Als we willen vertrekken en toegang tot de fietsenberging vragen, blijkt dat er gisterenavond een ongelukje is gebeurd. Één van de medewerkers heeft Henk’s fiets omgestoten en zijn spiegeltje is gebroken. Ze put zich uit in verontschuldigingen, het bedrag wordt vergoed en ze probeert ook nog met secondenlijm de boel te repareren, tevergeefs natuurlijk. Henk ziet dat er €50 in de envelop zit die hij kreeg, veel te veel. Hij zegt dat ook, en wil wisselgeld teruggeven, maar dat wil ze absoluut niet aannemen. Het voelt nu bijna of wij ons verontschuldigen moeten……. We gaan op weg, het is zonnig weer en niet te warm, lekker fietsweer. De eerste 28 km blijken over een oud spoorwegtracé te gaan, zoals er in de regio wel meer zijn. Dat fietst erg makkelijk en ‘t is een mooie route met ver uitzicht hier en daar. Op ‘t punt waar we dit pad verlaten staat een mooie picknickbank, een prima koffieplekje. Dan begint het echte werk, we krijgen flink wat hellingen te beklimmen. Vaak 7-8% en ook regelmatig boven de 10%. Pfff……dat kost veel energie, zowel van ons als van de accu’s. Na een pittig stuk bereiken we Petit-Thier (dichtbij Vielsalm, waar we in de meivakantie met de hele familie waren). De accu’s hebben niet meer genoeg power om Stavelot te bereiken. Vielsalm lukt wel, maar dan moeten we 10 km extra fietsen op een toch al lange etappe. We rijden het gehucht in en zien een man bij z’n auto staan. We spreken hem aan, leggen ons probleem uit en vragen of we bij hem misschien onze accu’s een poosje mogen opladen. Hij reageert vriendelijk, maar hij staat, met vrouw en kind, op het punt te vertrekken. Maar, zo zegt hij, achter het huis is een elektriciteitsaansluiting…..daar mogen we best gebruik van maken. We lopen met hem mee (vrouw en kind wachten geduldig in de auto) en hij haalt een stekkerblok tevoorschijn. Met enige moeite lukt ‘t hem om dat aan te sluiten op het stopcontact; het is nogal een chaos daar. Ai, helaas passen onze stekkers er niet in. Dan pakt hij ergens uit de troep een kabelhaspel….helaas, zelfde probleem. Hij wil duidelijk graag helpen en zoekt binnen een verloopstekker. De laatste kans……en dat lukt!! Hoera, de opladers zijn aangesloten. We kunnen de accu’s laden en mogen zelf van het tuinmeubilair gebruik maken. We bedanken hem hartelijk en hij vertrekt. Wij installeren ons op een makkelijk stoel, eten ons brood, drinken koffie en zitten nog een lange tijd in de tuin. Een poos rusten is voor ons ook wel goed. Na anderhalf uur vullen we de bidons bij de buitenkraan, wat wel ‘n beetje lastig gaat doordat de kraan achter de chaos zit. De accu’s gaan weer op de fiets en we gaan op weg naar Stavelot. Het is slechts 12 km, maar we doen er best een tijd over. ‘t Is lekker steil èn deels ‘n onverhard, steenachtig pad. Als we na een stukje steil afdalen Stavelot bereiken zijn we best moe. Hier moeten we boodschappen doen, want verderop is geen winkel. We hebben een appartementje gehuurd in Francorchamps, mèt keuken, dus geen restaurant vanavond. De accu’s zijn alweer aardig leeg, maar volgens ons moeten we Francorchamps kunnen halen. Gelukkig blijkt het laatste stuk weer een vroegere spoorlijn en gaat het dus lekker geleidelijk. Als we het dorp naderen horen we beneden ons de geluiden van het race-circuit. Er worden duidelijk rondjes gereden en later kunnen we vanaf het pad iets van het circuit zien. Ons appartement is snel gevonden. Het blijkt direct aan de straat te liggen en is zó ruim dat we de fietsen gewoon binnen zetten. Het is al half zes en we zijn knap moe. Het appartement is heerlijk ruim; modern en smaakvol ingericht en al snel hebben de tassen een plekje, zitten de boodschappen in de koelkast en kunnen we heerlijk douchen en uitrusten na deze vermoeiende, maar prachtige, afwisselende dag. Het is alweer een tijdje geleden en dus: paella vanavond; snel klaar, makkelijk en lekker!

Dagafstand: 74 km.
Totale afstand: 3672 km.
Hoogteverschil vandaag: 909 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis