Niet te laat zitten we aan ons eigen “ontbijt-op-bed”. Gisterenavond had ik beneden nog een gemeenschappelijke ruimte ontdekt, met koelkast en waterkoker, en dat kwam goed uit. Sap e.d. is lekker koud en nu kook ik water voor in de thermoskan. Voor we vertrekken koop ik nog 2 belegde broodjes bij een bar aan de straat en lekker op tijd zijn we op weg. We fietsen licht omhoog door een mooi groen dal, tussen steile wanden met mooie rotsformaties. Doordat er bijna geen mogelijkheid is om langs de kant van de weg (die we delen met de hardrijdende auto’s) stil te staan, kan ik er geen foto van maken, jammer! Na een uurtje begint een flinke klim naar Loiano, ruim 5 km. lang 8 à 9%, da’s best pittig! De zon gaat schuil achter een grijs wolkendek, wat jammer is voor het uitzicht, maar voor de temperatuur is het beter als je moet klimmen. Wel is het erg benauwd, dus we zweten wat af! Als we het dorp bereikt hebben vallen we neer op het eerste het beste terras. We bestellen ijskoude tè-limone (waar we ons eigen restant pizza bij opeten) en we mogen de accu’s binnen opladen. We blijven een flinke poos zitten, èn voor onszelf, èn voor de accu’s. Er staan ons nog meer hellingen te wachten en we zijn bang dat we ‘t niet redden met de accu’s. Het weidse uitzicht is prachtig, jammer dat het zo heiig is. Na eerst nog een stukje klimmen volgt een afdaling, om weer te klimmen, te dalen, en dan weer flink te klimmen naar de Passo della Raticosa. We moeten regelmatig even afstappen en uithijgen, want het is zwaar. Eenmaal boven, met rondom weids uitzicht, is er gelukkig een café, want we zijn aardig uitgeput en de accu’s ook. We vinden dit zwaarder dan de Reschenpas, en dat vonden we al een hele prestatie…….. Helaas krijgen we maar 1 stopcontact tot onze beschikking, meer mag niet, dus er kan maar 1 accu opladen. Nou hebben we het meeste klimmen wel gehad, maar er komt nog 1 pas. We tanken weer bij met wat inmiddels onze favoriete drank is, en bestellen ook brood met salami en kaas. We hebben ontzettend trek en we kunnen hier moeilijk ons eigen broodje opeten. We blijven lang zitten. Er zijn ook veel motorrijders, dit blijkt een geliefd traject voor die herrie-dingen. Als we voldoende zijn uitgerust stappen we weer op de fiets, eerst een lange afdaling, maar ja, die laatste pas moet ook nog bedwongen worden. Hij is niet zo stevig als de vorige, maar wij zijn wel vermoeider, dus als we de Passo della Futa bereiken, zijn we blij dat er wat bankjes in de schaduw staan. De zon is inmiddels doorgekomen en dat maakt het warmer, maar ‘t blijft wel heiig. We drinken koffie en eten het vanmorgen gekochte broodje met tomaat en mozzarella. Vanaf hier is het vrijwel alleen nog afdalen, gelukkig, want de accu’s hebben niet veel reserve meer. Als we het eindpunt voor vandaag naderen rijden we tussen 2 lange rijen cipressen door, typisch voor Toscane en heel gaaf, zo per fiets. Om 16.00 uur zijn we bij de B&B die we geboekt hebben. Prachtig gelegen aan de rand van het dorp en met schitterend uitzicht over de omgeving. We krijgen een mooie, gezellige kamer en de gastvrouw biedt me direct aan om de wasmachine in de keuken te gebruiken. Nou, graag, dat scheelt me komend weekend een hoop gedoe met handwasjes. Ik zie daar ook een grote koelkast en daar leg ik mijn spulletjes ook maar even in. Henk spuit met de tuinslang die hij ziet liggen (na toestemming) de fietsen schoon, dat is ook wel nodig. Er is ook een zwembad, maar het is weer helemaal dichtgetrokken en we zijn zó moe, dat we na ‘t douchen weinig puf meer hebben. Maar, na een poos relaxen hebben we weer genoeg energie om het kleine dorp in te lopen naar de plaatselijke pizzeria. Omdat we gisteren al pizza hebben gegeten, kiezen we nu voor worstjes met friet (Henk) en pasta (ik); lekker gegeten! Morgen gaan we onze trouwdag vieren in Florence!! En daarna??

Dagafstand: 61 km.
Totale afstand: 1890 km.
Hoogteverschil vandaag: 1196 m. !!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis