plekje stoppen we voor koffie en daarna fietsen we boven Turnhout langs richting de Nederlandse grens. We moeten een kanaal (met de wonderlijke naam “Kijkverdrietloop”) oversteken en schrikken als we de brug zien. We moeten een steile trap op en aan de overkant dus ook weer zo’n zelfde trap af. Er is wel een gootje voor de fietsen, maar ‘t is geen doen om de fiets zo omhoog te duwen. Het wordt een hele klus: achtertassen er af, tassen naar boven dragen, fiets 1 samen naar boven duwen, fiets 2 samen naar boven duwen, brug over, tassen naar beneden dragen, en de fietsen weer 1 voor 1 naar beneden terwijl je keihard in de remmen knijpt. Hè, hè, zonder valpartijen aan de overkant. De tassen gaan weer aan de fiets en we kunnen verder. Er volgt een onverharde weg, die steeds zanderiger wordt. Dat is erg lastig fietsen door ‘t mulle zand en we zijn blij zodra we weer asfalt voelen. Als ik een foto wil maken mis ik de lensdop van de camera, die ligt waarschijnlijk nog bij die lastige brug. Jammer, niets aan te doen, dat wordt een nieuwe halen volgende week. Een stukje verder gaan we de grens over, we zijn terug op Nederlandse bodem! In Baarle-Nassau houden we lunchpauze. Het fietst erg mooi door het Brabantse platteland en de bossen bij Chaam. Bij Ulvenhout zien we opeens bekende gele vlaggen, een Jumbo, dat komt mooi uit, we halen gelijk even bolletjes en beleg voor morgen. Dat scheelt straks in Breda een stukje omrijden. Het laatste bos vandaag is het Mastbos, ten zuiden van Breda. Ik hoor opeens iets aanlopen bij m’n voorwiel en stop. Daar bungelt notabene die lensdop! Hij was blijkbaar op m’n voortas gevallen en is daar al die tijd blijven liggen. Het verloren gewaande voorwerp gaat direct weer op de camera. Tegen vier uur zijn we bij het Van der Valk Hotel Breda. Het is nogal een eindje lopen door de gang naar de lift, maar gelukkig kunnen alle tassen op een bagagekar. Heerlijke kamer voor de laatste overnachting! En ‘s avonds houden we ‘t makkelijk en gaan beneden in het restaurant eten. We kiezen beiden voor de kipsaté en die smaakt prima. Morgen de laatste etappe!

Dagafstand: 70 km.
Totale afstand: 3894 km.
Hoogteverschil vandaag: 53 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis